Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η τελευταία τραγική απώλεια των δύο εκπαιδευτικών στην Πατρών -Πύργου και το μήνυμα «δεν πάει άλλο» από πολλές πλευρές, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το αιματοβαμμένο ποτήρι των καθυστερήσεων, των λαθών και των έως τώρα τραγικών πολιτικών για την κατασκευή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου στη θέση της «οδού θανάτου» κατά τον σεβασμιώτατο Πατρών.
Πάντως η σύσκεψη στο Υπουργείο Υποδομών έβγαλε λευκό καπνό. Η Ολυμπία Οδός θα αντικαταστήσει εξ ολοκλήρου τις 8 εργολαβίες που είχαν προκηρυχθεί για το έργο και οι εργολάβοι που τις είχαν αναλάβει θα αποζημιωθούν.
Φάνηκε μάλιστα ότι η εξέλιξη αυτή έχει στο γενικό της πλαίσιο ήδη συμφωνηθεί με τις Βρυξέλες ως προς τη χρηματοδότηση του έργου έστω και αν ξεφύγει από τον χρονικό ορίζοντα της αρχικής έγκρισης. Αλλιώς θεωρούμε ότι δεν θα είχαμε τις σχετικές ανακοινώσεις του υπουργού.
Θα παραβλέψουμε το ποιοι ήταν και ποιοι απουσίαζαν από την συνάντηση της Αθήνας. Και αυτή η κυβέρνηση -όπως και η προηγούμενη και οι παλιότερες- τις όποιες εξαγγελίες της για έργα τις συνοδεύουν με αρκετά κομματικά πρόσημα. Δεν είναι αυτό άλλωστε το μείζον αλλά το τι εξαγγέλθηκε.
Και επ’ αυτού θα πρέπει να σταθούμε.
Θεωρούμε ότι η επιλογή της μιας εργολαβίας για όλο το έργο είναι η σωστή. Υποστηρίζαμε από αυτή τη στήλη αυτήν την εκδοχή από την αρχή , όπως γνωρίζουμε πολύ καλά από πρώτο χέρι ότι αυτήν την επιλογή θεωρούσαν ως την πιο αποδοτική και οι βασικότεροι εκπρόσωποι θεσμικών φορέων στις κατ’ ιδίαν επαφές τους ανεξάρτητα αν τις δημοσιοποιούσαν ή όχι.
Θεωρούμε επίσης ότι η επιλογή της Ολυμπίας Οδού εγγυάται την ασφαλή και εμπρόθεσμη εκτέλεση του έργου όταν εκκινήσει.
Για λόγους όμως αρχής χρειάζεται από όλους να δοθούν επαρκείς εξηγήσεις γιατί το 2013 απεντάχθη το έργο της ενιαίας Ολυμπίας Οδού.
Επιβάλλεται επίσης ο ίδιος ο Υπουργός να χειριστεί το θέμα της ακύρωσης των έως τώρα εργολαβιών και της αδικίας που αυτή συνεπάγεται προς εταιρείες που ξεφεύγουν από τον προγραμματισμό τους και δεν ευθύνονται για τις κρατικές αβλεψίες και ασυνέπειες. Η περίπτωση του κ. Εμφιετζόγλου και των προηγούμενων που έχουν δημιουργηθεί με τον νυν υπουργό Υποδομών θα πρέπει με πρωτοβουλία του ίδιου του κ Καραμανλή να βρει λύση. Τον να μπαίνουν οι πολίτες της περιοχής μπροστά για να εξομαλυνθεί μια κόντρα με παρελθόν δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση.
Τέλος θεωρούμε ότι όλοι οι τοπικοί φορείς χρειάζεται να συμψηφίσουν τα υπέρ και τα κατά των νέων εξελίξεων και χωρίς υποστείλουν την πολιτική τους κριτική για τις ευθύνες των έως τώρα εξελίξεων ( που πληρώνονται στις επόμενες κάθε φορά κάλπες) να συμβάλλουν στο να γίνει τελικά το συντομότερο ο «δρόμος θανάτου» αυτοκινητόδρομος ευημερίας και πολιτισμού.
