Η εφικτότητα ελέγχου της έξαρσης του Covid-19 μέσω της απομόνωσης των κρουσμάτων

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ : 28 -02-2020

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Το άρθρο εξετάζει, χρησιμοποιώντας ένα μαθηματικό μοντέλο, αν η απομόνωση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων και η ιχνηλάτηση και απομόνωση των επαφών τους μπορεί να καταστήσει πραγματοποιήσιμο τον έλεγχο της ραγδαίας εξάπλωσης της νόσου. Η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου ελέγχου εξαρτάται από τον αριθμό των δευτερογενών κρουσμάτων προκαλούμενων από κάθε αρχικό κρούσμα, το ποσοστό της μετάδοσης που συμβαίνει πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων σε αυτό, καθώς και από την πιθανότητα ύπαρξης υποκλινικών κρουσμάτων.
Στη μελέτη εφαρμόστηκε ένα μοντέλο διαδικασίας διακλάδωσης στο οποίο από κάθε αρχικό κρούσμα προκύπτουν τρία δευτερογενή μέχρι αυτό να τεθεί σε καραντίνα. Ωστόσο, μόνο δύο από αυτά έχουν έρθει σε άμεση επαφή με το αρχικό, εκ των οποίων το ένα έχει ιχνηλατηθεί, ενώ το μη εντοπισμένο μεταδίδει τη νόσο στο τρίτο. Έτσι, στο μοντέλο η μείωση του χρονικού διαστήματος από την εμφάνιση των συμπτωμάτων έως την απομόνωση θα ελάττωνε το μέσο όρο δευτερογενών κρουσμάτων. Συνδυάζοντας το R0 (βασικός αριθμός αναπαραγωγής = ο αριθμός των επιπλέον ατόμων που θα νοσήσουν κατά τη διάρκεια νόσησης ενός κρούσματος), το ποσοστό μετάδοσης πριν την έναρξη των συμπτωμάτων, το διάστημα από την έναρξη των συμπτωμάτων μέχρι την απομόνωση, τον αριθμό των αρχικών κρουσμάτων και την πιθανότητα κάθε επαφή να ιχνηλατηθεί, οδηγήθηκαν στον σχηματισμό 1000 σεναρίων μετάδοσης. Σε όλα αυτά τα σενάρια, θεωρώντας ότι δεν έχει εφαρμοστεί άλλη παρέμβαση για να ελεγχθεί η έξαρση της νόσου, ότι το R0 είναι σταθερό και ότι η μετάδοση γίνεται μόνο με άμεση επαφή, η κατάσταση θεωρείται ελεγχόμενη σε 12 εβδομάδες και πριν τα κρούσματα ξεπεράσουν τις 5000.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αν για κάθε αρχικό κρούσμα που νοσεί αντιστοιχούν στατιστικά 1.5 νέα κρούσματα και η μετάδοση πριν την έναρξη των συμπτωμάτων είναι 0% τότε ο έλεγχος είναι εφικτός ακόμη και αν υπάρχει μικρή πιθανότητα ιχνηλάτησης, ενώ αν το ποσοστό μετάδοσης είναι υψηλότερο τότε απαιτείται να εντοπιστεί τουλάχιστον το 50% των επαφών. Αν τα κρούσματα που προκύπτουν είναι 2.5 και 3.5 τότε για να είναι εφικτός ο έλεγχος θα πρέπει να ιχνηλατηθούν οι επαφές σε ποσοστό 70% και 90% αντίστοιχα.
Συμπερασματικά, με βάση το παραπάνω μοντέλο η πανδημία του Covid-19 μπορεί να ελεγχθεί εντός των 3 μηνών με απομόνωση των κρουσμάτων και εντοπισμό των επαφών τους. Μολαταύτα, οι συγγραφείς υπογραμμίζουν, δεδομένου ότι υπάρχουν πολλοί περισσότεροι τρόποι μετάδοσης, ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν περαιτέρω μέτρα προσαρμοσμένα στα δεδομένα και στις απαιτήσεις της κάθε κοινωνίας.

ΠΗΓΗ: EMBIA-LMBI     Η σελίδα στo FB της ερευνητικής ομάδας του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας και Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών

με το συντονισμό του αν. Καθηγητή Βιοχημείας κ.Κωνσταντίνου Πουλά