Σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για τις μεταλλάξεις του SARS-CoV-2 προέβη το Εργαστήριο Μορικαής Βιολογίας και Ανοσολογίας του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών υπο την ευθύνη τον διευθυντή του αν. καθηγητή Βιοχημείας Κωνσταντίνου Πουλά. Τα συμπεράσματα της ανάκυσης ετσι όπως αυτά δημοσιευθηκαν στην σελίδα τους εργαστηρίου στο fb έχουν ως εξής:
ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΝΟΣΟΥ
Τις τελευταίες μέρες ακούμε από την πλευρά της Βρετανίας ανακοινώσεις για νέα μεταλλαγμένα στελέχη που έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό ότι έχουν αυξημένη μεταδοτικότητα αλλά προκαλούν αμετάβλητης σοβαρότητας νόσο (παρά τις μεταλλάξεις).
Ένα συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε είναι ότι η μεταδοτικότητα, που οφείλεται στην προσκόλληση του ιού στην πρωτεϊνη ACE-2 έχει μεταβληθεί γιατί υπάρχει η μετάλλαξη στη θέση 501 (Πορτοκαλί χρώμα, δεξιά εικόνα) που είναι στην καρδιά του σημείου πρόσδεσης του ιού στα ανθρώπινα αναπνευστικά κύτταρα. Από την άλλη πλευρά, η σοβαρότητα της νόσου φαίνεται να μη σχετίζεται με το τμήμα της πρωτεϊνης-ακίδας (SPIKE) με το οποίο ο ιός συνδέεται στα αναπνευστικά κύτταρά ΑΛΛΑ με άλλο τμήμα της. Αυτό το τμήμα δεν θα πρέπει να είναι στα σημεία αυτά που έχουν περιγραφεί οι υπόλοιπες 16 μεταλλαγές.
Η ερευνητική ομάδα μας έχει αποδώσει τη βαρύτητα της νόσου στον λεγόμενο «κρυπτικό επίτοπο», αμινοξέα 365-390, ο οποίος είναι ισχυρά συντηρημένος μεταξύ SARS-CoV και SARS-CoV-2 και ο οποίος δείχνει να προσβάλλει το νικοτινικό χολινεργικό μονοπάτι και να μην υφίσταται μεταλλαγές στα στελέχη που συζητούνται αυτές τις μέρες.
Συνεπώς τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι ότι:
– Οι κορωνοϊοί με τον επίτοπο που χρησιμοποιούν για να δεσμεύονται στα αναπνευστικά κύτταρά επιτυγχάνουν τη λοίμωξη και αυτό αφορά τις δεκάδες των κορωνοϊών που ιστορικά γνωρίζουμε, είτε αυτοί προκαλούν απλό κρυολόγημα είτε σοβαρή πολυσυστηματική νόσο.
– Η σοβαρότητα της νόσου που οι κορωνοϊοί προκαλούν είναι αποτέλεσμα δράσης άλλου επίτοπου, διαφορετικού από αυτόν που χρησιμοποιούν για πρόσδεση
– Τα χαρακτηριστικά του κρυπτικού επίτοπου, καθώς παραμένουν αμετάβλητα μεταξύ εκείνων των στελεχών που δίνουν σοβαρή πολυσυστηματική νόσο μας αναγκάζουν να μελετήσουμε ακόμη πιο προσεκτικά αυτόν τον επίτοπο και την αλληλεπίδρασή του με το νικοτινικό αντιφλεγμονώδες χολινεργικό μονοπάτι.
ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ
Τα μονοκλωνικά αντισώματα των εταιρειών που ήδη κυκλοφορούν, έχουν αποδείξει σε κλινικό επίπεδο ότι αποτρέπουν τη λοίμωξη αλλά όχι τη σοβαρή νόσο. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι σχεδιασμένα να στοχεύουν τον επίτοπο με τον οποίο προσδένεται ο ιός στα αναπνευστικά κύτταρα. Η μετάλλαξη στη θέση 501 είναι ικανή να καταστρέψει την αποτελεσματικότητα αυτών των αντισωμάτων. Καθώς μάλιστα δεν στοχεύουν τον επίτοπο εκείνο που προκαλεί τη σοβαρή νόσο, είναι λογικό να μην είναι ικανά να αποτρέψουν τα σοβαρά συμπτώματα. Αντισώματα έναντι του κρυπτικού επίτοπου (όπως το CR3022) αναμένεται να μην αποτρέπουν τη λοίμωξη αλλά να περιορίζουν τη σοβαρή νόσο. Η ερευνητική μας ομάδα σύντομα θα διαθέτει τέτοια ανθρώπινα μονοκλωνικά αντισώματα, που ήδη παράγονται σε συνεργαζόμενα εργαστήρια στο Ισραήλ για λογαριασμό μας και έχουν κατοχυρωθεί με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
ΕΜΒΟΛΙΑ
Τα κυκλοφορούντα εμβόλια παράγουν αντισώματα έναντι διαφόρων επιτόπων της SPIKE πρωτεϊνης. Προς το παρόν, με τα λιγοστά διαθέσιμα δεδομένα, γνωρίζουμε ότι οι εμβολιασμένοι αποφεύγουν τη λοίμωξη αλλά δεν γνωρίζουμε αν οι εμβολιασμένοι αποφεύγουν τη βαριά νόσο. Το πρώτο συμβαίνει γιατί φτιάχνονται αντισώματα έναντι της κορυφής της πρωτεϊνης ακίδας αλλά για το δεύτερο δεν έχουμε δεδομένα. Όποια πρόβλεψη για τα μεταλλαγμένα στελέχη είναι παρακινδυνευμένη. Θα πρέπει να περιμένουμε λίγο περισσότερο χρόνο να δούμε αν τα μεταλλαγμένα στελέχη θα κυριαρχήσουν ή όχι και παράλληλα πρέπει να δώσουμε χρόνο στα εμβόλια να δείξουν τη δυναμική τους. Κάθε πρόβλεψη αυτή τη στιγμή είναι αδύνατη.
6 σ
χόλια
