Ένας υπουργός που τον Οκτώβριο δήλωνε «ξεχάστε το υπόγειο τρένο» και δήλωνε πως ένα έργο άνω των 200 – 250 εκ. ευρώ ήταν «φαραωνικό», εμφανίζεται τον Ιούλιο και μιλάει για υπόγειο τρένο και συνολικό έργο ύψους 500 εκ. ευρώ.
Και ένας δήμαρχος που… αφότου έφυγε ο υπουργός, πραγματοποιεί μία κινητοποίηση που ναι μεν εδράζεται σε ένα δίκαιο αίτημα των πολιτών της Πάτρας, αλλά δεν δικαιολογείται ως προς τον χρόνο τέλεσής της.
Όπως φαίνεται λοιπόν, η «αμαξοστοιχία του παραλόγου» για την Πάτρα συνεχίζεται. Και οι Πατρινοί εξακολουθούν να παραμένουν επί χρόνια χωρίς τρένο, εξαιτίας υπουργών αλλά και «τοπικών αρχόντων» που επιδιώκουν μόνο τις εντυπώσεις, αδιαφορώντας όμως για την ουσία και δεν έχουν κανένα όραμα για την Πάτρα των επόμενων ετών.
Η «Νέα Πάτρα», πιστή στις αρχές και τις δεσμεύσεις της, δίνει το παρών στη σημερινή κινητοποίηση, όχι για να δικαιολογήσει μία δημοτική αρχή που για καθαρά δικούς της προεκλογικούς λόγους έσπευσε να πανηγυρίσει μία έωλη υπόσχεση μίας προεκλογικής κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ) και που εκ των υστέρων παριστάνει πάλι τον «επαναστάτη ποπολάρο». Αλλά γιατί αναγνωρίζει το δίκαιο αίτημα των πολιτών της βόρειας πλευράς της πόλης σε ένα έργο που δεν θα υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής και δεν θα αναστέλλει τις αναπτυξιακές δυνατότητές της περιοχής.
Το ίδιο όμως ισχύει και για τους πολίτες της νότιας πλευράς της πόλης, για τους οποίους πρέπει εξίσου να αγωνιζόμαστε, εφόσον δεν χωρίζουμε την πόλη σε «βόρειους και νότιους» και αποσκοπούμε μόνο στη δημιουργία ενός δίκαιου και βιώσιμου μέλλοντος για το σύνολο της Πάτρας.
Η διεκδίκηση της υπογειοποίησης του τρένου στο σύνολο της διέλευσης από την πόλη λοιπόν, πρέπει να παραμένει ζωντανή, αλλά και ουσιαστική.
Και κάτι ακόμα: Ανατρέχοντας στο παρελθόν πολλών ετών πίσω και στο πολύ πλούσιο έργο κοινοβουλευτικού ελέγχου, διαβεβαιώθηκα ότι το σχέδιο που παρουσίασε ο Καραμανλής «τζούνιορ» είναι επί της ουσίας, το σχέδιο που είχε εκπονηθεί επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, με υπουργό ΠΕΧΩΔΕ τον Γιώργο Σουφλιά. Ένα σχέδιο που με μικρές παραλλαγές τελικά, υιοθέτησαν και όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις, ακόμα και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (με την ύστερη προεκλογική προσθήκη υπογειοποίησης στον Καστελόκαμπο από τον κ. Σπίρτζη).
Αυτό και μόνο το γεγονός, αποδεικνύει πολλά. Πρώτον, τη βασιμότητα των σχεδιασμών της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, δεύτερον το πόσος πολύς χρόνος έχει ήδη χαθεί για την Πάτρα με ευθύνη των μετέπειτα κυβερνήσεων αλλά και των τοπικών φορέων, αλλά και το γεγονός πως περίπου 15 χρόνια μετά, ο σχεδιασμός δεν έχει αλλάξει και βελτιωθεί παρά ελάχιστα ενώ η πόλη εξελίσσεται και οι ανάγκες των εποχών έχουν διαφοροποιηθεί.
Κανένας δεν δικαιούται λοιπόν, ούτε να πανηγυρίζει, ούτε να χαίρεται για το γεγονός πως η Πάτρα δεν έχει ακόμα σύγχρονο τρένο, εν έτει 2020 και μάλιστα, με μία γραμμή που θα διευκολύνει την πόλη και θα της δίνει προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης. Γι’ αυτό, τόσο οι «μηδενιστές», όσο και οι «ορθολογιστές», επιτέλους ας καταλάβουν το απλό: Η Πάτρα δικαιούται την πιο σύγχρονη σιδηροδρομική γραμμή, όσο και να κοστίσει. Και τη δικαιούται… χθες!
