«Κεφάλαια ύψους 12,2 δισ. ευρώ διοχετεύτηκαν στην πραγματική οικονομία το 2020 για την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων μέσω της Επιστρεπτέας Προκαταβολής, του ΤΕΠΙΧ ΙΙ και των Εγγυοδοτικών Προγραμμάτων. Αυτό προκύπτει από τα απολογιστικά στοιχεία που αφορούv στη στήριξη της ρευστότητας των επιχειρήσεων από τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση το περασμένο έτος». Αυτό υποστηρίζει σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Οικονομικών, μετά την πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ρευστότητας. Δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τα στοιχεία του Υπουργείου, ωστόσο εκείνο που εύλογα αναρωτιέται κανείς είναι τόσα χρήματα αρκούν για να στηρίξουν την Οικονομία; Μπορεί να υπάρξει προοπτική για τη μέση ελληνική επιχείρηση μέσα σε τόσο ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον; Δεν θέλει δα να είναι κάποιος και τόσο ειδικός για να δώσει αρνητική απάντηση στο ερώτημα. Τα μηνύματα που εκπέμπονται από όλους τους επαγγελματίες είναι απαισιόδοξα. Ελάχιστοι έλαβαν μέρος των χρημάτων αυτών, αφού διοχετεύθηκαν σε επιχειρήσεις με υψηλούς τζίρους, με αρκετό προσωπικό αλλά και με πτώση του κύκλου εργασιών λόγω της πανδημίας. Ωστόσο, αυτοί οι κλάδοι από μόνοι τους δεν μπορούν να τραβήξουν το τρένο της ελληνικής οικονομίας. Διότι η μεσαία επιχείρηση είναι εκείνη που πλήττεται και εκείνη που θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος.
Και μην ξεχνάμε ότι το κόστος του lockdown για την ελληνική Οικονομία είναι πιο βαρύ από τα χρήματα που υποτίθεται ότι διοχετεύθηκαν στους επιχειρηματίες. Περίπου 170 εκατ. ευρώ την ημέρα ή 5,1 δισ. ευρώ για έναν μήνα υπολογίζεται ότι κοστίζει στη χώρα το κλείδωμα της οικονομίας που βαθαίνει την ύφεση, ανοίγει μεγαλύτερη τρύπα στα κρατικά ταμεία και καθιστά αβέβαιο το στοίχημα της ανάκαμψης για το 2021. Τι πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής; Να πιέσει η ελληνική κυβέρνηση όσο το δυνατόν περισσότερο τους Ευρωπαίους εταίρους το να ξεκινήσει επιτέλους η παροχή ρευστότητας στις επιχειρήσεις από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό. Ο κ. Σκυλακάκης, δημόσια, είχε πει σε εκδήλωση του Επιμελητηρίου Αχαΐας, στο 23ο Forum Ανάπτυξης, ότι η ρευστότητα στην αγορά θα έρθει τον Απρίλιο. Βρισκόμαστε στα τέλη Ιανουαρίου και ακόμα η συζήτηση δεν έχει ξεκινήσει. Και όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις γνωρίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ιδιαίτερα αργή στο να λάβει αποφάσεις. Διότι καθυστέρηση πέραν του Απριλίου θα σημάνει ασφυξία και οικονομικός πνιγμός στην αγορά. Και μην ξεχνάμε ότι μέχρι τέλος Απριλίου ισχύουν τα ευεργετικά μέτρα για να μην απολυθεί προσωπικό από τις επιχειρήσεις. Η περαιτέρω καθυστέρηση σημαίνει εκτίναξη της ανεργίας και μια χώρα με ρυθμούς ανάπτυξης ίδιους με προ 20ετίας. Γι’ αυτό παλεύουμε τόσο καιρό;
