Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, ο κυβερνήτης Καποδίστριας επιθυμώντας την ανάπτυξη της χώρας, ανέθεσε τη μελέτη της διάνοιξης της Διώρυγας της Κορίνθου σε ειδικό μηχανικό. Όμως, τo κονδύλι των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που απαιτούταν, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης, για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά και πόσο μάλλον να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό.
Έπειτα από πολλές προσπάθειες έναρξης της διάνοιξης της Διώρυγας, το έργο πνοής ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε εν τέλει (1880-1893), επί πρωθυπουργίας του Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος στόχευε μέσω της κατασκευής μεγάλων έργων υποδομής στη δημιουργία ενός σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου κράτους.
Μια φωτογραφική αναδρομή σε ένα από τα μεγαλύτερα έργα της Ελλάδας, που σήμερα αποτελεί διεθνή κόμβο θαλάσσιων συγκοινωνιών.
Διώρυγα Κορίνθου 1907
Καταστροφή της διώρυγας από τα γερμανικά στρατεύματα 1944
Οι εργασίες εκφράξεως κράτησαν 5 χρόνια (1944-1949)
Η Διώρυγα ξαναχρησιμοποιείται
