Σήμερα 30 Ιουνίου, μετά από πολλές ημέρες η παράταξη της Ν.Δ., «Πάτρα Ενωμένη», προσπαθώντας να δικαιολογήσει την στάση της (ψήφισε λευκό) στην επιλογή του νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, σε ανακοίνωσή της, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Θα έπρεπε να προηγηθεί μια συνεδρίαση όπου τα μέλη θα συζητούσαν και θα αξιολογούσαν».
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα κριτήρια της επιλογής του Καλλιτεχνικού Διευθυντή δεν ορίζονται σε κάποιες άτυπες διαβουλεύσεις αλλά καθορίζονται σαφώς στην ίδια την προκήρυξη.
Η διαδικασία των ακροάσεων, μαζί με τους φακέλους ήταν ανοιχτή και η κάθε παράταξη, όφειλε να φτάσει στο πρόσωπο που θεωρεί καταλληλότερο για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Η διαδικασία επιλογής του νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή ήταν άψογη από την αρχή ως το τέλος. Όλα τα μέλη του Δ.Σ. παραδέχτηκαν ότι πρόκειται για αξιόλογη προσωπικότητα και καλλιτέχνη με σφαιρική γνώση και παιδεία. Αυτό ακριβώς που μπορεί να εξασφαλίσει νέα, υψηλότερη ποιότητα σε κάθε δραστηριότητα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Άλλη θεσμοθετημένη διαδικασία δεν υπάρχει.
Η προκήρυξη ήταν σαφέστατη, δεν απέκλειε καμία καλλιτεχνική ειδικότητα, όριζε ότι σημαντικό κριτήριο, πέρα από σπουδές και εμπειρία είναι η πρότασή του για τον χαρακτήρα και τον ρόλο που πρέπει να παίξει το Θέατρο στον Δήμο και την Περιφέρεια, πού κυρίως θα απευθύνεται, με ποιά μέσα και για ποιούς σκοπούς. Αυτό το πήρε σοβαρά υπόψη η πρότασή μας γιατί στόχος μας είναι η υψηλότερη ποιότητα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, που όπως από όλοι αναγνωρίζουν, είναι το πλέον ενεργό και ζωντανό ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της χώρας μας.
Με αφορμή την επιλογή του νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή, άλλη δημοτική παράταξη, αλλά και συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης, κάνουν φιλότιμη προσπάθεια να ξαναζωντανέψουν τον Μακαρθισμό στην πόλη μας. Κριτήριο επιλογής του Καλλιτεχνικού Διευθυντή γι’ αυτούς, δεν πρέπει να είναι το έργο, η γνώση, οι ικανότητες στο σύνολο των προσόντων του, αλλά η τυχόν πολιτική έκφραση θετικής άποψης για το ΚΚΕ. Αυτό πρέπει να αποτελεί αιτία για να μην προσληφθεί σ’ αυτή την θέση.
Επιδιώκουν να ξαναζωντανέψουν τον Μακαρθισμό, που επιβλήθηκε στις δεκαετίες ’40 και ’50 στην Αμερική, στην χώρα της δημοκρατίας κατά τα άλλα, όπου χιλιάδες πολίτες και καλλιτέχνες πέρασαν από το δικαστήριο του Μακάρθυ «για εξακρίβωση κομμουνιστικών επιρροών». Προφανώς, θέλουν να γυρίσουμε στην εποχή που για να βρει κάποιος εργασία έπρεπε να κάνει «δήλωση αποκήρυξης του κομμουνισμού».
Υπολογίζουν χωρίς τον «ξενοδόχο»! Τον λαό και την νεολαία της πόλης μας που δίνουν ηχηρή απάντηση σε θιασώτες τέτοιων εποχών και αντιλήψεων.
