Της Ευφροσύνης Κωσταράς, Φιλόλογος, Σ.Ε.Ε. ΠΕ02:
Η Κ. Ευφροσύνη Κωσταρά
Μια ανατρεπτική κωμωδία -παρωδία του Τρωικού Πολέμου- με αριστοφανικές προεκτάσεις από τις «Ζακυνθινές ομιλίες» του Νίκου Γουσέτη, ένα ξεφάντωμα αντιπολεμικό στο πνεύμα των ημερών, εντυπωσίασε το κοινό που είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τις δύο παραστάσεις του Θεατρικού Εργαστηρίου ενηλίκων της Πολυφωνικής, οι οποίες υλοποιήθηκαν σε συνεργασία με την ΚΕΔΗΠ- Καρναβάλι Πάτρας στις 11 και 18/2.
Η εξαιρετική διασκευή και μεταφορά επί σκηνής υπό την καθοδήγηση και σκηνοθετική ματιά της Αθηνάς Καλλιμάνη-Γεωργιτσοπούλου, Διευθύντριας του Θεατρικού Εργαστηρίου Πολυφωνικής Πάτρας, κατάφερε να συναρπάσει τους θεατές, να τους συμπαρασύρει σε ένα ταξίδι στο παρελθόν, στη μακρινή Τροία και την αρχαία Σπάρτη, παρουσιάζοντας τους γνωστούς ήρωες «αλλιώς».
Μέσα από τους αιχμηρούς διαλόγους και τους καυστικούς αστεϊσμούς του σατιρικού ζακυνθινού θεατρικού είδους αναδύθηκε η «άλλη» πλευρά τους, με στόχο μέσα από την αριστοφανική διακωμώδησή τους να προβληματίσει για τα αίτια και τα αποτελέσματα του πολέμου, στέλνοντας ένα επίκαιρο αντιπολεμικό μήνυμα.
Η ανατρεπτική αξιοποίηση του ρόλου του χορού, που εντυπωσίασε με την αμεσότητα και τη διάδραση με το κοινό, όπως και με τα καυστικά σχόλιά του, εμπλουτισμένα με το ζακυνθινό ταμπεραμέντο και ντοπιολαλιά, σε συνδυασμό με τις ερμηνείες των βασικών ηρώων, του«κερατά» Μενέλαου, του αντίζηλου «προικισμένου» Πάρη, του «φαφλατά» Αγαμέμνονα, του πολεμοχαρή Αχιλλέα, της σεξουαλικά πεινασμένης Κλυταιμνήστρας και της πέτρας του σκανδάλου, ωραίας Ελένης, κατάφεραν να μεταφέρουν τους θεατές στο κλίμα των σατιρικών «Ομιλιών», του παραδοσιακού λαϊκού θεάτρου της βενετοκρατούμενης Ζακύνθου των μέσων του 17ου αιώνα, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τη σύνδεση με το σήμερα μέσα από τις εύστοχες μεταφορές και προεκτάσεις της σκηνοθέτριας στο παρόν.
Τα αθυρόστομα αστεία και οι βωμολοχικές ατάκες σε έμμετρο ομοιοκατάληκτο 15σύλλαβο, μέσω των οποίων οι ερασιτέχνες ηθοποιοί των λαϊκών στρωμάτων της Ζακύνθου σατίριζαν τα κακώς κείμενα, μεταφερμένα στην εποχή του Τρωικού Πολέμου, χάρισαν άφθονο γέλιο στους θεατές, αναδεικνύοντας τη διαχρονικότητα του θέματος, ενώ ήταν σε πλήρη εναρμόνιση με το σατιρικό κλίμα και διάθεση της πόλης μας.
Στα αξιοσημείωτα θετικά σημεία της παράστασης ήταν τα ευφάνταστα κουστούμια του Δημήτρη Ράπτη και η υπέροχη μουσική πλαισίωση με ζακυνθινές μελωδίες από τους μουσικούς Γιώργο Παπαγεωργίου και Σέργιο Σοϊλέ, με τη φωνή της ταλαντούχας Νάντιας Ζέρβα.
Το κλείσιμο της παράστασης με την απόδοση του μελοποιημένου, αλληγορικού ποιήματος του Κώστα Βάρναλη από τον χορό και τους ηθοποιούς έστειλε ένα ηχηρό αντιπολεμικό και συγχρόνως ελπιδοφόρο μήνυμα.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης που εργάστηκαν εθελοντικά και χάρισαν στην πόλη μας ένα όμορφο θέαμα τέχνης και πολιτισμού, στον κ. Σταύρο Σολωμό, Καλλιτεχνικό Διευθυντή της Πολυφωνικής Πάτρας, για την άοκνη στήριξη σε κάθε καλλιτεχνική και πολιτιστική δράση της ομάδας, και φυσικά στην εξαιρετική Αθηνά Καλλιμάνη που με σκηνοθετική μαεστρία κατάφερε να αποδώσει διαχρονικά μηνύματα, στηλιτεύοντας τον παραλογισμό του πολέμου σε κάθε εποχή, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τον επαγγελματισμό, το όραμα, την ευαισθησία και την αστείρευτη αγάπη της για τη θεατρική τέχνη.
