Γράφει ο Θανάσης Κούστας
Από έμφυτη αισιοδοξία θα ξεκινήσω την αναφορά μου αυτή, λέγοντας πως το 2022, πιστεύω πως ήταν η ολοκλήρωση των κρίσεων, που μας έφεραν σαν «δώρα», όμως την ύφεση και τον πληθωρισμό. Έκλεισε μια δεκαετία από το 2012 που ξεκίνησε η οικονομική κρίση.
Ξαφνικά οι πολίτες ένοιωσαν να μπαίνουν σε μια νέα εποχή με περιορισμένα εισοδήματα, κουρέματα μισθών, συντάξεων, δώρων, επιδομάτων. Παράλληλα νέες αφαιμάξεις εμφανίστηκαν όπως αύξηση φορολογίας, ΕΝΦΙΑ κ.λ.π. Οι επιχειρήσεις, εκ του λόγου αυτού, είδαν βίαιη μείωση εισοδημάτων από την περιορισμένη κατανάλωση, αύξηση των υποχρεώσεων, λουκέτα αλλά και υποχρεωτικές προσαρμογές που συνοδεύτηκαν από αλλαγές προσανατολισμών και στρατηγικών.
Το κράτος αντί να αυξάνει τα εισοδήματά του από την ανάπτυξη της οικονομίας με την αύξηση της ρευστότητας, φοβικά φερόμενο, προτίμησε να εισπράττει τα χρειαζούμενα με περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας, με ότ,ι επακόλουθα σημαίνει αυτό.
Η απειλή ήταν πλέον φανερή. Η ανατροπή είχε επέλθει. Έκλεισε μία τριετία, από το 2020 που ξεκίνησε η υγειονομική κρίση και που με βίαιο πάλι τρόπο, περιόρισε την κινητήριο δύναμη που είναι η οικονομική δραστηριότητα. Οι περισσότερες επιχειρήσεις στάθηκαν, όσες στάθηκαν με επιδοματική πολιτική. Οι καταναλώσεις, κυρίως λόγω της ανασφάλειας, μειώθηκαν ακόμη περισσότερο.
Και μέσα σε αυτό το περιβάλλον, το 2022, ήταν το έτος που προσπάθησε να αφήσει πίσω, αυτόν τον εφιάλτη. Η απειλή έγινε βιωματική και η ανατροπή τρόπος ζωής. Και τέλος το 2022, ήταν η αρχή ενός άγνωστου μέλλοντος που λέγεται, πόλεμος στην γειτονιά μας, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός, ύφεση.
Ακόμη περισσότερη μείωση των εισοδημάτων, από την αύξηση του κόστους της ενέργειας στα νοικοκυριά, περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης, σοβαρή αύξηση του κόστους σε πλήθος δραστηριοτήτων. Και πλήθος επιχειρήσεων, καλούνται να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες και συσσωρευμένες υποχρεώσεις τους, με ρυθμίσεις οφειλών, παρατάσεις, επιδοτήσεις και συνεχή αιτήματα.
Για να βάλω στην κουβέντα μας και την ποίηση, νομίζω πως την ζοφερή αυτή εικόνα, μπορεί να την περιγράψει μόνο ο Σεφέρης, με το ποίημα «Η ΑΡΝΗΣΗ»:
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι·
μα… το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της·
ωραία που φύσηξεν ο μπάτης
και… σβήστηκε η γραφή.
Mε τί καρδιά, με τί πνοή, τι πόθους και τί πάθος,
πήραμε τη ζωή μας…· Λάθος!!!! …
κι αλλάξαμε ζωή.
Ακριβώς αυτό συμβαίνει, αλλάξαμε ζωή. Αυτό σημαίνει προσαρμογή, μόνο που δεν πήραμε την ζωή μας λάθος, μας την επέβαλαν. Ο κύκλος της οικονομίας με περιόδους ανάπτυξης και ύφεσης είναι τυπικά σταθερός, θα πρέπει λοιπόν να περάσουμε μια μακρά (ποιος το γνωρίζει ;;;) περίοδο ύφεσης.
Η θεωρία λέει πως για να έλθει και πάλι η ανάπτυξη, θα πρέπει η ύφεση να είναι βαθειά και αυτό παλαιότερα το επετύγχαναν με πολέμους κανονικούς, ενώ σήμερα με οικονομικούς που είναι και πιο εύκολο. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, για παράδειγμα, έχει αποδεκατίσει τις θέσεις εργασίας και η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης είναι βέβαιο πως θα οξύνει αυτό το φαινόμενο. Αυτό με τη σειρά του θα διογκώσει τις ήδη μεγάλες οικονομικές ανισότητες.
Η βαθειά ύφεση, υποχρεώνει τις επιχειρήσεις σε προσαρμογή αλλά και το κράτος σε στήριξη αυτής της προσαρμογής. Η μετάβαση είναι ήδη δρομολογημένη και για να γίνει αντιληπτή θα πρέπει να είναι και αναγνωρίσιμη.
Καταλήγοντας, υποστηρίζω πως οι τοπικές κοινωνίες είναι αυτές που έχουν την δυνατότητα να κάνουν την μετάβαση. Και εν προκειμένω και στην περιοχή μας κυρίαρχο ρόλο θα πρέπει να έχει και η τοπική αυτοδιοίκηση.
Γνωρίζουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε και δεν θα κουραστώ να λέω πως θα πρέπει να τα αξιοποιηθούν, ώστε να δημιουργηθούν νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες, να έλθουν εισοδήματα, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Και σαν παράδειγμα να υπενθυμίσω, πως στην περιοχή μας ο μεγαλύτερος αναπτυξιακός πόλος από την αρχαιότητα έως σήμερα παραμένει αναξιοποίητος. Και αυτός είναι το λιμάνι της Πάτρας.
Για να έχουμε λοιπόν επιτυχή οικονομική μετάβαση, μέσα σε αυτό περιβάλλον θα πρέπει:
- Να γίνει άμεσα το εμπορικό λιμάνι που θα προσελκύσει μεγάλες μεταποιητικές μονάδες και θα ενισχύσει και αναπτύξει τις λειτουργούσες. Η βιομηχανία, ως γνωστόν, προσφέρει τέσσερις θέσεις έμμεσης εργασίας, σε αναλογία μιας θέσης άμεσης εργασίας.
- Να γίνει μεγάλη προσπάθεια για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού, αξιοποιώντας την μοναδική θέση που έχουμε στην Μεσόγειο και ιδιαίτερα στην Αδριατική.
- Τέλος ας παραδειγματιστούμε από άλλες περιοχές που έχουν αξιοποιήσει στον μέγιστο βαθμό, τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα κι έχουν γίνει σημαντικοί τουριστικοί προορισμοί, προσφέροντας εισοδήματα και θέσεις εργασίας.
Ποιός είναι ο Θανάσης Κούστας
Ο Θανάσης Κούστας είναι οικονομολόγος και έχει θητεύσει σε διευθυντικές θέσεις μεγάλων επιχειρήσεων του Νομού. Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος του Επιμελητηρίου Αχαΐας και είναι αυτήν την περίοδο Διευθυντής της Αναπτυξιακής Εταιρίας του φορέα. Από τις εκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Αγκινάρες με αλάτι», «Έμεινε καιρό στην εταζέρα» και η ιστορική έρευνά του «Σόνιτσκα Κότογλου – Μια ζωή… τρεις πατρίδες». Αρθρογραφεί τακτικά στον τοπικό τύπο με άρθρα ιστορικά, λαογραφικά και επικαιρότητας.
#pgnews
#ΔΥΤΙΚΗΕΛΛΑΔΑ
