Του Παναγιώτη Γιαλένιου, εκδότη του «Σύμβουλου Επιχειρήσεων»
Μια διαφορετική Μ.Παρασκευή η σημερινή στη χώρα μας, παρόμοια της οποίας η μεταπολεμικές γενιές δεν έχουμε ξαναζήσει. Ίδια μοναδική η εμπειρία που θα βιώσουμε και στην αυριανή Ανάσταση και το Πάσχα την Κυριακή. Μένοντας σπίτι με την στενή οικογένειά μας προστατεύοντας την υγεία τη δική μας και των συμπολιτών μας.
Εικόνες που χαράσσονται στη μνήμη
Μην διαθέτοντας ανάλογη εμπειρία «απαγορευμένου» Πάσχα καταγράψαμε την προηγουμένη εβδομάδα την αντίστοιχη εμπειρία με βάση τις δικές τους παραδόσεις των Καθολικών Ορθοδόξων και ιδίως των Μεσογειακών λαών, όπως της Ιταλίας και της Ισπανίας. Στο Πάσχα των Καθολικών που ήταν την προηγούμενη Κυριακή και καθ’όλη την δική τους Μεγάλη Εβδομάδα, μας έμειναν, μέσω τηλεοράσεως και φωτογραφιών στο μυαλό τρεις χαρακτηριστικές εικόνες:
- Η μοναχική εικόνα του Πάπα Φραγκίσκου στον αχανή Άγιο Πέτρο να μιλά για την «πιο σκοτεινή στιγμή της ανθρωπότητας, στην οποία όμως δεν πρέπει να χάσουμε το θάρρος μας και την ελπίδα μας». Και να αναφέρεται στους συγγενείς των θυμάτων του κορωνοϊού, σε όσους δίνουν τη μάχη κατά της ασθένειας και στους τόσους πολίτες που περνούν το Πάσχα μόνοι τους, σε σπίτια ή σε νοσοκομεία. Να ευχαριστεί τους γιατρούς, τους νοσοκόμους, τα σώματα ασφαλείας για την τεράστια προσφορά τους. Αλλά και να ζητά από τους πολιτικούς «να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να προστατευθεί η αξιοπρέπεια των πολιτών και η επιστροφή στις καθημερινές τους δραστηριότητες, όταν αυτό καταστεί δυνατό».
- Τη μοναχική εικόνα του υπέροχου τενόρου Αντρέα Μποτσέλι, που αποδεχόμενος την πρόσκληση του δημάρχου του Μιλάνου, Μπέμπε Σάλα, τραγούδησε στο άδειο Ντουόμο το βράδυ της Κυριακής 12 Απριλίου, στο Πάσχα της καθολικής Εκκλησίας. Ο καλλιτέχνης με την «ομορφότερη φωνή στον κόσμο» για τον οποίο η Σελίν Ντιόν είπε κάποτε, «αν ο Θεός ήταν καλλιτέχνης, η φωνή του θα έπρεπε να ακούγεται όπως του Αντρέα Μποτσέλι» σε μια μοναχική συναυλία-προσευχή, που μεταδόθηκε ζωντανά μέσα από το κανάλι του στο YouTube σπάζοντας κάθε ρεκόρ θέασης, αποτίοντας φόρο τιμής στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από τον Covid-19 έστειλε ένα μήνυμα αγάπης, μια αχτίδα φωτός στις σκοτεινές μέρες που περνούν οι χώρες που μετρούν καθημερινά εκατοντάδες νεκρούς από τον ιό. Η ερμηνεία του ήταν ανατριχιαστική,ενώ στο βίντεο που προβλήθηκε ζωντανά σε όλο τον κόσμο παρουσιάστηκαν εικόνες από άδειους δρόμους ανά τον πλανήτη, που καθήλωναν
- .Τέλος την εικόνα με τον ευφάνταστο τρόπο τσουγκρίσματος ποτηριών που βρήκαν για να ευχηθούν ο ένας στον άλλο, την ημέρα του Πάσχα,οι κάτοικοι του Μπρίντιζι, στην Ιταλία, η οποία μαστίζεται από την πανδημία του κορωνοϊού. Όπως στο βίντεο (που μοιράστηκε από τον Mauro Ricigliano στο Facebook και έγινε ήδη viral) οι γείτονες πήραν μεγάλα καλάμια και κρέμασαν στην άκρη τους κρυστάλλινα ποτήρια σαμπάνιας, τα γέμισαν και στη συνέχεια τα πέρασαν με αυτόν τον τρόπο στα απέναντι μπαλκόνια, για να τσουγκρίσουν και ν’ ανταλλάξουν ευχές.
Ψάχνοντας για κάποιο άλλο «φυλακισμένο» Πάσχα στην Ορθόδοξη Εκκλησία συνάντησα ένα συγκλονιστικό βιβλίο με το τίτλο: «Μάρτυρες» (εκδ. «Δαμασκός», Αθήνα, 1978). Συγγραφέας του ο μακαριστός Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος (Χαραλάμπους) (1907-1970), ο από Λήμνου, που ως ηγούμενος της μονής Λειμώνος και αρχιερατικό επίτροπος κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, είχε συλληφθεί από τους Γερμανούς, τον Αύγουστο του 1942, διότι έκρυβε και περιέθαλπε Βρετανούς στρατιώτες. Επειδή αρνήθηκε ν’ αποκαλύψει τους συνεργάτες του, υπέστη φρικτά βασανιστήρια και καταδικάσθηκε σε δεκαετή φυλάκιση και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Γερμανία. Απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς στις 4 Μαΐου του 1945 και κατέστη αρχηγός όλων των Ελλήνων που απελευθερώθηκαν, με εντολή του Έλληνα αντιπροσώπου στη Γερμανία, και φρόντισε να συγκεντρωθούν στο Μόναχο και να επιστρέψουν στην Ελλάδα.Κατά την διάρκεια της αιχμαλωσίας του κρατούσε σε μικρά φύλλα χαρτιού ημερολόγιο, το οποίο δημοσιεύθηκε αργότερα στο βιβλίο «Μάρτυρες». Από το βιβλίο αυτό αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα για το Πάσχα:
25 Απριλίου1943. Χριστός Ανέστη! Τα πάντα πανηγυρίζουν. Τα πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια.Μια σκέψη με βασανίζει και δεν μ’ αφήνει να γιορτάσω χαρμόσυνα με τα πάντα, αυτή την εορτών εορτήν και πανήγυριν πανηγύρεων. Μήπως δεν κάναμε ότι έπρεπε για να κυλίσουμε την πέτρα της αμαρτίας. Γιατί ο Χριστός πρέπει οπωσδήποτε ν’ αναστηθεί. Πρέπει οπωσδήποτε η ανθρωπότητα να βρει τη χαμένη χαρά και ειρήνη..».(Πηγή:www.antexoume.wordpress.com)
Αυτή είναι και η δική μας ευχή για το φετινό Πάσχα: να βρούμε τη χαμένη μας χαρά.
