Κάτοικοι πέριξ της πλατείας Καλλιπάτειρας με επιστολή τους αναφέρουν ότι:
«Με έκπληξη, μετά από αλληλογραφία που είχαμε ως κάτοικοι που διαβιούμε πέριξ της πλατείας Καλλιπάτειρας, την προηγούμενη εβδομάδα με την οικονομική υπηρεσία του δήμου Πατρέων, διαπιστώσαμε ότι ο δήμος, μέσω πλέον των οικονομικών υπηρεσιών του, συνεχίζει να αντιδρά και δεν θέλει ουσιαστικά η πλατεία Καλλιπάτειρας να παραδοθεί στα λαϊκά στρώματα της Πάτρας και να γίνει ένας χώρος πρασίνου, ένας χώρος ανοικτός για όλους.
Μετά την παμψηφεί απόφαση όλων των δημοτικών παρατάξεων της 10ης Ιουνίου 2020 για την διάσωση της πλατείας, βιώνουμε μία σημαντική καθυστέρηση από την οικονομική υπηρεσία του δήμου, η οποία φθάνει τα όρια της παρεμπόδισης υλοποίησης της εν λόγω ιστορικής απόφασης για την πόλη μας.
Ειδικότερα σημειώνουμε ότι στα μέσα του Ιουλίου, μετά την αρχική απορριπτική απάντηση του συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης που αφορούσε το άνοιγμα κωδικού για τη διάσωση κοινόχρηστων χώρων, αντιπροσωπεία κατοίκων επισκέφθηκε την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Εκεί επί μακρόν εξηγήσαμε την εικόνα της υπόθεσης αναλυτικά, διασαφηνίζοντας ανακολουθίες και ανακρίβειες εγγράφων της οικονομικής υπηρεσίας του δήμου Πατρέων προς την Αποκεντρωμένη, πετυχαίνοντας, σε συνδυασμό με στοχευμένη ένσταση παρατάξεων της αντιπολίτευσης του δημοτικού συμβουλίου, την απόσυρση της παραπάνω απορριπτικής απόφασης. Έτσι ξεκίνησε και επίσημα να υπάρχει στο δήμο μας «πορτοφόλι-κωδικός» για τη διάσωση κοινόχρηστων χώρων για όλη την Πάτρα και όχι μόνο για την πλατεία Καλλιπάτειρας.
Τότε σκεφτήκαμε καλοπροαίρετα…
Τώρα, όμως, δύο μήνες μετά, νέο εμπόδιο παρουσιάζεται, μέσω εγγράφου που απέστειλε η οικονομική υπηρεσία του δήμου Πατρέων. Αυτή τη φορά για τον κωδικό της πλατείας προς το Ελεγκτικό Συνέδριο. Αν και τα χρήματα έχουν δεσμευθεί από το αποθεματικό του δήμου, στο Ελεγκτικό Συνέδριο εστάλη έγγραφο, όπου ΑΝΑΛΗΘΩΣ αναφέρεται ότι το ποσό για την αποζημίωση των οικοπεδούχων της πλατείας έχει δεσμευθεί από τα αναλογούντα χρήματα του covid-19 που λαμβάνει κάθε δήμος από την κεντρική διοίκηση του κράτους.
Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, τι είναι αυτό που αναγκάζει το Δήμο να συνεχίζει να αντιδρά με αυτόν τον αρνητικό τρόπο στη διάσωση ενός ανοικτού χώρου, χρησιμοποιώντας απίθανους τακτικισμούς, με πρωτοφανείς γραφειοκρατικούς τρόπους για τα δεδομένα της τοπικής αυτοδιοίκησης, τουλάχιστον γι’ εμάς τους κατοίκους;
Γιατί δεν συντάσσεται με το λαό της Πάτρας που ζητά το αυτονόητο, δηλαδή ανοικτούς και πράσινους χώρους;
Επιθυμεί έναν τρίτο γύρο κινητοποιήσεων, παραστάσεων και διαμαρτυριών, που αυτή τη φορά θα γιγαντωθούν, ζητώντας μέσω των νομικών μας συμβούλων και της μηχανικού μας, πιθανές διοικητικές και νομικές ευθύνες;
Δεν θέλουμε να ξανασκεφθούμε ότι απώτατος σκοπός σας, είναι να παραδοθεί ο κοινόχρηστος χώρος υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων και η ποιότητα ζωής των κατοίκων της Πάτρας να υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο».
