Άρθρο της Μαρίας Γούβη, Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου «σπιράλ» και Συντονίστρια της Ομάδας Εργασίας #εθελοντισμός της παράταξης.
«Τούτες τις Άγιες Μέρες, λένε, μαλακώνουν οι ψυχές. Το Θείο Δράμα αμβλύνει τους εγωισμούς και τις αστοχίες και δίνει βηματισμό και δύναμη για τον δρόμο προς την ατομική – κοινωνική σωτηρία… Κι όμως: Εμβρόντητα τα μέλη του #εθελοντισμός του σπιράλ πληροφορηθήκαμε αρμοδίως πως, η πρόθεση μας να συνδράμουμε διακριτικά και εξ αποστάσεως, κατόπιν συνεννόησης, με προσωπικά δώρα όλες τις φιλοξενούμενες γυναίκες, μανούλες και παιδιά του ξενώνα κακοποιημένων γυναικών Πάτρας (μαζί με το προσωπικό) δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, επειδή «όλες οι ανάγκες των λίγων φιλοξενούμενων είναι καλυμμένες, φροντίζουμε συνολικά τους δικαιούχους και συμπεριλαμβάνονται και οι φιλοξενούμενοι αυτής της δομής…» Απίστευτο!
Συμπολίτες – μέλη της δημοτικής παράταξης σπιράλ, αποκλείονται από την πραγματοποίηση μιας καλής πράξης για το Άγιο Πάσχα που έρχεται, επειδή είναι «κομπλέ»! Λες και οι ανάγκες, ειδικά αυτών των γυναικών (και των παιδιών) που ζουν κρυμμένες από Θεό κι ανθρώπους, προστατευμένες δια νόμου από τον κακό άνθρωπο τους, δεν έχουν ανάγκη να νιώσουν πως, υπάρχει και το άλλο, το καλό πρόσωπο της κοινωνίας, που ενδιαφέρεται, αγωνιά και συμπάσχει μαζί τους για μια καλύτερη ζωή…
Είναι κρίμα. Στα τόσα χρόνια της κρίσης, η αλληλεγγύη και η προσφορά από καρδιάς, πολλές φορές απ’ το υστέρημα του καθενός προς τον συνάνθρωπο ήταν αυτός ο μαγικός μηχανισμός που κράτησε και κρατάει τις κοινωνίες όρθιες. Τέτοιες πράξεις απ’ όπου κι αν οργανώνονται, θα πρέπει να χαίρουν εκτίμησης και σεβασμού κι όχι περιφρόνησης. Αποτελούν παραδείγματα αλτρουισμού, ενισχύουν την έννοια του ουσιαστικού ανθρώπινου εθελοντισμού και φέρνουν τους συμπολίτες κοντά, να μην κλείνουν τα μάτια στα προβλήματα, να μην αγνοούν αλλά να γίνονται μέρος της αλλαγής νοοτροπίας και ποιότητας ζωής που οραματίζεται κάθε ενεργός πολίτης.
Εμείς στο σπιράλ λυπούμαστε πολύ για την άδοξη αρνητική έκβαση του εγχειρήματος εκ μέρους του Δήμου Πατρέων και δηλώνουμε πως, τέτοιες ενέργειες θα τις κρίνει ο κόσμος αφενός, αφετέρου δεν κάμπτουν το αξιόμαχο της προσφοράς και της αλληλεγγύης των μελών μας, που τόσες φορές ανταποκρίθηκαν σε αντίστοιχα οργανωμένα καλέσματα, δίνοντας με την ψυχή τους, χέρι βοήθειας και ενσυναίσθησης σε τόσους και τόσους συμπολίτες…»
