Μια συνεργασία που έχει οδηγήσει σε θεαματικά αποτελέσματα αποτελεί αυτή του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας και Ανοσολογίας του Τμήματος Φαρμακευτικής Πανεπιστημίου Πατρών με τον ΕΛ.Γ.Ο. «Δήμητρα». Και αυτό διαφάνηκε κατά την κοινή παρουσίαση του Παναγιώτη Κάτσαρη (Γεωπόνου Βιοτεχνολόγου ΕΛ.Γ.Ο. «Δήμητρα») με τον Ιωάννη Ε. Λαγωγιάννη (Γεωπόνου, MSc, cPhD Πανεπιστήμιο Πατρών Τμήμα Φαρμακευτικής, Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας και Ανοσολογίας ΕΜΒΙΑ), στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του e-Forum Αγροτικής Ανάπτυξης την Τρίτη 20/4.
Ο φυσικός χυμός της ελιάς το γνωστό λιόζουμο αποτελεί ένα άριστο υλικό για λίπανση, που όμως δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό. Αυτό επεσήμανε κατά την παρουσίασή του ο Παναγιώτης Κάτσαρης, Γεωπόνος Βιοτεχνολόγος ΕΛ.Γ.Ο. «ΔΗΜΗΤΡΑ .
«Η ελιά είναι ένα φυτό που βρίσκεται στη μεσογειακή λεκάνη εδώ και χιλιετίες. Η ελιά και το ελαιόλαδο χαρακτηρίζουν τη χώρα μας εδώ και χιλιετίες. Στη σύγχρονη Ελλάδα καλλιεργούμε 140 εκατομμύρια δέντρα ελιάς. Υπάρχουν συνεχείς φυτεύσεις σε όλη τη χώρα και σε περιοχές που δεν υπήρχε ελαιοκαλλιέργεια. Επίσης παράγουμε από 250 έως 300.000 τόνους ελαιόλαδου ετησίως. Από αυτούς τους τόνους παράγονται κάποια υπολείμματα και κάποια παραπροϊόντα. Ένα μεγάλο φορτίο από την επεξεργασία της ελιάς έρχεται πίσω στη φύση. Η διαχείρισή του και η ανεξέλεγκτη διάθεσή του αποτελούν ένα ιδιαίτερα σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα», τόνισε ο κ. Κάτσαρης.
Εξήγησε ότι η σωστή διαχείρισή του μπορεί να φανεί ωφέλιμη και να αντικαταστήσει πλήρως τα χημικά λιπάσματα. Με σειρά ερευνητικών προγραμμάτων έχουν αποδείξει τα οφέλη του λιόζουμου στη φύση.
« Η σωστή διάθεση όπως διαφαίνεται και από πειράματα μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα χρήσιμη σε σημείο που να αντικαταστήσει πλήρως τα χημικά λιπάσματα» εξήγησε ο κ. Κάτσαρης.
Αρχικά το λιόζουμο συλλέγεται σε μεγάλες λεκάνες και στη συνέχεια μεταφέρεται σε αγρούς για να χρησιμοποιηθεί ως λιπαντικό. Πρόκειται για ένα φυσικό υλικό, που δυστυχώς μέχρι πρότινος στη χώρα μας το αντιμετωπίζαμε ως βιομηχανικό απόβλητο.
Οι μηχανισμοί αποδόμησης και η ρυθμιστική ικανότητα του εδάφους μπορούν να χρησιμεύσουν σαν ένα φυσικό σύστημα επεξεργασίας των Υγρών Αποβλήτων Ελαιουργίας .
- Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά:
–Χαμηλό κόστος εφαρμογής, διότι το μόνο που απαιτείται είναι η απόρριψη
–Επιστροφή των ανόργανων στοιχείων στο έδαφος
–Αποδόμηση του οργανικού μέρους των υγρών αποβλήτων ελαιουργίας χωρίς ρύπανση των επιφανειακών ή υπόγειων υδάτων
- Οι επιδράσεις από την εφαρμογή των αποβλήτων στο έδαφος εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις χρησιμοποιούμενες δόσεις
- Αρνητικές Επιδράσεις:
– Έχουν παρατηρηθεί μόνο σε ετήσιες καλλιέργειες και μόνο αν αυτές φυτευτούν πριν ή λίγο μετά από την εφαρμογή των υγρών αποβλήτων.
– Οι αρνητικές επιδράσεις δεν παρατηρούνται αν η σπορά γίνει 2-3 μήνες μετά την εφαρμογή
- Θετικές επιδράσεις:
– Έχει παρατηρηθεί αύξηση παραγωγής σε καλλιέργειες όπως κηπευτικά, καλαμπόκι, αμπέλι κ.α.
Από σειρά δειγματοληψιών σε ελαιοτριβεία του Νομού Μεσσηνίας και σειρά αναλύσεων στα δείγματα που παραλήφθηκαν σε τρεις δειγματοληψίες ανά ελαιοκομική περίοδο διαπιστώθηκε πόσο θρεπτικά στοιχεία είχαν τα φυτά, αλλά και πόσο σημαντική ήταν η περιεκτικότητα σε οργανική ουσία.
Συμπερασματικά, σύμφωνα με τον κ. Κάτσαρη, τα αποτελέσματα των αναλύσεων των ΥΑΕ καθώς και της εφαρμογής τους σε καλλιέργειες συνηγορούν προς την κατεύθυνση της ανακύκλωσης τους σε γεωργικά εδάφη ‘φερτάρδευση’, με την προϋπόθεση της συναξιολόγησης του τύπου του εδάφους και της φύσης της καλλιέργειας, τα ΥΑΕ περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες αζώτου (0.5-1.0 g/l), όπως και σχετικά αυξημένες συγκεντρώσεις καλίου (περί τα 1.2 g/l), φωσφορικών (περί τα 0.4 g/l) ιχνοστοιχείων αλλά και οργανικής ουσίας. Με τη συστηματική εφαρμογή ΥΑΕ θα μπορούσαν να αντικατασταθούν πλήρως οι συνθετικές λιπαντικές εισροές που χρησιμοποιούνται ευρέως σε ελαιώνες και άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες.
Εκείνο που επίσης ξεκαθάρισε είναι ότι δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο προϊόν με τον τρόπο που θα έπρεπε. Η εφαρμογή του θα είχε τεράστιες θετικές επιδράσεις στην Οικονομία, αφού με τους πρώτους προϋπολογισμούς θα κερδίζαμε ένα ποσό της τάξεως των 100 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο από εισαγωγές χημικών λιπασμάτων.
«Αυτός είναι και ο λόγος που φθάσαμε να κάνουμε δεκαετίες να βγει η ΚΥΑ που να επιτρέπει το συγκεκριμένο υλικό να το χρησιμοποιούμε στα χωράφια» κατέληξε ο κ. Κάτσαρης.
Δείτε σε video την ΟΜΙΛΙΑ του κ. Παναγιώτη Κάτσαρη
