Του Παναγιώτη Γιαλένιου, εκδότη του «Σύμβουλου Επιχειρήσεων»
Δείχνουν μεταξύ τους διαφορετικά γεγονότα αλλά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αναφέρομαι με χρονική σειρά, στην αναιτιολόγητη βίαιη συμπεριφορά του αστυνομικού με το μεταλλικό γκλομπ στη Νέα Σμύρνη, που είχε και την συμπαράσταση συναδέλφων του και τον καταδικαστέο εγκληματικό ξυλοδαρμό του αστυνομικού την επόμενη ημέρα στην ίδια περιοχή, που τον έστειλε στο νοσοκομείο ευτυχώς χωρίς περαιτέρω τραγική εξέλιξη.
Το πρώτο που οφείλουμε να σημειώσουμε σχολιάζοντας τα δύο γεγονότα που έχουν οξύνει επικίνδυνα το πολιτικό κλίμα στη χώρα είναι ότι δεν προέκυψαν ουρανοκατέβατα. Είναι κομμάτια ενός σύνθετου παζλ που δομείται χρόνια τώρα στην ελληνική κοινωνία και για μια ακόμη φορά εισπράττουμε όλοι τις συνέπειες.
Φυσικά γενικότερα τη βία την ενισχύουν οι εθνικισμοί κάθε είδους και η κοινωνική ανισότητα σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά και πολιτιστικά και δεν είναι εγχώριο αλλά παγκόσμιο φαινόμενο
Δεν αναλύεται βέβαια σε ένα σημείωμα.
Θα προσπαθήσουμε όμως σήμερα κωδικοποιημένα να ονοματίσουμε τα κομμάτια αυτού του πάζλ βιαιότητας, που γεμίζει τις οθόνες κάθε είδους αυτές τις ημέρες στον τόπο μας και έχουν πολλαπλούς πρωταγωνιστές:
– Νοοτροπίες συναφιών: Είναι ένα διαρκές φαινόμενο που εκφράζεται κυρίως από συνδικαλιστικούς εκπροσώπους και εκπροσώπους διαφόρων συλλογικοτήτων. Ανάλογα με την προέλευση της βίας έχουμε κάθε φορά εκπροσώπους από τη μεριά των πρωταγωνιστών να επιχειρούν να δικαιολογήσουν τις πράξεις βιαιότητας με επιχειρήματα, που συνήθως «πετούν την μπάλα» στην εξέδρα αποφεύγοντας το καυτό άγγιγμά της. Έτσι τη μια μέρα έχουμε εκπροσώπους αστυνομικών με κυρίαρχη παρουσία στα ΜΜΕ να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα σχετικά με τη συμπεριφορά των συναδέλφων τους στη Νέα Σμύρνη και από την άλλη να επιχειρείται από πολλούς να δικαιολογηθεί η εγκληματική ενέργεια κατά του αστυνομικού στην ίδια περιοχή. Μια νοοτροπία σιναφιών που προσομοιάζει με την συμπεριφορά χουλιγκάνων ομάδων.
Οφείλουμε εδώ να μην παραγνωρίσουμε την αξία που έχει η στάση αρκετών αυτή τη φορά συνετών εκπροσώπων τόσο της αστυνομίας την ημέρα του ξυλοδαρμού του νεαρού, όσο και τη γενική καταδίκη του ξυλοδαρμού του αστυνομικού την επομένη στη Νέα Σμύρνη.
– Διαμορφωτές κοινής γνώμης: Έχουν γίνει πολλές μελέτες που τεκμηριώνονται με στοιχεία που δείχνουν ότι η βία αποτελεί βασικό εργαλείο για τη χειραγώγηση των μαζών. Παρέχεται πλουσιοπάροχα με πολλούς τρόπους αφειδώς μέσα από τα ΜΜΕ, εθίζει την κοινωνία στην χρησιμότητά της. Την ίδια ώρα που για παράδειγμα παρουσιαστές εκπομπών υποτίθεται καταδικάζουν τη βία, καλούν να μιλήσουν για αυτή τις περισσότερες φορές όσους στην ουσία την καλλιεργούν με λόγια και συμπεριφορές. Επαναλαμβάνουν ατέλειωτες φορές τις βίαιες εικόνες, επιζητούν τις βίαιες αντιπαραθέσεις, απεχθάνονται το συνετό λόγο που δεν τους φέρνει τηλεθέαση και καλλιεργούν τα πιο πρωτόγονα ένστικτα.
– Κομματική περιχαράκωση: Τα κόμματα όλου του λεγόμενου δημοκρατικού φάσματος στα χαρτιά αποποιούνται τη βία. Η πρακτική τους όμως συνήθως δεν συμβαδίζει με τη θεωρία. Αφήνουν στο εσωτερικό τους να πρωταγωνιστούν πολιτικοί που αρέσκονται οι ίδιοι να πολώνουν και να οξύνουν το κλίμα, ενισχυόμενοι από τον εναγκαλισμό τους με τα ΜΜΕ, που κατά κανόνα τους προτιμούν δίνοντάς τους θέαμα στο «Κολοσσαίο». Πόλωση και βία φαίνεται ιδίως σε αυτούς τους καιρούς των οξύτατων υγειονομικών και οικονομικών προβλημάτων να «συμφέρει» πολλούς πολιτικούς χώρους,γιατί βοηθούν στον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας
– Αδιάφορη πλειοψηφία: Θεωρούμε ότι από τη μια τα μεγάλα προβλήματα της οδυνηρής καθημερινότητας και από την άλλη η γενικευμένη αντίληψη ότι όλοι «ίδιοι είναι» έχουν οδηγήσει τους πολλούς σε στάση αδιαφορίας. Ο εθισμός στη βία που προαναφέραμε και που έχει μπολιάσει το κοινωνικό υποσυνείδητο δυστυχώς οδηγεί και σε μια μορφή αποδοχής της. Τα κοινωνικά αντανακλαστικά που θα μπορούσαν να αποτρέψουν αυτοματοποιημένα την δημιουργία βίαιων φαινομένων στην πηγή τους έχουν προ πολλού αμβλυνθεί.
– Δικαιοσύνη: Δυστυχώς εκ των πραγμάτων δεν αποτελεί συνείδηση στην κοινωνία ότι η Δικαιοσύνη αποτελεί το καταφύγιο για κάθε αδικημένο, άτομο ή συλλογικότητα. Η πολιτικοί την υμνούν ή την κατακρίνουν ανάλογα με τα κομματικά τους συμφέροντα, οργανωμένα συμφέροντα έχουν αποκτήσει τεράστια «όπλα» επηρεασμού ή εκβιασμού της, υποστηρικτικά εργαλεία εμπέδωσης της κλίματος εμπιστοσύνης στους πολίτες όπως είναι οι ανεξάρτητες αρχές έχουν στην ουσία απαξιωθεί.
Θεωρούμε ότι το αντίδοτο στα φαινόμενα βίας είναι μια δίκαια δικαιοσύνη που πείθει για τις αποφάσεις της. Θα λέγαμε χρησιμοποιώντας και ποδοσφαιρικά επιχειρήματα ότι αν μπορούσε να εφευρεθεί ένα VAR (Video Assistant Referre) για τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης θα είχαμε αυτόματα κατακόρυφη πτώση της βίας σε πολλά επίπεδα.
Αυτήν την Παρασκευή 12/3 υπάρχει σχετική με τη βία των τελευταίων ημερών συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, στην Ώρα του Πρωθυπουργού και μετά από ερώτηση τους Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αν και δεν προκαλεί ελπίδες ότι θα προσφέρει κάτι διαφορετικό από την συνήθη πολιτική πόλωση , ευχόμαστε να γίνει επιτέλους μια αρχή.
Ας δώσουν οι πολιτικοί το παράδειγμα στην πράξη με την αποφυγή προκλήσεων και όξυνσης του ήδη τεταμένου κλίματος, γιατί διαφορετικά προβλέπουμε ότι πολλά και ταυτόχρονα σπίρτα θα ανάψουν στο εύφλεκτο σώμα της ελληνικής κοινωνίας το επόμενο διάστημα.
#pressgreece
#e-ΑΠΟΨΕΙΣ
