Του Νίκου Νικολόπουλου Προέδρου Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος
Ας δούμε τι ζούμε στις κρίσιμες μέρες μας. Ζούμε έναν επικοινωνιακό βομβαρδισμό από την πλευρά της κυβέρνησης, που μας λέει πόσο «ψύχραιμα» και «συνετά» αντιμετωπίζει τις αγριάδες του Ενρτογάν . Έχοντας τα ΜΜΕ με το μέρος της προβάλλει, παράλληλα, την προπαγάνδα των Τούρκων και φτιάχνει το κλίμα ότι θα βγούμε και οι δύο χαμένοι όπου και αν πιαστούμε στα χέρια. Είτε στον Έβρο, είτε στο Αιγαίο, είτε ανοικτά του Καστελόριζου.
Δηλαδή οι κοινές γνώμες στις δύο χώρες είναι προετοιμασμένες, αλλά υπάρχει διαφορά στα συναισθήματα τους. Οι Τούρκοι είναι μαθημένοι ν α επιτίθενται και όταν μπορούν εισβάλουν στην Συρία ή πολεμάνε στο πλευρό του Σάρατζ. Εμείς αντίθετα εμφανιζόμαστε μουδιασμένοι γιατί έχει διαβρώσει τα σωθικά μας ο κοσμοπολιτισμός της κυβερνώσας τάξης. Έως τώρα Μητσοτάκης και Ερντογάν (νομίζουν ότι) έχουν φέρει τα πράγματα εκεί που θέλουν. Ωστόσο, ο μόνος που είναι συνεπής με την υλοποίηση του στρατηγικού πλάνου είναι ο Σουλτάνος. Θέλει να μας σύρει σε εφ όλης της ύλης διάλογο, έχοντας προηγουμένως αποδυναμώσει την συνθήκη της Λωζάνης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντίθετα, πελαγοδρομεί. Γνωρίζει ότι αν το Αιγαίο μοιάσει στις Πρέσπες θα έχει την τύχη του Τσίπρα και ακόμη χειρότερα. Ωστόσο, ταυτόχρονα είναι δέσμιος της Γερμανίας που προσπαθεί έναν «συνετό διάλογο συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με τους Τούρκους». Η παγίδα της Μέρκελ φαίνεται από ένα χιλιόμετρο. Την βλέπει ο Μητσοτάκης αλλά ταυτόχρονα μας «λέει» με την μυστική διπλωματία της κας Σουράνη και τις άνευρες προσπάθειες διπλωματικής απομόνωσης της Τουρκίας, ότι αδυνατεί και δεν μπορεί να αποφύγει τις συμβουλές της Μέρκελ. Ποιος ο λόγος που «υποκλίνεται δουλοπρεπώς» στην Γερμανίδα Καγκελάριο κάποτε επισήμως και δημοσίως θα αποκαλυφθεί.
Η ουσία επί του παρόντος θα μπορούσε να παρομοιαστεί με αγώνα κατς. Πολλές «γροθιές» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, μόνο που το παιχνίδι είναι «σικέ» ! Και η απόδειξη έρχεται από το Προεδρικό Μέγαρο, την Αντίπαρο και την Επίδαυρο. Από τις τρεις τελευταίες επίσημες και ιδιωτικές εμφανίσεις του Πρωθυπουργού.
Στην πρώτη έδειχνε περιχαρής γιατί με την μεταγραφή του Σλούκα στον Ολυμπιακό «θα δούμε φέτος και λίγο μπασκετάκι». Στην δεύτερη παρέδωσε τα Ελληνικά διαβατήρια στον Τομ Χανκς και την σύζυγο του, ενώ μετά κάλεσε το… «ραδιοταξί» της Πολεμικής Αεροπορίας και βρέθηκε στην Επίδαυρο. Όλα τούτα τα χαλαρά και κεφάτα δεν συνάδουν με μία πραγματική, κλιμακούμενη Ελληνοτουρκική κρίση. Γιατί αν ήταν στην «κόψη του ξυραφιού» τα πράγματα, όφειλε να βρίσκεται σε κάποιο θάλαμο επιχειρήσεων.
Εν κατακλείδι η (όχι εντέλει) μυστική διπλωματία του Μητσοτάκη έχει φέρει αποτέλεσμα. Και ας ακολουθήσει την αποκλιμάκωση των ημερών μια νέα τεχνητή κλιμάκωση. Μόνο που από τις αφηγήσεις «τζογαδόρων» έχουμε διδαχθεί ότι αρκετά παιχνίδια σικέ «χάλασαν» κατά την διάρκεια της διεξαγωγής τους γιατί μπήκε ο κόσμος μέσα στο γήπεδο! Δεκτός κάθε παραλληλισμός.
