Άρθρο του Ηλία Κωνσταντάτου Μέλος Συντονιστικού Ώρας Πατρών
Αύριο θα συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο προϋπολογισμός τουΔήμου Πατρέων. Όσο και να μη θέλει κανείς να το παραδεχτεί, το οικονομικόμέγεθος του Δήμου μαζί με τις δημοτικές του επιχειρήσεις, είναι ο κύριος«παίκτης» και τροφοδότης, του οικονομικού γίγνεσθαι στην πόλη.
Με ένα προϋπολογισμό 280.000.000€, και με τη ΔΕΥΑΠ, επιβάλλεται ναπαίζει κύριο και πρωταρχικό ρόλο στην στρατηγική ανάπτυξη της πόλης καιτην οικονομία της. Σημαντικά έργα που φαίνεται ότι θα γίνουν στο επόμενοδιάστημα, θα προσδώσουν μία δυναμική στην πόλη, χωρίςόμως να αξιοποιούνται κατάλληλα για να έχουν άμεσα ή έμμεσα αντίκρισμαστην οικονομία της, μετά την περάτωσή τους. Λείπει το όραμα, τοσχέδιο, η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της, ώστε να δημιουργεί συνθήκες που θα δίνουν προοπτική και δημιουργία θέσεωνεργασίας.
Εκτός από τον προϋπολογισμό, θα συζητηθεί και η «αξιοποίηση» τουΡιγανόκαμπου. Η μία πλευρά θα συνθηματολογεί με το «δώστε το Ριγανόκαμπο στο λαό» και η άλλη πλευρά θα αντιτείνει,ορθώς κατά τη γνώμη μου, χρησιμοποιήστε τον Ριγανόκαμπο προς όφελος του λαού,όπου θα μπορεί να συνυπάρχουν νέες θέσεις εργασίας, οικονομικέςδραστηριότητες με κέντρο τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση με πολλαπλά οφέλη για την περιοχή. Με μια έξυπνη διαχείριση η παρέμβαση στο Ριγανόκαμπο, θα μπορούσε να να χρηματοδοτείτη λειτουργία και τη συντήρηση του χώρου αλλά ταυτόχρονα να βελτιώνει διαρκώς την ποιότητα ζωής για τους κατοίκους της πόλης (βλέπε π.χ. Μύλων Ξωτικών και το θετικό αποτύπωμα που αφήνει στην πόλη των Τρικάλων).
Το αδιέξοδο της πολιτικής των συνθημάτων, φαίνεται με τη διαχείριση του φράγματος, όπου τελικά η κυβέρνηση της ΝΔ, βρήκε την ευκαιρία να παραδώσει σε ιδιώτη. Προκύπτει λοιπόν, εύλογο το ερώτημα: Γιατί τον Ριγανόκαμπο ζητάμε να τον πάρουμε και δε ζητάμε να μας φτιάξει απευθείας ένα πάρκο το κράτος και να τον διαχειρίζεται το ίδιο, δωρεάν; Όπως ζητάμε αντίστοιχα κρατικό φορέα για το νερό και ότι άλλο εξυπηρετεί;
Κρατιστές μεν, αλλά όπου βολεύει δε.
Με παρόμοιο τρόπο, χωρίς όραμα, γίνεται και η διοίκηση μιας άλλης μεγάλης δύναμης του Δήμου που είναι η ΔΕΥΑΠ. Γίνεται μια απλή διεκπεραίωση,χωρίς να μπαίνει στη λογική της επόμενης μέρας, του σχεδιασμού. Έτσι ενώ όλα γύρω τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, η ΔΕΥΑΠ παραμένει θεατής, με νωχελικό βηματισμό.
Ας δώσουμε όμως μερικά παραδείγματα του πως θα μπορούσε η ΔΕΥΑΠ να βρεθεί μπροστά προσφέροντας ποικιλοτρόπως στηντοπική κοινωνία. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ίσως δεν το γνωρίζουν, αλλά κάποιες ΔΕΥΑ και Δήμοι, έχουν ήδη προγραμματίσει και ξεκινήσει την υλοποίηση φωτοβολταϊκών πάρκων, με σκοπό την παραγωγή ρεύματος, που θα τις βοηθήσει να μειώσουν τα έξοδα τους για το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά και να προστατεύσουν το περιβάλλον μειώνοντας το ενεργειακό τουςαποτύπωμα. Αν για παράδειγμα στη ΔΕΥΑΠ αυτό συνδυαστεί με την εξοικονόμηση ενέργειας που θα προκύπτει από την παροχή νερού από το φράγμα Αστερίου (Πείρου Παραπείρου), θα έχει εξοικονόμηση σημαντικώνποσών κατ΄ έτος, σε σχέση με τα 3.000.000€ που πληρώνει στη ΔΕΗ.Η εξοικονόμηση των χρημάτων θα σήμαινε νέα έργα στην πόλη, άρα και μείωση της ανεργίας.
Παράλληλα και σε δεύτερο χρόνο, θα μπορούσε να προετοιμαστεί με στρατηγική, η έλευση του φυσικού αερίου. Ποιος καλύτερος στην κατασκευή δικτύων και με έτοιμο πελατολόγιο από μία ΔΕΥΑ, με επαγγελματικούς και οικιακούς καταναλωτές; Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το φυσικό αέριο θα χτυπήσει την πόρτα μιας περιοχής 350.000 κατοίκων.
Η πόλη χρειάζεται στρατηγικές κινήσεις μιας οραματικής διοίκησης όχι μόνο για να διαχειρίζεται αλλά και για να προετοιμάζει την επόμενη μέρα. Ταυτόχρονα να υποστηρίζει τομείς της οικονομίας, όπως πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή, τον τουρισμό, το εμπόριο, την παροχή υπηρεσιών και τις μεταφορές.
Ας αναλογιστούν οι κρατούντες τα κλειδιά της πόλης, αν είναι σε θέση να οραματιστούν μία σύγχρονη και με προοπτική πόλη, ή μία πόλη ανέργων.
