Του Αλέξη Σκαρμέα Δικηγόρου, πρώην Αντιδημάρχου Πολιτισμού
Μούδιασμα, αντίθετες απόψεις, ερωτηματικά, και πολλά ακόμα για την απόφαση ακύρωσης του πατρινού καρναβαλιού. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όσο και να είναι δύσκολο, χρειάζεται ψυχραιμία. Επίσης η ζωή, από τέτοιες στιγμές, σε διδάσκει πως ποτέ δεν πρέπει να είσαι απόλυτος, γιατί είναι εύκολο να έρθουν τα πάνω-κάτω. Με νηφαλιότητα λοιπόν θέλω να ρίξω φως σε κάποιες παραμέτρους
1) Το καρναβάλι, πέρα από όλα τα άλλα, είναι η ψυχή των ανθρώπων που δημιουργούν. Και αυτή η ψυχή ραγίζει όταν δεν ολοκληρώνει το έργο της. Αλλά αυτή η ψυχή ξέρει και να μην σπάει και να προστατεύει πάνω από όλα τον συνάνθρωπό της. Αυτό πάντα είναι το μεγαλείο της.
2) Έχουμε εμπιστοσύνη στους ειδικούς; Ναι η όχι; Δεν μπορούμε να τους ακούμε μόνο όπου μας ευχαριστούν. Καμιά πολιτική απόφαση δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε απόφαση και προτροπή των ειδικών ιατρών.
3)Το μέγιστο λάθος των πολιτικών ήταν πως ενώ έβλεπαν πως είναι μια κατάσταση απρόβλεπτη, βεβαίωναν με απόλυτο τρόπο πως το καρναβάλι θα γίνει, χωρίς να κρατάνε έστω και την επιφύλαξη του απρόβλεπτου. Αυτή η απολυτότητα δημιούργησε βεβαιότητα για την κορύφωση του θεσμού, που δεν ήρθε. Αυτό είναι μια μεγάλη ευθύνη και της κυβέρνησης και των τοπικών αρχών και επιτροπών. Πέραν αυτού η κυβέρνηση φαίνεται πως δεν γνωρίζει, ούτε την έκταση του προβλήματος, ούτε ελέγχει κάτι όπως έτρεξε να μας διαβεβαιώσει. Κινείται ανιχνευτικά όπως και πολλές άλλες χώρες.
4)Το Πατρινό καρναβάλι είναι χορός, αγκαλιές, φιλιά, συνάντηση χιλιάδων ανθρώπων. Και πάνω από όλα είναι το κορυφαίο γεγονός μετακίνησης πληθυσμού. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι ο πολλαπλασιασμός του ιού και η διασπορά του στην υπόλοιπη Ελλάδα θα ήταν πανεύκολο πράγμα.
5) Η ανθρώπινη ζωή για εμένα είναι πάνω από όλα. Ευπαθείς ομάδες μπορεί να είμαστε όλοι. Κανείς δεν ξέρει πως θα συμπεριφερθεί ο οργανισμός του αν τυχόν νοσήσει. Και σε κάθε περίπτωση, κανείς μας δεν θέλει, έστω και αν ο ίδιος αντέχει, να μεταφέρει τον ιό στα παιδιά του, στους γονείς του, στους παππούδες του. Επομένως η απόφαση ακύρωσης με πολλούς ενδοιασμούς, είναι η αναγκαία.
6) Κανένας δεν μπορεί να βεβαιώσει το αποτέλεσμα της απόφασης αυτής. Σκεφτείτε όμως, πως οι ίδιοι που υπερασπίζονται την διενέργεια των εκδηλώσεων, οι ίδιοι θα σταύρωναν αύριο τον οποιονδήποτε, αν είχαμε τις ερχόμενες εβδομάδες πολλαπλασιασμό κρουσμάτων. Βλέπετε δεν αλλάζει εύκολα ο Έλληνας στο να ρίχνει τις ευθύνες στον άλλον.
7)Τόσο μεγάλη συνάθροιση κόσμου και μετακίνηση πληθυσμού κανένα άλλο γεγονός, πλην του καρναβαλιού, αυτή την εποχή δεν έχει. Παρά ταύτα, δεν παύουν μικρότερες διοργανώσεις (αθλητικές κλπ) να εγκυμονούν κινδύνους εξάπλωσης του ιού. Οφείλει η κυβέρνηση να αναστείλει και αυτές τις διοργανώσεις, αν θέλει να ελέγξει το πρόβλημα και αν θέλει να μην μείνει έκθετη για την ακύρωση των καρναβαλιών της χώρας.
8)Η οικονομική ζημία της πόλης είναι τεράστια. Για να καταλάβουμε το μέγεθος, να θυμίσω πως το 2010, το δηλωμένο στην εφορία κέρδος των τοπικών επιχειρήσεων και ιδιωτών από το καρναβάλι, ανερχόταν σε είκοσι εκατομμύρια ευρω. Αν βάλλουμε μέσα και το τυχόν αδήλωτο κέρδος, τότε το ύψος μεγαλώνει.
Αυτό που πάντα έλεγα πως πληρώνει ο Δήμος και κερδίζει η πόλη, έχει αποδειχτεί περίτρανα. Άλλο το θέμα αν κάποτε πρέπει και αυτοί που κερδίζουν από το θεσμό να αρχίσουν να πληρώνουν.
9)Την αποδεδειγμένη ζημιά λοιπόν από την ακύρωση των εκδηλώσεων, λόγω ανωτέρας βίας, οφείλει και πρέπει να αποκαταστήσει η κυβέρνηση άμεσα. Και όχι με λόγια αλλά με πράξεις. Και η αποκατάσταση να αφορά τους πάντες. Και τις επιχειρήσεις και τα πληρώματα που αποτελούν την ψυχή του θεσμού.
10) Το Διονυσιακό καρναβάλι της Πάτρας έχει αρχή και τέλος. Το τέλος του και το κάψιμο του καρνάβαλου, σηματοδοτεί την αναγέννηση της άνοιξης. Σε όλες τις χώρες η αποκριά γιορτάζεται την συγκεκριμένη εποχή. Δεν είναι κινητή γιορτή. Κάθε άλλη σκέψη για μεταφορά του καρναβαλιού το καλοκαίρι, έστω και για μια φορά, δείχνει πως δεν γνωρίζουμε καν τι σημαίνει και τι σατιρίζει ο θεσμός της αποκριάς.
Επίσης ας καταλάβουμε ότι ο θεσμός υπάρχει γιατί ακριβώς κρατάει το συγκεκριμένο δίμηνο και έχει την θλίψη του τέλους.
Διαφωνώ ριζικά με τη προσπάθεια κάποιων να αναζητούν αναφορά στο καρναβάλι όλο το χρόνο, καλύπτοντας τις υπόλοιπες δραστηριότητες και τέχνες που οφείλει να φωτίζει η πόλη. Εντελώς διαφορετικό είναι η ανάγκη να υπάρχει ένας χώρος αναφοράς του καρναβαλιού, που θα περιέχει την ιστορία του, αλλά και την διαδικασία δημιουργίας του και προετοιμασίας του, και θα είναι επισκέψιμος όλο το χρόνο.
11) Καλό είναι κάποιοι να γνωρίζουν τι έχει γίνει σ’ αυτή την πόλη και στην πορεία του θεσμού. Γιατί συνεχώς ακούμε για πράγματα που γίνονται πρώτη φορά, όταν όλα έχουν γίνει πριν χρόνια. Η καρναβαλική διάσκεψη των ευρωπαϊκών πόλεων που έγινε καλοκαίρι στην Πάτρα πριν κάποια χρόνια, είχε και παρέλαση αντιπροσωπειών και χορούς. Ήταν μια συνάντηση ευρωπαϊκών καρναβαλιών όπως την είχαμε οραματιστεί πολλοί, σε καμία περίπτωση όμως δεν είχε σκοπό, ούτε θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία και τον θεσμό του καρναβαλιού.
12) Το καρναβάλι δεν μπορεί να διοργανωθεί χωρίς το Δήμο. Δήμος και πληρώματα είναι συνδεδεμένα άρρηκτα και κινούν μαζί την μηχανή του καρναβαλιού. Παρελάσεις χωρίς ελεύθερους δρόμους, χωρίς μουσική, χωρίς άρματα δεν μπορούν να γίνουν. Επομένως κάθε προσπάθεια να παρελάσουν κάποια πληρώματα, θα απογοητεύσει πρωτίστως τους ίδιους, όση χαρά και να κρύβει καμιά φορά το αυθόρμητο. Να θυμίσω πως και πάλι έχει γίνει βραδινή παρέλαση, χωρίς τον Δήμο, και μάλιστα είχε κέφι και απρόοπτα αστεία, σε καμία περίπτωση όμως δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει μια οργανωμένη παρέλαση.
Τέλος να ευχηθώ σ’ όλους υγεία, και να πω πως εμείς οι Πατρινοί δεν είμαι σίγουρος αν κάναμε το σωστό ακυρώνοντας τις εκδηλώσεις, είμαι σίγουρος όμως πως δεν κάναμε το λάθος που μπορεί να στοίχιζε στην δημόσια υγεία.
