Διαρκείς είναι οι δηλώσεις των εκπρόσωπων του πολιτικού και πολιτειακού συστήματος για το θάνατο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.
Ακολουθούν οι σχετικές δηλώσεις:
Σακελλαροπούλου: «Πανέλληνας και ταυτόχρονα οικουμενικός» ο Θεοδωράκης
Για έναν «Πανέλληνα και ταυτόχρονα οικουμενικό δημιουργό, ένα ανεκτίμητο κεφάλαιο του μουσικού μας πολιτισμού» κάνει λόγο η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αναφερόμενη στον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης, την απώλεια του οποίου πενθούμε σήμερα, υπήρξε ένας πανέλληνας και ταυτόχρονα οικουμενικός δημιουργός, ένα ανεκτίμητο κεφάλαιο του μουσικού μας πολιτισμού. Του χαρίστηκε μια πλούσια και γόνιμη ζωή που την βίωσε με πάθος, μια ζωή ταγμένη στη μουσική, τις τέχνες, τον τόπο μας και τους ανθρώπους του, αφοσιωμένη στις ιδέες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της κοινωνικής αλληλεγγύης» σημειώνει η κυρία Σακελλαροπούλου.
Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι «ο Μίκης δοκιμάστηκε σε όλα τα είδη της μουσικής – το τραγούδι, το ορατόριο, τη συμφωνική μουσική, τη μουσική για τον κινηματογράφο – με εξαιρετική επιτυχία. Έγραψε μελωδίες που συνυφάνθηκαν με την ιστορική και κοινωνική πορεία της Ελλάδας τα μεταπολεμικά χρόνια, μουσικές που λειτούργησαν σαν παρότρυνση, σαν παρηγοριά, σαν διαμαρτυρία, σαν στήριγμα στις ζοφερές περιόδους της νεότερης ιστορίας μας».
Μητσοτάκης: Κηρύσσεται 3ημερο εθνικό πένθος για τον Μίκη Θεοδωράκη – Η Ρωμιοσύνη κλαίει
Την απόφαση της κυβέρνησης να κηρύξει τριήμερο εθνικό πένθος για το θάνατο του μεγάλου μουσουργού Μίκη Θεοδωράκη ανακοίνωσε στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. «Η Ρωμιοσύνη σήμερα κλαίει» ανέφερε χαρακτηριστικά, ανακοινώνοντας την απόφαση της κυβέρνησης.
«Τη σημερινή μας συνεδρίαση σκιάζει δυστυχώς μία πολύ θλιβερή είδηση: Ο Μίκης Θεοδωράκης περνά πια στην αιωνιότητα. Η φωνή του σίγησε και μαζί του σίγησε και ολόκληρος ο Ελληνισμός. Όπως είχε γραφτεί και για τον Παλαμά, «όλοι είχαμε ξεχάσει πως είναι θνητός». Όμως, μας αφήνει παρακαταθήκη τα τραγούδια του, την πολιτική του δράση, αλλά και την εθνική του προσφορά σε κρίσιμες στιγμές» τόνισε ο πρωθυπουργός.
Όπως ξέρετε, είχα την τιμή να τον γνωρίζω για πολλά χρόνια και σχετικά πρόσφατα μάλιστα τον είχα επισκεφτεί. Οι συμβουλές του ήταν πάντα πολύτιμες για μένα, κυρίως αυτές που αφορούσαν στην ενότητα του λαού μας και στην υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών.
Πιστεύω πως η καλύτερη τιμή προς αυτόν τον παγκόσμιο Έλληνα θα είναι εμείς, με το καθημερινό μας έργο, να κάνουμε πράξη αυτό ακριβώς το μήνυμά του. Ο Μίκης είναι η Ιστορία μας και πρέπει να τη συνεχίσουμε όπως θα ήθελε και εκείνος.
Ο Αλέξης Τσίπρας για τον Μίκη Θεοδωράκη
Ο Μίκης έδωσε φως στις ψυχές μας. Σημάδεψε με το έργο του τη ζωή και τη διαδρομή όσων διάλεξαν το δρόμο της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο αξεπέραστος συνθέτης, ο αγωνιστής, ο κομμουνιστής, ο ακτιβιστής, μέσα από τη μουσική, τη ζωή, τις μάχες και τις αντιφάσεις του, έδωσε νέο νόημα στην ελευθερία, τον πολιτισμό, την τέχνη, τη συμμετοχή. Τον αποχαιρετούμε με τη βεβαιότητα ότι αυτό που αφήνει πίσω του είναι ανεξίτηλο.
Στην ψυχή του λαού μας, στην ταυτότητα της πατρίδας μας, στην πολιτιστική κληρονομιά της οικουμένης.
Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου για το Θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη
Ένας μεγάλος δημιουργός, ένα σύμβολο αγώνων σε δύσκολες στιγμές για την Πατρίδα, έφυγε αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο έργο, αλλά και μια παρακαταθήκη, που περιγράφει και σηματοδοτεί μια ολόκληρη εποχή.
Ο Μίκης «έφυγε».
Ο Μίκης της αντίστασης απέναντι στο ναζισμό, απέναντι στον αυταρχισμό και τη βία, ο Μίκης του αντιδικτατορικού αγώνα, ο Μίκης της συμφιλίωσης των λαών, θα είναι πάντα εδώ.
Το έργο του θα αποτελεί εγερτήριο μήνυμα για τις επόμενες γενιές. Η μουσική του θα μας εμψυχώνει να δίνουμε τους δικούς μας αγώνες.
Μίκη, καλό ταξίδι.
Γεννηματά: Αποχαιρετούμε με θλίψη, σεβασμό και τιμή τον Μίκη Θεοδωράκη
«Αποχαιρετούμε με θλίψη, σεβασμό και τιμή τον Μίκη Θεοδωράκη. Τον αστείρευτο συνθέτη, τον Μίκη του πολιτισμού και των αγώνων» αναφέρει σε δήλωσή της η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε ένα τεράστιο πολιτιστικό κεφάλαιο για τον τόπο, ενώ οι ιδέες του και οι πολιτικοί του αγώνες που ενέπνευσαν περισσότερες από μία γενιά, αποτελούν παρακαταθήκες για τη δημοκρατία, την ελευθερία, την εθνική αξιοπρέπεια» σημειώνει στη δήλωσή της η κ. Γεννηματά και συμπληρώνει: «Με το έργο του ενέπνευσε και εξέφρασε όλη τη ρωμιοσύνη που θρηνεί σήμερα. Πρόβαλε το όνομα της Ελλάδας, μέσα από τη μουσική του και το κύρος του ονόματός του σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Συνέβαλε στην προβολή της ελληνικής ποίησης, μελοποιώντας Έλληνες ποιητές που ο λόγος τους έφτασε στα πέρατα του κόσμου. Στις δύσκολες στιγμές για τη δημοκρατία, τα τραγούδια του ήταν φάρος ελπίδας που δεν έσβησε ποτέ για εκατομμύρια Έλληνες. Όλοι μεγαλώσαμε, ερωτευτήκαμε, γίναμε ενεργοί πολίτες, πιαστήκαμε χέρι – χέρι σε συγκεντρώσεις και συναυλίες, τραγουδήσαμε, κλάψαμε από συγκίνηση κάτω από τους ήχους της μουσικής του».
Το ΚΚΕ για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη: Το έργο του είναι σάλπισμα πάλης, νέων αγώνων, αντίστασης, ανάτασης κι ελπίδας
Με βαθιά συγκίνηση κι ένα ακατάπαυστο χειροκρότημα αποχαιρετούμε τον Μίκη Θεοδωράκη, αγωνιστή-δημιουργό, οδηγητή και πρωτεργάτη μιας νέας, μαχόμενης τέχνης στη μουσική.
Ορμητικός, εμπνευσμένος και φλεγόμενος από το πάθος της προσφοράς στο λαό, ο Θεοδωράκης κατόρθωσε να χωρέσει στο μεγαλειώδες έργο του όλο το έπος της λαϊκής πάλης του 20ου αιώνα στη χώρα μας. Άλλωστε, μέρος αυτού του έπους υπήρξε και ο ίδιος.
Από 17 κιόλας χρονών οργανώθηκε στο ΕΑΜ και λίγο μετά στο ΚΚΕ, παίρνοντας μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Τον Δεκέμβρη του ‘44 πολέμησε στη μάχη της Αθήνας, που πνίγηκε στο αίμα και μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού μοιράστηκε με τους συντρόφους του τις άγριες διώξεις του αστικού κράτους ως εξόριστος στην Ικαρία και τη μαρτυρική Μακρόνησο, όπου βασανίστηκε άγρια. Στη συνέχεια, αγωνίστηκε μέσα από την ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες για την πολιτιστική αναγέννηση, ενώ «πλήρωσε» με νέες δοκιμασίες, φυλακές και εξορίες, την παράνομη δράση του ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών το 1967. Συγκλονιστικές ήταν οι συναυλίες που έδινε στο εξωτερικό μέχρι την πτώση της δικτατορίας και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα. Το 1978 ήταν υποψήφιος δήμαρχος του ΚΚΕ στην Αθήνα, ενώ το 1981 και το 1985 εκλέχτηκε βουλευτής του Κόμματος. «Τα πιο δυνατά και όμορφα χρόνια μου τα έζησα στις γραμμές του ΚΚΕ» είχε δηλώσει στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Κόμμα για να τιμήσει τα 90 χρόνια της καλλιτεχνικής και κοινωνικής προσφοράς του.
Πράγματι ο Θεοδωράκης δεν ξέχασε ποτέ τα ιδανικά της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που έμειναν ανεκπλήρωτα. Το έργο του είναι μια διαρκής αναμέτρηση με την αδικία και την ηττοπάθεια, ένα σάλπισμα πάλης, νέων αγώνων, αντίστασης, ανάτασης κι ελπίδας. «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις… εκεί που πάει να σκύψει… να την πετιέται από ξαρχής» είναι η απάντησή του στην πίκρα και την απογοήτευση ενός λαού, που τα όνειρά του δεν πήραν ακόμα εκδίκηση.
Αυτή η κατάφαση στη ζωή και τον αγώνα δεν είναι ρηχή και πάντα εύκολη. Κάποιες φορές αναδύεται μέσα από βασανιστικό αναστοχασμό. Χωρίς αμφιβολία ο Μίκης, όσο καλά ήξερε να χτυπά κάθε μικρή και μεγάλη αδικία, το ίδιο καλά ήξερε να εδραιώνει την πίστη ότι η αγάπη, η ευτυχία, η ειρήνη και η ελευθερία είναι πράγματα κατορθωτά. Αλλά κι όσο ρωμαλέα και δυνατά χειριζόταν το «δίκοπο μαχαίρι», το «αστραφτερό σπαθί» της μουσικής του, τόσο εύκολα ήξερε να απαλαίνει το τραγούδι του, αγγίζοντας με τρυφερή ευαισθησία κάθε καλό και ωραίο στη ζωή και τον κόσμο.
Η μουσική του Μίκη είναι ζυμωμένη με όλα εκείνα τα υλικά που φτιάχνουν τη μεγάλη τέχνη, την τέχνη που συλλαμβάνει τον σφυγμό της εποχής της και προαισθάνεται το επερχόμενο. Το αίσθημα, το φρόνημα, η μνήμη και η πείρα του λαού που αγωνίζεται, είναι η πηγή της έμπνευσής του. «Ό,τι φτιάξαμε το πήραμε από το λαό και στο λαό το επιστρέφουμε» έλεγε και αυτό δεν ήταν σεμνοτυφία. Ο Θεοδωράκης είχε βαθιά συνείδηση ότι για το προσωπικό του καλλιτεχνικό κατόρθωμα σπουδαίο ρόλο έπαιξε η εποχή του. Είχε απόλυτη επίγνωση ότι στον ιδιαίτερο τρόπο και τον δυναμισμό της τέχνης του αντανακλούσαν οι πράξεις του λαού κι ότι η δική του συμμετοχή στη λαϊκή δράση, παρότι τον αποσπούσε σε κάποιο βαθμό από τη δημιουργία του, ήταν το οξυγόνο της. «Ο καλλιτέχνης που ζει και δημιουργεί μέσα στην πάλη, εξασφαλίζει ξεχωριστή θέση για το έργο του» δήλωνε. Το έργο του είναι λαμπρή απόδειξη ότι η μεγάλη τέχνη είναι πάντα πολιτική είτε το επιδιώκει είτε δεν το επιδιώκει ο δημιουργός της.
Ο Θεοδωράκης είχε και εμπιστοσύνη στο λαό. Πίστευε ότι ο λαός έχει τη δύναμη να κατακτήσει ό,τι πιο υψηλό και όμορφο δημιουργεί ο άνθρωπος στην ιστορία του. Γι’ αυτό και με ιερή αφοσίωση καλλιέργησε μια τέχνη που ανυψώνει το λαό. Ο Μίκης δεν μελοποίησε μόνο έξοχα τον ποιητικό λόγο χωρίς να τον προδίδει, τον αναδημιούργησε και τον παρέδωσε με εκείνη τη μορφή που μπαίνει κατευθείαν στη λαϊκή καρδιά. «Έφερε την ποίηση στο τραπέζι του λαού, πλάι στο ποτήρι και το ψωμί του», όπως έγραφε γι’ αυτόν ο Ρίτσος. Δεν είναι μόνο η ανεπανάληπτη στην ιστορία συνομιλία της μουσικής του με την ποίηση του Ρίτσου στον «Επιτάφιο», που μέσα και από τις συγκλονιστικές ερμηνείες του Μπιθικώτση και του Χιώτη έγινε ένας διαχρονικός λαϊκός θρήνος και ύμνος μαζί στον θάνατο που γονιμοποιεί το μέλλον. Ο Θεοδωράκης πέτυχε να μιλήσει με την υψιπετή ποίηση στη λαϊκή ψυχή, ακόμα και μέσα από απαιτητικές και ασυνήθιστες στο λαϊκό αυτί μουσικές φόρμες, όπως αυτές στο «Άξιον Εστί» του Ελύτη, στο «Επιφάνεια-Αβέρωφ» του Σεφέρη, στο «Πνευματικό Εμβατήριο» του Άγγελου Σικελιανού κ.ά.
Στον ποταμό του έργου του συνυπάρχουν σχεδόν όλα τα είδη μουσικής: Οι λαϊκοί δρόμοι και το δημοτικό τραγούδι, αλλά και η αρχαία τραγωδία, το βυζαντινό μέλος, το κλασσικό τραγούδι, η συμφωνική μουσική, τα ορατόρια. Πολύπλευρος και πολυτάλαντος, διανοούμενος καθώς ήταν, είχε και ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Στην περίπτωση του Μίκη Θεοδωράκη συναντήθηκε η καλλιτεχνική ιδιοφυΐα με μια προσωπικότητα ανήσυχη, άγρυπνη και δημιουργική, που ένοιωθε πάντα την ανάγκη να ξεπερνά τον εαυτό της. Η μουσική του έσπασε τα σύνορα της χώρας, καθώς η γλώσσα της έχει την οικουμενικότητα από τα κοινά βάσανα, τις ελπίδες, τα οράματα που μοιράζονται όλοι οι λαοί, όλοι οι ταπεινοί της γης. Η παγκόσμια αναγνώριση της καλλιτεχνικής και κοινωνικής προσφοράς του επισφραγίστηκε με το βραβείο Λένιν για την ειρήνη. Και αύριο με τη δική του μουσική θα τραγουδήσουμε μαζί οι λαοί στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Κύπρο, τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, παντού στη γη, το τραγούδι της ειρήνης.
Στον Μίκη άρεσε να περπατά, να αναπνέει «στους μεγάλους δρόμους, κάτω απ’ τις αφίσες». Και εκεί η μουσική του θα συνεχίζει να ακούγεται, να εμπνέει, να παρακινεί, να διαπαιδαγωγεί. Με τη μουσική του Μίκη θα συνεχίζουμε να πορευόμαστε ώσπου… «να σημάνουν οι καμπάνες» της κοινωνικής απελευθέρωσης. Αλλά και όταν «τελειώσει ο πόλεμος» δεν θα τον ξεχάσουμε… Θα είναι μαζί μας και όταν «κοκκινίζουν τα όνειρα».
Αθάνατος Μίκη!
Στους οικείους του το ΚΚΕ απευθύνει τα θερμά του συλλυπητήρια και τους εύχεται καλή δύναμη.
Το Πανεπιστήμιο Πατρών για το Θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη
«Έφυγε» ο Μεγάλος Μίκης μας. Η Ελλάδα του «Είμαστε δυό, είμαστε τρείς/ είμαστε χίλιοι δεκατρείς/ καβάλα πάμε στον καιρό» στίχοι που μελοποίησε αριστουργηματικά σαν εγερτήριο εμβατηριακό σάλπισμα και μπορεί να τους αποδοθούν ποικίλες ερμηνείες, υποκλίνεται στον Μεγάλο συνθέτη και αγωνιστή Μίκη Θεοδωράκη. Σε αυτόν τον Μεγάλο Καλλιτέχνη, Άνθρωπο, Αγωνιστή όλων των καιρών υποκλίνεται όλος ο κόσμος. Γιατί ο Μίκης από μόνος ήταν ένας κόσμος. Ρίγη συγκίνησης σε κάθε σπιθαμή τούτης της ελληνικής γης που πότισε με το μεγαλείο του και ανάστησε τη συνείδηση και το θάρρος των ανθρώπων της σε δύσκολους καιρούς, διαπερνούν και συνταράσσουν όλους μας. Ο καλλιτεχνικός ογκόλιθος που η μουσική του πλάτυνε τον κόσμο της μουσικής και μπόλιασε τις ψυχές των ανθρώπων όλου του κόσμου δεν αναγνωρίζει σε αυτόν μόνον το τεράστιο καλλιτεχνικό του μέγεθος αλλά την μοναδικότητα μιας παγκόσμιας Ψυχής.
Ο Μίκης Θεοδωράκης άφησε την τελευταία του πνοή στις 09:30 το πρωί της Πέμπτης στο σπίτι του. Ετών 96. Τα 96 χρόνια της ζωής του τα έζησε…συγκλονιστικά. Πότε αγκαλιά με τον θάνατο, πότε με την συγκίνηση και τον παλμό της έμπνευσης και πότε με μεγαλείο της συγκλονιστικής δημιουργίας. Τα έζησε όλα: διώξεις, εξορίες πολιτικοκοινωνικούς αγώνες, έρωτες, επιτυχία, φιλίες, κι άλλους αγώνες, αναγνώριση, αμφισβήτηση, παγκόσμια καταξίωση, διακρίσεις… Βασανίστηκε στην Κατοχή, στον Εμφύλιο, στην δικτατορία… Δεν λύγισε ποτέ. Τράνεψε από την λατρεία των ανθρώπων. Και τώρα δεν έφυγε.. Το υλικό του ομοίωμα μόνο χάθηκε… Γιατί ζει στις καρδιές όλου του κόσμου μέσα από τους ήχους της μοναδικής μουσικής του. Οι καλλιτέχνες, δημιουργοί, αγωνιστές και άνθρωποι δεν πεθαίνουν. Γίνονται φάροι, όνειρο, εγερμένη συνείδηση, ελπίδα για ένα καλλίτερο αύριο. Και ο Μίκης είναι όλα μαζί. Είναι το μνημείο της μουσικής δημιουργίας, είναι ο φάρος για τους αγώνες δικαίου, ο μπροστάρης της καρδιάς της Ελλάδας και του κόσμου.
Το Πανεπιστήμιο Πατρών σαν ελάχιστο φόρο τιμής στην απώλεια του Μέγιστου Καλλιτέχνη θα υποστείλει τις σημαίες του κλείνοντας στην καρδιά το ορόσημο Μίκης Θεοδωράκης.
Δήμος Δυτικής Αχαΐας: «Μίκης Θεοδωράκης: Μια πλήρης εκδοχή της Ρωμιοσύνης»
«Εξέφρασε τον ελληνισμό με ένα μοναδικό κι ανεπανάληπτο τρόπο» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας Σπύρος Μυλωνάς για το Μίκη Θεοδωράκη. Η πλήρης δήλωση του Δημάρχου είναι η ακόλουθη:
«Η φράση «γίναμε φτωχότεροι» λέγεται συχνά όταν φεύγει ένας σπουδαίος άνθρωπος. Στην περίπτωση όμως του Μίκη Θεοδωράκη που έφυγε σήμερα από τη ζωή πρόκειται για κυριολεξία.
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε μια πλήρης εκδοχή της Ρωμιοσύνης. Με ένα απίστευτα τεράστιο έργο στη μουσική που θα μας τροφοδοτεί παντοτινά και μαζί με μια συνεχή εγρήγορση και ευαισθησία που ξεπέρναγε τα κοινά όρια.
Οτιδήποτε κι αν ειπωθεί για το βίο αυτού του άντρα είναι λίγο. Χωρίς υπερβολή μπορούμε να πούμε ότι ο Μίκης υπήρξε μια μοναδική κι ανεπανάληπτη προσωπικότητα που εξέφρασε τον ελληνισμό, μέσα κι έξω από τα σύνορα, με ένα μοναδικό και αυθεντικό τρόπο.
Ο Μίκης Θεοδωράκης θα ζει πάντα στις καρδιές μας μέσα από το έργο του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει».
ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α Αιγιαλείας για Μίκη Θεοδωράκη: «Αποχαιρετούμε έναν οικουμενικό Έλληνα»
Σήμερα αποχαιρετούμε μια απ΄τις μεγαλύτερες προσωπικές του ελληνικού πολιτισμού, που αφήνει το στίγμα του και την κληρονομιά του σαν παρακαταθήκη, όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και παγκοσμίως.
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε μια βαθειά πολιτικοποιημένη προσωπικότητα που ταυτίστηκε με την σύγχρονη ιστορία του τόπου μας και μέσα από το ασυμβίβαστο πνεύμα του στιγμάτισε τον 20ο αιώνα και θα συνεχίζει να ζει αιωνίως μέσα από το έργο του. Ένας οικουμενικός καλλιτέχνης που βίωσε την εξορία και τα βασανιστήρια και ήταν πάντα αγωνιστής της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του είχε ενεργή συμμετοχή στα σημαντικά προβλήματα του τόπου.
Κρατάμε τη διαχρονική συμβουλή του για όλους αλλά κυρίως για τους νέους: «Να κάνετε αυτό που δεν μπορείτε. Να κατακτήσετε το αδύνατο»!
Δήλωση Δημάρχου Πατρέων για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη
Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη και τη μεγάλη μου συγκίνηση για το θάνατο του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη, του Μίκη Θεοδωράκη.
Το έργο του θα μείνει αθάνατο, γιατί συνδέθηκε όσο κανένα άλλο, με τους αγώνες του λαού μας σε όλο τον 20ό αιώνα. Με τα τραγούδια του, ο λαός μας συνόδευσε την πάλη του για κοινωνική δικαιοσύνη, τις φυλακές, τις εξορίες και τα βασανιστήρια, αλλά και την ελπίδα του ότι ακόμα και στις στιγμές της ήττας, τίποτα δεν έχει τελειώσει ούτε έχει κριθεί ολοκληρωτικά.
Με τη μουσική του, έβαλε σε κάθε λαϊκό σπίτι της πατρίδας μας, τους μεγάλους μας ποιητές. Χρέος μας είναι να μεταλαμπαδεύσουμε τη φλόγα του έργου του στις επόμενες γενιές και υποσχόμαστε ότι σε αυτό το χρέος θα ανταποκριθούμε. Ο Δήμος της Πάτρας, θα τιμήσει τον ίδιο και τη μουσική του, προβάλλοντας και αναδεικνύοντας το έργο του στο λαό και τη νεολαία της πόλης. Μίας πόλης, στην οποία έζησε για δύο χρόνια και ξεκίνησε και τις μουσικές του σπουδές.
Αθάνατος!
Η ΓΣΕΕ για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη
Η ΓΣΕΕ εκφράζει τη θλίψη της για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη. Του ανθρώπου που μέσα από τη μουσική του αλλά και την αγωνιστική του δράση, άφησε το στίγμα του και αναδείχθηκε μία από τις σημαντικότερες και πολυσυζητημένες προσωπικότητες της νεώτερης Ελλάδας, με παγκόσμιο κύρος. Έζησε τη λατρεία του κόσμου, μα πάνω από όλα έζησε στο έπακρον τη δημιουργία. Παγκόσμια προσωπικότητα που η μουσική του είναι συνυφασμένη με τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τις αγωνίες των ανθρώπων.
Μπορεί ο Μίκης Θεοδωράκης στη μακρόχρονη καλλιτεχνική του πορεία να κατάφερε να γράψει πάνω από 1000 τραγούδια, συμφωνικά έργα, μουσική για δεκάδες θεατρικά έργα, τραγωδίες, μουσική για κινηματογράφο, αυτό όμως που θα μείνει ανεξίτηλο στην παγκόσμια μνήμη, είναι ότι χάρη σε αυτόν η Ελλάδα αποτελεί τη μοναδική χώρα στον κόσμο στην οποία ο λαός ακούει και τραγουδά, μελοποιημένη, βραβευμένη ποίηση στις καθημερινές του στιγμές.
Το αποτύπωμα του Μίκη Θεοδωράκη θα μείνει ανεξίτηλο. Τα τραγούδια του, άλλοτε λυρικές μελωδίες -αγκάλιασμα του οράματος και των ονείρων- και άλλοτε επικοί χείμαρροι, συντρόφευσαν τους αγώνες του ελληνικού λαού και συνόδευσαν μουσικά τις κινητοποιήσεις του.
Ο Μίκης Θεοδωράκης σύμβολο της ζωντάνιας, της μαχητικότητας και της αισιοδοξίας, έφυγε πλήρης ημερών αλλά τον θάνατό του από καιρό είχε νικήσει….
«Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους
αν σε πάρω, Χάρε, στο κρασί
αν σε πάρω στον χορό και στο τραγούδι
τότες χάρισέ μου μιας νυχτιάς ζωή»
(«Στα περβόλια»,1962, στίχοι, μουσική Μίκης Θεοδωράκης)
Ανακοίνωση ΓΣΕΒΕΕ για την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη
“Η Ρωμιοσύνη θρηνεί σήμερα ένα Μεγάλο Έλληνα. Τον Μίκη Θεοδωράκη που «έφυγε» για τη συνοικία των αγγέλων αφήνοντας πίσω του ανεκτίμητη παρακαταθήκη. Έναν άνθρωπο σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος αφιέρωσε την ζωή του στην μουσική και στην πολιτική. Η προσωπική και η καλλιτεχνική του εμβέλεια, οι αγώνες του για τη δημοκρατία αλλά και το έργο του έκαναν την χώρα μας γνωστή στα πέρατα του κόσμου και τον συνέδεσαν με τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας μας.
Ο Μίκης Θεοδωράκης περνά πλέον στην αιωνιότητα. Αφήνει πίσω του τα τραγούδια του, την πολιτική του δράση αλλά και την εθνική του προσφορά ως κληρονομιά για τις επόμενες γενιές και ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης στους αγώνες για μια καλύτερη κοινωνία.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του».
