Πιστεύετε ότι η νέα χρονιά δημιουργεί αναπτυξιακές προοπτικές για την περιοχή μας; Και αν ναι, ποιες είναι αυτές;
Είμαστε μια περιοχή που έχει μείνει πίσω πάρα πολλά χρόνια σε υποδομές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πατρών Αθηνών που άργησε να ολοκληρωθεί κατά 25 χρόνια. Δεν υπάρχει καμία άλλη υποδομή που να τελειώνει μέσα στη χρονιά και φοβάμαι ότι με τους χειρισμούς που γίνονται μπορεί να χάσουμε και το τρένο. Με τη λογική ότι να μη γίνει έτσι όπως πρέπει να γίνει ή να γίνει μισό. Για να λέμε ότι το έργο ολοκληρώθηκε πρέπει το τρένο να μπει στο καινούργιο λιμάνι. Αυτό είναι και το πλεονέκτημά μας με την Ηγουμενίτσα. Εάν καταλήξουμε να μη μπει το τρένο στο νέο λιμάνι, θα είναι επιβλαβές. Γιατί την επόμενη πενταετία επί της ουσίας δεν θα λειτουργεί το νέο λιμάνι της Πάτρας, αφού δεν θα έχει κανένα λόγο ύπαρξης.
Από εκεί και πέρα όλα τα οποία συζητάμε χρόνια πάντα είχαμε φιλονικίες για το που και πως πρέπει να γίνουν. Ενώ ορισμένοι εκφράζουν άλλη άποψη για το πως πρέπει να γίνει το συγκεκριμένο έργο, δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τα περιθώρια της συζήτησης και να φτιάξουμε το ιδεατό.
Υπάρχουν τα διαθέσιμα εργαλεία για να επιτευχθούν οι στόχοι; Με ποιο τρόπο η περιοχή μπορεί να αλλάξει σελίδα;
Οι πόροι δεν έρχονται από την περιοχή. Έρχονται από την κυβέρνηση και τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Αν εμείς θεωρούμε ένα ιδεατό πράγμα ως στόχο που σε άλλες εποχές ή πριν 20 χρόνια μπορούσαμε να το κάνουμε, το ερώτημα που τίθεται είναι τώρα τι κάνουμε. Τα εργαλεία έχουν και ημερομηνία λέξεις και δεν θα μπορούμε εσαεί να κουβεντιάζουμε. Πιστεύω η περιοχή μας, εάν στην επόμενη πενταετία καταφέρει να έχει ολοκληρωμένα τα αναπτυξιακά έργα, δηλαδή το σιδηρόδρομο ή έναν εναλλακτικό τρόπο ενέργειας, θα μιλούσαμε από άλλη σκοπιά. Φανταστείτε ότι είμαστε μια βιομηχανική περιοχή χωρίς φυσικό αέριο, την ώρα που άλλες βιομηχανικές περιοχές της χώρας διαθέτουν. Αυτό σημαίνει ότι το δικό μας κόστος ενέργειας είναι πάνω κατά 30% σε σχέση με άλλες περιοχές. Πώς να μιλήσουμε για ανάπτυξη; Σε όλο τον κόσμο όλες οι εναλλακτικές ενέργειας με φυσικό αέριο έχουν γίνει και μπορούμε να πάμε να δούμε τις επιπτώσεις, από το να λέμε ότι δεν μπορεί να γίνει εδώ για διάφορους λόγους. Μιλάμε για πράσινη ανάπτυξη. Άραγε η περιοχή μας την αντέχει; Έπρεπε να είχαμε λύσει όλα τα προηγούμενα για να το κάνουμε.
Κάνοντας έναν απολογισμό, πού θεωρείτε ότι υπήρξαν παραλήψεις, αστοχίες ή αδυναμίες στην περιοχή μας; Υπήρξαν ευκαιρίες που χάθηκαν;
Από αρχές της δεκαετίας του 80 χάνουμε συνέχεια ευκαιρίες. Δεν λέμε πως θα γίνει ένας δρόμος, αλλά που θα θέλαμε να γίνει. Ειδικά για το τρένο, μακάρι να είχαμε ένα υπόγειο τρένο από το Αίγιο μέχρι και την Πάτρα. Μπορούμε να το έχουμε; Μήπως τελικά δεν επιδιώκουμε να φέρουμε το τρένο για ιδιαίτερους λόγους; Διότι όταν τελικά λέμε πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν, και δυστυχώς υπάρχουν και οι κυβερνήσεις που χαϊδεύουν αυτιά και μας κορόιδευαν τα προηγούμενα χρόνια, φθάνουμε σε ένα σημείο απολογισμού και αναζήτησης ευθυνών. Το 2022, λοιπόν, το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης λέει ξεκάθαρα ότι θα πρέπει να λειτουργήσει το νέο εμπορικό λιμάνι της Πάτρας. Προλαβαίνουμε ακόμη να κουβεντιάζουμε;
