Toυ Κωνσταντίνου Πουλά, αναπληρωτή καθηγητή Βιοχημείας στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών
Η συμπλήρωση ενός έτους με την πανδημία συμπίπτει με την έναρξη του εμβολιασμού στη χώρα μας αλλά και σε πολλές άλλες χώρες. Πολλές κυβερνήσεις, και ιδιαίτερα σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν ρίξει όλο το βάρος τους στην αξιοποίηση του όπλου αυτού για την ταχύτερη εξάλειψη του λοιμού. Τα παρατεταμένα lockdowns συντρίβουν την ψυχολογία των πολιτών, καταστρέφουν την κοινωνική και πολιτιστική ζωή και γκρεμίζουν την οικονομία και την επιχειρηματική δραστηριότητα. Οι πολίτες μοιάζουν να παρακολουθούν φοβισμένοι και τρομοκρατημένοι έναν ιδιότυπο αγώνα ping-pong μεταξύ κυβέρνησης και επιστημόνων. Σε αυτό τον αγώνα ηττημένοι είναι όλοι.
Κατά τη γνώμη μου το εμβόλιο, της όποιας μορφής και εταιρείας, δεν είναι ικανό από μόνο του να μας επαναφέρει στα δεδομένα του 2019 αν δεν περάσουν δεκάδες μήνες. Ήδη ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι η φυσική ανοσία, αν αποκτηθεί, δεν θα αποκτηθεί εντός το 2021. Συνεπώς η συντεταγμένη Πολιτεία χρειάζεται επιδημιολογική στρατηγική και όλα τα όπλα που διαθέτει η φαρέτρα των επιστημόνων. Στην παγκόσμια βιβλιογραφία προτείνονται λύσεις, φαρμακευτικές και συμπληρωματικές, ώστε να μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ο χρόνος που πέρασε κάτι μας άφησε ως παρακαταθήκη γνώσης.
Το επόμενο τρίμηνο, τα στοιχεία που συλλέγονται από ελληνικά και διεθνή εργαστήρια και δημοσιεύονται σε έγκριτα διεθνή περιοδικά, θα καταδείξουν ότι είναι διαφορετική οντότητα η λοίμωξη και διαφορετική οντότητα η βαριά νόσος από τον κορωνοϊό. Η βαριά νόσος, που συνθλίβει τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού (ηλικιωμένοι, συνάνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα/συννοσηρότητες) ενδεχομένως να μην αντιμετωπίζεται με τα εμβόλια. Το θέμα των μεταλλάξεων που απασχολεί διεθνώς το ενδιαφέρον, με ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται από τη Μεγάλη Βρετανία, σίγουρα θα διαλευκάνει άγνωστες πτυχές του ιού. Οι μεταλλάξεις ωστόσο προσθέτουν περισσότερους αγνώστους στην εξίσωση της πανδημίας σε βαθμό που μπορεί να την κάνουν αδύνατη να λυθεί.
Αυτή ακριβώς τη δύσκολη στιγμή χρειαζόμαστε όλα τα όπλα και αλίμονο αν τα εξειδικευμένα βιοτεχνολογικά φάρμακα, όπως τα μονοκλωνικά αντισώματα, δεν έχουν θέση. Όχι αδιάκριτα για όλα τα κρούσματα, αλλά επιλεκτικά και προσεκτικά. Σε περίπτωση που εμπειρογνώμονες εισηγούνται στην Πολιτεία να τα αγνοήσει, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αναλαμβάνουν το ρίσκο και την ευθύνη να μην ανοίξει καν το θέμα για όσους νοσούν ή θα νοσήσουν στην Ελλάδα. Έχουν δικαίωμα να ρισκάρουν;
