«Δεν θα καταφέρουν όλες οι επιχειρήσεις να σταθούν όρθιες», μας λέει ο Δημήτρης Νικολακόπουλος, νέος πρόεδρος της ΟΕΒΕΣΝΑ, ξεδιπλώνοντας τους σχεδιασμούς τους για τους επόμενους μήνες στην πρώτη του συνέντευξη στον «Σ.Ε.», μετά την εκλογή του και μάλιστα με συντριπτικό ποσοστό.
Συνέντευξη στο Γιώργο Ηλιόπουλο
Ανέλαβε τα ηνία της Ομοσπονδίας Επαγγελματικών Βιοτεχνικών Εμπορικών Σωματείων του Νομού Αχαΐας σε μια κρίσιμη στιγμή για τον κλάδο. Την ώρα που η πανδημία βρίσκεται στην αποκορύφωσή της, τα κρούσματα έχουν εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα νούμερα και η κατανάλωση έχει πέσει στο ναδίρ, η μεσαία ελληνική επιχείρηση κλυδωνίζεται. Εκτιμά ότι η ελληνική επιχείρηση δεν έτυχε της στήριξης που έπρεπε το προηγούμενο διάστημα, ενώ σημειώνει ότι δεν τις δίνονται και οι ευκαιρίες από το τραπεζικό μας σύστημα να έχει πρόσβαση στην ρευστότητα. Τέλος, αναφέρει ποια λάθη έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα ώστε η Πάτρα να έχει έναν πιο πλεονεκτικό ρόλο σε σχέση με άλλες πόλεις, αρχής γεννωμένης από τον θρησκευτικό ή συνεδριακό τουρισμό. Εκτιμά επίσης ότι υπήρξαν λάθη στρατηγικής στο Λιμάνι και έπρεπε να δοθεί και βάρος στην κρουαζιέρα, που θα απέφερε σημαντικά οικονομικά οφέλη στην περιοχή, την τοπική επιχειρηματικότητα αλλά και την κατανάλωση των προϊόντων. Τέλος, δεν λείπει και η κριτική για το Βιοτεχνικό Πάρκο το οποίο δεν αποτελεί πλέον πόλο έλξης για τις επιχειρήσεις, λόγω του υψηλού κόστους εγκατάστασης, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο οικονομικό περιβάλλον που ήδη έχει διαμορφωθεί.
Kύριε Νικολακοπούλε, είμαστε σε μία κρίσιμη οικονομική συγκυρία για την επιχειρηματικότητα και την μικρομεσαία επιχείρηση. Ποιες είναι οι δυσκολίες που βλέπετε να αντιμετωπίζουν και τι βήματα μπορούν να γίνουν; Η μικρομεσαία επιχείρηση βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ξεκίνησε από την κρίση την οικονομική, μετά ήρθε η υγειονομική και μετά η ενεργειακή κρίση. Είναι προβλήματα που τα βλέπουμε καθημερινά μπροστά μας, ειδικά τώρα με την ενεργειακή κρίση. Με αυτά που γίνονται, φτάνουν οι επιχειρήσεις, από τη στιγμή που δεν έχουν καν εισόδημα, να είναι αναγκασμένες να λειτουργούν. Πληρώνουν την ενέργεια σε διπλάσιες τιμές από ότι ήταν πιο πριν. Πρέπει άμεσα να βοηθήσει η κυβέρνηση. Δεν ξέρω πως, όμως πρέπει να βρεί τον τρόπο. Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εστίασης πχ, τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Και σας υπενθυμίζω ότι πριν από χρόνια μιλάγαμε για την πράσινη ανάπτυξη τελικά μόνο ανάπτυξη δεν ήταν, μιας και αναφερόμαστε στο ενεργειακό κομμάτι. Όλα αυτά έγιναν για να κερδίσουν οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις οι οποίες κατασκεύασαν φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες. Έχουμε γεμίσει από αυτά αλλά τελικά η πτώση της τιμής και η ανάπτυξη δεν ήρθε στον απλό λαό και στην αγορά
. > Τι μηνύματα εισπράττετε από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, από τον κόσμο της επιχειρηματικότητας και της βιοτεχνίας;
Τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι άσχημα, δηλαδή πιστεύω ότι δεν θα αντέξουμε και θα κλείσουμε. Και από τις μελέτες που έχουν γίνει, που πάντα είναι επίκαιρες, και είναι εκείνες που οι κυβερνήσεις έπαιρναν υπόψη τους μπορούσαν να διαμορφώσουν πολιτική, δείχνουν ότι πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν θα αντέξουν και θα κλείσουν, όπως και έχουν κλείσει και αρκετές. > Το γεγονός ότι υπήρξε κάποια συγκεκριμένη στήριξη το προηγούμενο διάστημα ήταν αρκετό για εσάς ώστε να μπορέσετε να ξαναλειτουργήσετε; Πιστεύω ότι δεν ήταν αρκετό. Γιατί η μικρομεσαία επιχείρηση ήδη είχε προβλήματα, της φορτώθηκαν και αυτά με την υγειονομική κρίση, οπότε όλες οι επιχειρήσεις παρέμειναν για μεγάλο διάστημα κλειστές. Ειδικά στον κλάδοτης εστίασης έχει συντελεστεί καταστροφή. Αυτό πιστεύω.
Ένα μεγάλο πρόβλημα επίσης που αντιμετωπίζεται είναι η έλλειψη ρευστότητας. Μπορεί να ανοίξει η «στρόφιγγα» των τραπεζών;
Υπάρχει η δυνατότητα αυτή; Εμείς πάντα ζητούσαμε να υπάρχουν οι επιχειρηματικές τράπεζες για να μπορέσουν να αντέξουν οι επιχειρηματίες με τα δάνεια. Αυτό δεν το έχει καταφέρει η κυβέρνηση, δεν το έκανε και η αντιπολίτευση όταν το ζητούσε και το θέμα δεν προχώρησε ποτέ. > Οπότε τι θα μπορούσε να γίνει για να υπάρξει ρευστότητα και στην επιχείρηση την παρούσα χρονική συγκυρία; Να ανοίξει η «κάνουλα» των τραπεζών, να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να τους δοθούν κάποια χρήματα και κάποια κίνητρα, ώστε να μπορέσουν να προσλάβουν προσωπικό. Αν δεν υπάρχει εργασία, με επιδόματα δεν μπορεί να ζήσει κανένας. Όσοι προσπαθούν να ζήσουν με επιδόματα καταστρέφονται στο τέλος. Δεν γίνεται τίποτα ουσιαστικό. Εμείς θέλουμε να υπάρχει εργασία, το να μας δώσουνε κάποια χρήματα όπως έδωσαν σε κάποιες επιχειρήσεις στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, δεν κερδίζουμε τίποτα. Μετά επαναπαυόμαστε, ενώ η επιχείρηση θέλει να δουλεύει για να βγάλει χρήματα, να επενδύσει, να δώσει χρήματα στους εργαζομένους της και κατ’ επέκταση να υπάρχει χρήμα στην αγορά. Έτσι μόνο γίνεται η αλλαγή του χρήματος, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε ένα καλύτερο αύριο.
> Σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Είναι όμως οι ελληνικές επιχειρήσεις σε πλεονεκτική θέση; Εγώ πιστεύω ότι είναι. Και αυτό το λέω γιατί έχουμε και καλούς επαγγελματίες και καλούς εργαζόμενους. Και όλα αυτά τα προϊόντα που παράγουμε είναι ανταγωνιστικά. Πρέπει όμως να το πιστέψουμε και να το προσπαθήσουμε. > Θεωρείτε ότι μας λείπει η ώθηση και εάν η απάντηση είναι καταφατική σε τι επίπεδο; Θεωρώ ότι μας λείπει η ώθηση σε επίπεδο εξαγωγών. Και σας ρωτάω, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καλά αγροτικά προϊόντα; Δεν είχαμε πάντα εργοστάσια που έβγαζαν καλά ποιοτικά προϊόντα;
> Ένα μεγάλο κεφάλαιο στη τοπική επιχειρηματικότητα είναι και το Βιοτεχνικό Πάρκο, το οποίο δεν φαίνεται να λειτουργεί σωστά και υπάρχουν πάρα πολλές δυσκολίες, Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να ξεπεραστούν τα εμπόδια αυτά;
Είναι ένα μεγάλο αγκάθι το Βιοτεχνικό Πάρκο. Εκεί ζητούμενο παραμένει η χρήση γης, κάτι που έχει επιπτώσεις σε οικονομικό επίπεδο. Δεν δίνονται κίνητρα στις επιχειρήσεις για να πάνε εκεί. Τα οικόπεδα είναι ακριβά, οπότε μια επιχείρηση για να μπορέσει να πάει εκεί είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο στην πράξη, ειδικά στην παρούσα χρονική συγκυρία. Και μετά έχουμε και το άλλο πρόβλημα: ότι αν μια επιχείρηση έχει έδρα για παράδειγμα στο Ρίο είναι δύσκολο να φύγει να πάει στο Γλαύκο, γιατί θα χάσει πελάτες. Συνεπώς, θα πρέπει να δημιουργηθεί και άλλο Βιοτεχνικό Πάρκο. Υπάρχει ένα άτυπο πάρκο που βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Βασιλείου, αλλά πρέπει να λειτουργήσει και αυτό σαν βιοτεχνικό πάρκο, γιατί πραγματικά είναι.
> Οπότε βλέπετε ότι δεν είναι ουσιαστικό σημείο αναφοράς το Βιοτεχνικό Πάρκο στο σημείο που βρίσκεται. Ποια είναι τα μηνύματα που λαμβάνετε;
Όχι γιατί για να μπορέσει να λειτουργήσει το Βιοτεχνικό Πάρκο, δηλαδή να πάει μία επιχείρηση εκεί πέρα, είναι εξαιρετικά δύσκολο όπως προανέφερα. Από την άλλη είναι και το φυσικό αέριο το οποίο είναι ένα μεγάλο αγκάθι ετών. Εμείς ως Ομοσπονδία είμαστε της άποψης ότι το φυσικό αέριο πρέπει να έρθει στην πόλη με αγωγό, γιατί με βυτία που λένε τα τελευταία τρία- τέσσερα χρόνια που γίνονται οι σχετικές συζητήσεις, θεωρούμε ότι είναι ημίμετρα.
Φοβάστε ότι όταν έρθει το φυσικό αέριο δεν θα είναι ανταγωνιστικό πλέον, γιατί δεν θα υπάρχουν οικονομία κίνητρα;
Είχαμε πριν από ένα μήνα με τον ΣΕΑΔΕ (Συμμαχία για την Επιχειρηματικότητα και Ανάπτυξη) που είναι μέλος η Ομοσπονδία, μια επίσκεψη για το φυσικό αέριο το οποίο θα γίνει στην Βιομηχανική Περιοχή. Μας μίλησε ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης και περιμένουμε τις εξελίξεις.
Θεωρείτε δηλαδή ότι δεν ήταν θετικά τα μηνύματα; Δηλαδή η Πάτρα δεν θα μπορούσε να έχει την βιομηχανική αίγλη του παρελθόντος;
Και εάν όχι στο επίπεδο εκείνου του βιομηχανικού αποτυπώματος, θα μπορούσε στο επίπεδο της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας; Και βέβαια θα μπορούσε η Πάτρα είναι μια μεγάλη πόλη. Έχει εργαζομένους που θα μπορούσαν να καλύψουν για παράδειγμα τις ανάγκες ενός εργοστασίου. Δεν θα χρειαζόταν να έρθει από άλλες περιοχές το προσωπικό. Δηλαδή οποιοδήποτε εργοστάσιο θα ήταν στην Βιομηχανική Περιοχή θα μπορούσε να βρει εργαζόμενους γιατί έχουμε το πανεπιστήμιο καταρχήν. Το Πανεπιστήμιο έπρεπε να έχει συνδεθεί με την πόλη και με την Βιομηχανική Περιοχή με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά και με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Έχουν γίνει κάποια βήματα προς τα εκεί, αλλά περιμένουμε και με το Επιμελητήριο κάποιες κινήσεις.
> Είμαστε σχεδόν δυόμιση χρόνια πανδημίας, πόσο πιστεύετε ότι θα αντέξει η μέση ελληνική επιχείρηση;
Μάλλον δεν θα αντέξει, πιστεύω.
Βλέπετε, δηλαδή, την «επόμενη μέρα», όταν επιστρέψουν οι συνθήκες στους κανονικούς τους ρυθμούς, τα τραύματα να μην επουλώνονται; Τα βλέπω και από τις δουλειές τις δικές μας. Σε ποια επιχείρηση δεν έχει πέσει ο τζίρος; Όταν δουλεύει ένα μαγαζί μέσα στην πόλη σημαίνει ότι δουλεύουν και τα άλλα καταστήματα που είναι πιο μικρά. Αυτό είναι η αγορά: πρέπει να δουλέψουν όλα τα καταστήματα και δεν μιλάω μόνο για τα εμπορικά καταστήματα. Είναι και η εστίαση που πρέπει να δουλέψει και γενικά τα τεχνικά επαγγέλματα που έχουν σοβαρό θέμα. Έχουν μείνει χωρίς δουλειά και αυτοί οι συνάδελφοι. Πχ στις μεταφορές οι ταξιτζήδες όλη μέρα περιμένουν στην πιάτσα. Ποιος θα πάρει ταξί αυτές τις μέρες;
Υπάρχει μια συζήτηση που έχει ξεκινήσει για το Λιμάνι. Τελικά αν είχαμε ένα λιμάνι όχι μόνο εισαγωγικού χαρακτήρα, θα ήταν και αυτό μια ανάσα για εσάς;
Σίγουρα θα ήταν. Και με το λιμάνι θα ήταν ακόμα καλύτερα εάν μπορούσε να έρθει στην περιοχή και η η κρουαζιέρα. Δεν μπορεί τώρα το Κατάκολο να έχει κρουαζιερόπλοια και να μην έχει το λιμάνι της Πάτρας, που μπορούσε να είναι το κέντρο της περιοχής, γιατί έχουμε τους Δελφούς, τα Ολύμπια, την Γέφυρα, που είναι το σημαντικότερο πλεονέκτημα. Φανταστείτε ότι τη Γέφυρα την διαφημίζουν οι ίδιοι οι ξένοι ότι την έχουν φτιάξει και εμείς, που την έχουμε στην περιοχή μας, γιατί δεν την διαφημίζουμε ακόμη περισσότερο, να την δούμε συνολικά σαν τουριστική ατραξιόν;
Οπότε θεωρείται ότι είναι λάθος στρατηγική επιλογή το να έχουμε εμπορικό λιμάνι και να μην έχουμε λιμάνι κρουαζιέρας;
Βέβαια ήταν λάθος. Κάποια στιγμή είχαμε μάθει ότι βγάζαμε από κάπου αλλού. Βέβαια οι υποδομές σε όλες τις χώρες πρέπει να φτιάχνουν. Και πρέπει ουσιαστικά να φτιάχνουμε υποδομές για τα επόμενα χρόνια. Όχι για το σήμερα και το αύριο, αλλά για μετά από 20 χρόνια. Αυτό έπρεπε να έχει ξεκινήσει 20 χρόνια πριν, για παράδειγμα. Η κρουαζιέρα, γιατί με τη κρουαζιέρα έχω ασχοληθεί και γνωρίζω, θα σας πω ότι οι εταιρείες αυτές κάνουν προγραμματισμό για τα επόμενα δέκα χρόνια. Και αυτό είναι πραγματικότητα. Έτσι για τα επόμενα δέκα χρόνια τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια προγραμματίζουν από τώρα πού θα πηγαίνουν τα δρομολόγια τους Οπότε αν θέλεις, θα πρέπει να τους προσελκύσεις μετά από δέκα χρόνια.
#pgnews
#ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
