Καταλυτικός είναι ο ρόλος της ολιστικής προσέγγισης της αποκατάστασης των ατόμων με αναπηρία και της στήριξης των οικογενειών τους από τους φορείς της δημόσιας υγείας, η οποία επιβαρύνεται σημαντικά όσο δεν υπάρχει μέριμνα για πρόληψη, εκπαίδευση και κοινωνική ένταξη. Αυτό ήταν το μήνυμα που κυριάρχησε στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Περιφερειακή Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου το βράδυ του Σαββάτου στο πλαίσιο του 10ου Forum Υγείας 2022. Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ/ΠΣ Αχαΐας Κώστας Μάρκου, ο οποίος αναφέρθηκε στην δυναμική του ForumΥγείας, όπως καταδεικνύεται από την αντοχή του στο χρόνο αλλά και στην ανάγκη η πολιτεία να στηρίζει τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. «Οφείλουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής των ατόμων με αναπηρία και να παρέχουμε στήριξη ώστε να ενταχθούν ως ισότιμα μέλη στην κοινωνία. Υπάρχουν διακρίσεις που είναι εκτός λογικής και χρειάζεται διαρκής προσπάθεια που δεν έχει ένα ορατό τέλος», ανέφερε μεταξύ άλλων. Η πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών Άννα Μαστοράκου σε παρέμβασή της αναφέρθηκε στους στόχους που πρέπει να τεθούν κυρίως για την πρόληψη αλλά και την αποκατάσταση, έναν θεσμό που όπως είπε χαρακτηριστικά «είμαστε πολύ πίσω». «Θα πρέπει να αλλάξουμε κουλτούρα στη χώρα μας και το Σύστημα Υγείας να έχει ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό και σ’ αυτό πρέπει να βοηθήσουν και οι πολίτες» τόνισε. Τον συντονισμό της συζήτησης έκανε η δημοσιογράφος Μαρία Σιορώκου, τη διερμηνεία η Λαμπρινή Παπαπροκοπίου, ενώ καίριες ήταν οι εισηγήσεις των ομιλητών με ενδιαφέροντα στοιχεία και προτάσεις.
Αντώνης Χαροκόπος, πρόεδρος Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Δυτ. Ελλάδας & Νοτίων Ιονίων Νήσων
«Να στελεχωθεί η Κλινική Αποκατάστασης του ΠΓΝΠ»
«Τα άτομα που έχουν υποστεί ένα σοβαρό ατύχημα ή ασθένεια εκτός από τη νοσοκομειακή κάλυψη χρειάζονται ένα άλλο είδος νοσηλείας που είναι η φυσική αποκατάσταση προκειμένου να αναρρώσουν και να προσαρμοστεί ο οργανισμός σε οποιαδήποτε αλλαγή», ανέφερε ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Δυτικής Ελλάδας & Νοτίων Ιονίων Νήσων, Αντώνης Χαροκόπος ανοίγοντας τον κύκλο των εισηγήσεων εστιάζοντας στη σημασία της αποκατάστασης για τα άτομα με αναπηρία. «Η τραυματική βλάβη μπορεί να είναι μεγάλη, όμως η φυσική και ψυχολογική αποκατάσταση αποτελεί ζωτικής σημασίας. Με τη σωστή αποκατάσταση πραγματοποιείται ενδυνάμωση και αναπτύσσονται ικανότητες προκειμένου να καλύψουν τα κενά που αφήνουν τα μέλη ή όργανα που έχουν πάθει μόνιμη βλάβη. Γίνεται ευκόλως κατανοητό, λοιπόν, ότι στα Δημόσια Κέντρα Αποκατάστασης όπου είναι το πιο οικονομικά προσιτό μέρος, που μπορεί να απευθυνθεί ο πολίτης πρέπει να επιτυγχάνεται μία ολιστική παροχή υπηρεσιών αποκατάστασης και στήριξης του ατόμου. Ωστόσο, στη χώρα μας, όχι μόνο δεν υπάρχουν αρκετές δομές φυσικής αποκατάστασης αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις που υπάρχουν, εντοπίζονται σοβαρά προβλήματα λειτουργίας» ανέφερε μεταξύ άλλων. Έκανε ιδιαίτερη μνεία στην Κλινική Αποκατάστασης Ασθενών με Κακώσεις Νωτιαίου Μυελού Π.Γ.Ν.Π. «Δημήτριος & Βέρα Σφήκα» που δημιουργήθηκε από δωρεά και ιδρύθηκε επίσημα το 2010 αποτελώντας ένα από τα καλύτερα δημόσια Κέντρα Αποκατάστασης στην Ελλάδα. Ωστόσο, τόνισε πως έως και σήμερα δεν έχουν αξιοποιηθεί στο βέλτιστο βαθμό οι δυνατότητές της καθώς αντιμετωπίζει προβλήματα, με σημαντικότερο την έλλειψη προσωπικού. «Ζητάμε από την Πολιτεία ενίσχυση με μόνιμο και επικουρικό προσωπικό για να καταστεί πλήρως λειτουργική και να προσφέρει σε βέλτιστο βαθμό τις υπηρεσίες της στα άτομα με παρα/ τετραπληγία και κινητικές αναπηρίες στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας», ανέφερε υπενθυμίζοντας πως ήταν πάγιο αίτημα του Συλλόγου Παραπληγικών Αχαΐας η δημιουργία Κέντρου Αποκατάστασης από το 2000 ώστε να μην αναγκάζονται να δαπανούν υπέρογκα ποσά σε ιδιωτικά κέντρα σε Ελλάδα και εξωτερικό, κάτι που σήμερα είναι δυσβάστακτο έως απαγορευτικό.
Εύα Σούμπαση, MD Phd, Ψυχίατρος, Επιμελήτρια Α’, Ψυχιατρική Κλινική Π.Γ.Ν.Π., Μ.Ψ.Α. «ΨΥΧΑΡΓΩΣ» Π.Γ.Ν.Π.
«Δικαίωμα στην ποιότητα ζωής έχουμε όλοι»
Τον ρόλο του ψυχιάτρου στην υποστήριξη ατόμων με αναπηρία και στις οικογένειές τους ανέδειξε η Εύα Σούμπαση, MD Phd, Ψυχίατρος, Επιμελήτρια Α’, Ψυχιατρική Κλινική Π.Γ.Ν.Π., Μ.Ψ.Α. «ΨΥΧΑΡΓΩΣ» Π.Γ.Ν.Π., αναπτύσσοντας το θέμα «Ψυχική νόσος και συννόσηση». «Η διασύνδεση της ψυχιατρικής με τις άλλες ιατρικές ειδικότητες αποτελούν πολύ συχνά αντικείμενο διαγνωστικού και θεραπευτικού προβληματισμού. Οι ψυχιατρικές διαταραχές δεν αποτελούν πλέον διακριτές από τις ιατρικές παθήσεις» ανέφερε η κα Σούμπαση, παρουσιάζοντας στοιχεία από έρευνα στα ΤΕΠ όπου η κατάθλιψη, το delirium, η κατάχρηση αλκοόλ, η ψύχωση, οι σωματόμορφες διαταρραχές είναι συχνές. «Το 1/3 των πασχόντων από μια σοβαρή οξεία υποτροπιάζουσα ή προϊούσα ιατρική πάθηση διαγιγνώσκονται με ψυχιατρική διαταραχή. Αυξημένος είναι ο κίνδυνος αυτοκτονίας στους σωματικά πάσχοντες σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό όπως και της μη συμμόρφωσης με τη θεραπεία για την υποκείμενη νόσο, ενώ συχνότερα στις χρόνιες σωματικές παθήσεις υπάρχουν δυσάρεστα συμπτώματα όπως πόνοι, έμετοι, αναπηρία» ανέφερε μιλώντας για την επιδημιολογία, ενώ τόνισε πως «η συννόσηση επηρεάζει σημαντικά την επίπτωση και την έκβαση των ιατρικών παθήσεων. Όσον αφορά στα αίτια της συννόησης ανέφερε πως οι ιατρικές και οι ψυχιατρικές παθήσεις αλληλεπιδρούν, εστιάζοντας στην αξία την πρόληψης, στα οφέλη από τις ψυχιατρικές θεραπείες και της συνεργατικής φροντίδας και στον ρόλο του υποστηρικτικού περιβάλλοντος για τους οικείους του πάσχοντα, ενώ χαρακτήρισε την αποκατάσταση ως δυναμική διαδικασία για τη βελτίωση στη συμπεριφοράς του ατόμου. «Η πιο σωστή θεραπευτική στάση απέναντι στα άτομα με αναπηρία είναι η αποδοχή τους και όχι η αντιμετώπιση ως άτομα ακατανόητα και διαφορετικά. Η ελλιπής αναγνώριση των συμπτωμάτων, η συνακόλουθη υποβάθμισή τους, η απουσία κατάλληλης θεραπείας, η μη αξιολόγηση, η αδυναμία κατανόησης και της ερμηνείας της ψυχοπαθολογικής συμπεριφοράς οδηγούν στην ανεπαρκή αντιμετώπιση.Η πρόκληση δεν εντοπίζεται μόνο στην πρόληψη και την αναγνώρισή τους που προηγείται της θεραπείας αλλά στους χειρισμούς που ακολουθούν την τελευταία. Άλλωστε, δικαίωμα στην ποιότητα ζωής έχουμε όλοι», κατέληξε.
Γεώργιος Μαντζουράνης, Γενικός Οικογενειακός Ιατρός, διευθυντής Κέντρου Υγείας Νοτίου Τομέα Πατρών
«Οι φροντιστές χρειάζονται εκπαίδευση και στήριξη»
Η Ελλάδα το 2050 θα είναι μια χώρα με τους περισσότερους ηλικιωμένους στον αναπτυγμένο κόσμο. Υπολογίζεται ότι το 37% θα είναι άνω των 65 ετών και το 14% άνω των 80 ετών. Όμως δεν είναι μόνον οι ηλικιωμένοι, αλλά το 10% στην χώρα μας είναι άτομα με αναπηρία που χρήζουν φροντίδας. Τα παραπάνω στοιχεία ανέφερε ο Γεώργιος Μαντζουράνης, Γενικός Οικογενειακός Ιατρός, Διευθυντής Κέντρου Υγείας Νοτίου Τομέα Πατρών, προσεγγίζοντας το θεμα: «Εκπαίδευση Φροντιστών χρονίως πασχόντων στην ελληνική πραγματικότητα». «Οι φροντιστές στην χώρα μας είναι οι αθέατοι εργάτες της ζωής, μια κρυμμένη ομάδα «επαγγελματιών», χωρίς οικονομικές απολαβές, δικαιώματα και αναγνώριση από την κοινωνία και το κράτος. Τα σύγχρονα συστήματα υγείας οφείλουν να υποστηρίξουν τους χρόνιους πάσχοντες και τους φροντιστές τους» ανέφερε. Επιπροσθέτως, ανέφερε πως η πανδημία αύξησε το άγχος των φροντιστών εντείνοντας τα προβλήματα υγείας όπως υπέρταση, αναπνευστικά και σακχαρώδη διαβήτη, γεγονός που επιβάλλει το κράτος να τους παρέχει ιατρική και νοσηλευτική υποστήριξη, κυρίως όμως εκπαίδευση. Αναφέρθηκε στο εργασιακό νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε το 2021 και προανήγγειλε πρόγραμμα εκπαίδευσης φροντιστών χρόνιων πασχόντων στην κοινότητα που θα εφαρμόσει το Πανεπιστήμιο Πατρών. «Χρειάζεται νομοθετικό πλαίσιο, να αναγνωριστεί ο ρόλος των φροντιστών στο ΕΣΥ και η κοινωνική τους προσφορά, να τους δοθούν οικονομικές παροχές αλλά κυρίαρχα απαιτείται εκπαίδευση για να νοιώθουν πως δεν παλεύουν μόνοι τους…», κατέληξε.
Θωμάς Γκορίλας, Πυρηνικός Ιατρός, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων & Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Αχαΐας «ΜΙΤΟΣ»
«Μεγάλη πρόκληση η συμπερίληψη»
Την αναγκαιότητα αποφυγής περιθωριοποίησης των ατόμων με αναπηρία και ιδίως των παιδιών με αυτισμό, μέσω της εξάλειψης των δυσμενών παραγόντων που οδηγούν στην ιδρυματοποίηση, επεσήμανε ο Θωμάς Γκορίλας, Πυρηνικός Ιατρός, Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων & Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Αχαΐας «ΜΙΤΟΣ», αναπτύσσοντας το θέμα: «Συμπερίληψη, ως τη μεγάλη πρόκληση του πολιτισμού και της κοινωνίας». Σκιαγράφησε τα προβλήματα του κοινωνικού αποκλεισμού που βίωναν επί σειρά ετών τα παιδιά με αυτισμό, με νοητική υστέρηση και πολλαπλές αναπηρίες, τα οποία αναγκάζονταν να φοιτούν σε ειδικά σχολεία και να υποβάλλονται σε συστηματική περιθωριοποίηση και στέρηση κοινωνικών δεξιοτήτων και αποκλεισμού. «Ευτυχώς, όμως, τα τελευταία χρόνια το μοντέλο αυτό αρχίζει να αλλάξει. Η συμπερίληψη που δειλά δειλά και με πολλές δυσκολίες εφαρμόζεται και στη χώρα μας, αποτελεί βασικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος χωρίς διακρίσεις και με αποδοχή της διαφορετικότητας» ανέφερε ο κ. Γκορίλας, τονίζοντας ωστόσο πως «χωρίς πόρους από το κράτος και αποδοχή από το κοινωνικό σώμα η συμπερίληψη παραμένει μια άγνωστη λέξη…» Σημείωσε πως η πρακτική πλευρά απέχει πολύ από την θεωρητική, τουλάχιστον στην ελληνική πραγματικότητα. «Το σχολείο του 21ου αιώνα χαρακτηρίζεται από την ετερότητα των μαθητών του και η συμπεριληπτική εκπαίδευση είναι ιδιαίτερη πρόκληση για τα σχολεία που προσπαθούν να παρέχουν ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται να εμπλακούν ενεργά οι εκπαιδευτικοί σε αυτή τη διαδικασία, καθώς είναι ο πιο κρίσιμος παράγοντας. Κλείνοντας τόνισε πως όλο το αναπηρικό κίνημα αγωνίζεται ασταμάτητα για την άρση των ανισοτήτων στον χώρο της εκπαίδευσης και να εφαρμοστούν προγράμματα ενημέρωσης στην κοινωνία για να υιοθετήσουμε την έννοια της συμπερίληψης όλοι μας, ο καθένας ξεχωριστά για ένα καλύτερο αύριο.
Βασιλική Γούλα, πρόεδρος του Συλλόγου Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη Πάτρας «ΖΩΗ ΓΛΥΚΙΑ»
«Ο αρρύθμιστος διαβήτης επιβαρύνει 30% την περίθαλψη»
«Οφείλουμε να δράσουμε άμεσα αλλά και προληπτικά για να αναχαιτίσουμε επιτέλους τις επιπτώσεις της κοινωνικής μάστιγας που λέγεται Σακχαρώδης Διαβήτης. Αναμένουμε από την πολιτεία να δώσει την απαραίτητη σημασία», ήταν το μήνυμα που έστειλε η Βασιλική Γούλα, πρόεδρος του Συλλόγου Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη Πάτρας «ΖΩΗ ΓΛΥΚΙΑ» και αν. γραμματέας της ΠΟΜΑμεΑ Δυτ. Ελλάδας και της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ αναπτύσσοντας το θέμα: «Είναι ο σακχαρώδης διαβήτης μία πρόκληση στην δημοσία υγεία;». Υπολογίζεται ότι περίπου 300.000 Έλληνες πάσχουν αλλά δεν το γνωρίζουν, επεσήμανε, παρουσιάζοντας στοιχεία που σοκάρουν. «Τα τελευταία 30 χρόνια, ο αριθμός των ανθρώπων με διαβήτη στη χώρα μας έχει τετραπλασιαστεί. Η ανάγκη για ενημέρωση των πολιτών είναι επιτακτική», ανέφερε, τονίζοντας πως με τα επίσημα στοιχεία της ΗΔΙΚΑ τον Οκτώβριο του 2020 το πλήθος των μονάδων πασχόντων από ΣΔ όλων των τύπων ήταν 1.074.411. Κάθε χρόνο, περισσότερα από 2.000 παιδιά, έως 19 ετών, διαγιγνώσκονται με ΣΔ τύπου 1, ενώ ο τύπου 2 προσβάλλει όλο και νεότερα άτομα, ακόμα και παιδιά, αφού παρατηρείται αύξηση του ποσοστού, παράλληλα με την αύξηση της παχυσαρκίας» ανέφερε. Ο αυξανόμενος αριθμός των ατόμων που πλήττονται από διαβήτη, συνέχισε, επιβαρύνει επιπλέον τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. «Ο αρρύθμιστος διαβήτης, εκτός από τον κίνδυνο αύξησης των επιπλοκών, κοστίζει περισσότερο -κατά 30%- στο σύστημα περίθαλψης της χώρας μας. Είναι αξιοσημείωτο ότι από τη συνολική δαπάνη για το διαβήτη, ένα ποσοστό μόνο 15% αφορά τη φαρμακευτική αγωγή, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό (85%) δαπανάται για την αντιμετώπιση των επιπλοκών της νόσου. Καθίσταται, επομένως, αδήριτη ανάγκη η λήψη μέτρων τόσο για την πρόληψη του διαβήτη όσο και για τη σωστή αντιμετώπισή του.Γίνεται αντιληπτό ότι τα άτομα που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις έχουν περισσότερη ανάγκη υποστήριξης και αρωγής προκειμένου να ατενίσουν το μέλλον τους με αισιοδοξία και ελπίδα», υπογράμμισε.
Νικόλαος Χουλιάρας, πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών (ΠΑ.Σ.ΠΑ)- Παράρτημα Αχαΐας
«Μεγάλο το έλλειμμα στην εργασία»
Το 60% των νέων με σοβαρή αναπηρία μεταξύ ηλικίας 25-29 ετών είναι άνεργο. Το 83,7% των νέων μεταξύ 20-24 ετών, το 72% μεταξύ 25-29 ετών και το 55,5% των ατόμων με σοβαρή αναπηρία δεν έχουν καμία εργασιακή εμπειρία. Αναφορικά με τις γυναίκες με σοβαρή αναπηρία η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη εφόσον υπολείπονται του δείκτη απασχόλησης κατά 25,3 ποσοστιαίων μονάδων. Τα παραπάνω στοιχεία που καταγράφονται στο παρατηρητήριο της ΕΣΑΜεΑ επικαλέστηκε ο Νικόλαος Χουλιάρας, πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών (ΠΑ.Σ.ΠΑ) – Παράρτημα Αχαΐας καταδεικνύοντας το έλλειμμα που παρατηρείται και στην χώρα μας στην πρόσβαση στην εργασία για τα άτομα με αναπηρία. «Κατά καιρούς η ελληνική πολιτεία έχει θεσπίσει νόμους, οι οποίοι κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην εργασία για τα άτομα με αναπηρία. Νόμους με βάση τους οποίους προσλαμβάνονται σε επιχειρήσεις, οργανισμούς, υπηρεσίες του Δημοσίου και ΟΤΑ» ανέφερε ο κ. Χουλιάρας παρουσιάζοντας το θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας, ενώ εστίασε στον τελευταίο νόμο του 2021 λέγοντας πως ενεργοποίηση θα έπρεπε να ήταν πιο συχνή. Αναφερόμενος στα οφέλη της επαγγελματικής αποκατάστασης των ΑμεΑ ανέφερε πως: «Η δυνατότητα στην εργασία συμβάλλει στην άρση του κοινωνικού αποκλεισμού και της απομόνωσης, των διακρίσεων και των προκαταλήψεων για τα άτομα με αναπηρία. Η εργασία προσφέρει εισόδημα και αυτονομία, ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, μεγαλύτερης ασφάλειας και πρόσβασης, αίσθημα ικανοποίησης και αξιοπρέπειας», τόνισε.
#pgnews
#ΥΓΕΙΑ
