ΤΙΤΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ :Hydroxychloroquine and azithromycin as a treatment of COVID-19: results of an open-label non-randomized clinical trial
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ: PhilippeGautret, Jean-Christophe Lagiera, Philippe Parola, et al
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Doi: https://doi.org/10.1016/j.ijantimicag.2020.105949
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ : 20-03-2020
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Στα τέλη Δεκέμβριου του 2019 εμφανίστηκε η ασθένεια COVID-19 λόγω ενός νέου κορωνοϊού (SARS-CoV-2). Η ασθένεια ξεκίνησε στην Κίνα και σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα κηρύχθηκε ως πανδημία. Έτσι θεωρήθηκε επιτακτική ανάγκη από τους Γάλλους μια αποτελεσματική θεραπεία που βασίστηκε στη χρήση της υδροξυχλωροκίνης και της χλωροκίνης, ενός παλαιού φαρμάκου κατά της ελονοσίας το οποίο αποδείχθηκε δραστικό στον SARS-CoV-2 σε κινέζους ασθενείς. Οι επιβεβαιωμένοι Γάλλοι ασθενείς επιλέχθηκαν με κριτήρια την ηλικία (>12 ετών), την τεκμηριωμένη με PCR παρουσία του SARS-CoV-2 σε ρινοφαρυγγικό δείγμα κατά την εισαγωγή ανεξάρτητα από την κλινική τους κατάσταση, την έλλειψη αλλεργίας στο φάρμακο και την εξαίρεση των εγκύων γυναικών ασθενών. Οι Γάλλοι ασθενείς συμπεριλήφθηκαν σε ένα πρωτόκολλο για να λάβουν 600 mg υδροξυχλωροκίνη ημερησίως και το ιογενές φορτίο τους σε ρινοφαρυγγικά επιχρίσματα εξετάστηκε καθημερινά στο νοσοκομείο. Ανάλογα με την κλινική τους εικόνα προστέθηκε στη θεραπεία η αζιθρομυκίνη. Η παρουσία και η απουσία του ιού κατά την 6η μέρα μετά την ένταξη θεωρήθηκε το τελικό σημείο. Σύμφωνα με τα δεδομένα από την κλινική παρουσίαση καταγράφηκαν 36 από τους 42 ασθενείς, όπου 26 έλαβαν υδροξυχλωροκίνη, 16 ήταν ασθενείς ελέγχου και 6 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με υδροξυχλωροκίνη χάθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας λόγω της πρόωρης διακοπής της θεραπείας. Έξι ασθενείς ήταν ασυμπτωματικοί, 22 είχαν συμπτώματα λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και οκτώ είχαν συμπτώματα της κάτω αναπνευστικής οδού. Οι περιπτώσεις που αντιμετωπίστηκαν σε αυτή την μελέτη έδειξαν σημαντική μείωση του ιικού φορέα έναντι των μαρτύρων και πολύ χαμηλότερη μέση διάρκεια λοίμωξης από ό,τι αναφέρθηκε σε ασθενείς που δεν είχαν υποβληθεί σε θεραπεία στη βιβλιογραφία. Η προστιθέμενη αζιθρομυκίνη στο υδροξυχλωροκίνη ήταν σημαντικά πιο αποτελεσματική για την εξάλειψη του ιού. Συνιστάται, συνεπώς, στους ασθενείς με COVID-19 να υποβληθούν σε θεραπεία με υδροξυχλωροκίνη και αζιθρομυκίνη για να θεραπεύσουν τη λοίμωξη τους και να περιορίσουν τη μετάδοση του ιού. Περαιτέρω εργασίες απαιτούνται για να καθοριστεί εάν αυτές οι ενώσεις θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες ως χημειοπροφύλαξη για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού, ειδικά για τους εργαζόμενους στην υγειονομική περίθαλψη. Η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς, όπως ένα μικρό μέγεθος δείγματος, περιορισμένη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση των αποτελεσμάτων και εγκατάλειψη 6 ασθενών από την μελέτη.
ΠΗΓΗ: EMBIA-LMBI Η σελίδα στo FB της ερευνητικής ομάδας του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας και Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με το συντονισμό του αν. Καθηγητή Βιοχημείας κ.Κωνσταντίνου Πουλά