Του Απόστολου Κατσιφάρα, πρώην Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδος
Γίναμε πρώην Βαλκάνια στους μισθούς στην Ελλάδα. ΔΥΣΤΥΧΩΣ !
Με μια ρεαλιστική προσέγγιση στα δεδομένα, μας δίνεται η πραγματική εικόνα για την πορεία της μισθωτής εργασίας και τις αμοιβές στην πατρίδα μας.
Ο μέσος μισθός στην Ελλάδα.
Η Ελλάδα πέρασε στη 22η θέση στο ύψος του ετήσιου μισθού ανάμεσα στις 26 χώρες στην Ευρώπη με 15.879 ευρώ όταν των άλλων ευρωπαίων είναι 33.500 ευρώ.
Δηλαδή πολύ – πολύ κάτω από την βάση ! Δηλαδή μισθοί πρώην χωρών Βαλκανίων !
Το 60 % των μισθών είναι κάτω από 1000 ευρώ καθαρά μηνιαίως και το 57% κάτω των 900 ευρώ καθαρά μηνιαίως.
Δώδεκα χρόνια όλα καθηλωμένα.
Η εικόνα δυστυχώς είναι αποκαρδιωτική για τον Έλληνα εργαζόμενο και ποιο αποκαρδιωτική για τη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος που μονίμως κρύβεται από το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων μας.
Μερική Απασχόληση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΡΟΣΤΑΤ η χώρα μας κρατά τα σκήπτρα στην μερική εργασία ανάμεσα στις 26 χώρες της ΕΕ με το ποσοστό να φτάνει το 70 % της συνολικής απασχόλησης.
Οι συνέπειες γνωστές: ελάχιστες αμοιβές, μικρό διαθέσιμο ποσό για κατανάλωση και το χειρότερο από όλα την ΟΜΗΡΕΙΑ στην ελπίδα για μονιμότητα και πλήρη εργασία.
Κατώτατος μισθός.
Η πορεία του γνωστή και τον Απρίλιο στην Ελλάδα θα έχει διαμορφωθεί στα πολυδιαφημιζόμενα περίπου 774 ευρώ όταν στις γειτονικές μας χώρες η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική:
Ισπανία στα 1126 ευρώ.
Πορτογαλία στα 823 ευρώ.
Σλοβενία στα 940 ευρώ.
Η πορεία όμως του κατώτατου μισθού είναι κρίσιμη και καθοριστική γιατί επηρεάζει μέσω των μηχανισμών ωρίμανσης, όλη την εξέλιξη των αμοιβών της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα καθώς και τα επιδόματα ανεργίας.
Ο κατώτατος μισθός πρέπει να είναι επαρκής για να διασφαλίζει το αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης των εργαζομένων.
Εμείς εδώ στην ΕΛΛΑΔΑ γενικότερα !
Χορτάσαμε μπόνους, υποσχέσεις, επιδόματα και pass. Δηλαδή, ταπείνωση – ρουσφέτια και ελεημοσύνες.
Την μέχρι τώρα πλήρη αποτυχία οφείλουμε να την μετατρέψουμε σε ευκαιρία για τους πολλούς.
Γ ‘ αυτό,
Η Κυβέρνηση, τα συνδικάτα ( ομοσπονδίες και ΓΕΣΕΕ ), ο ΣΕΒ και επαγγελματικές οργανώσεις ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ πρέπει να σταθούν στο ύψος της Ιστορικής του ευθύνης απέναντι στους ανθρώπους του μόχθου και να τολμήσουν.
Να αναδιαρθρώσουν από κοινού και σε συμφωνία όλο το μοντέλο των αμοιβών της μισθωτής εργασίας με :
Α. Γενναία αύξηση του κατώτατου μισθού.
Β. Επιστροφή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Γ. Ενεργοποίηση των τριετιών.
Δ. Μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων και μείωση του μισθολογικού κόστους.
Όταν στηρίζουμε τους πολλούς, στηρίζουμε την χώρα μας και τις τοπικές οικονομίες.
Όταν σεβόμαστε τους πολίτες και το ιδρώτα τους, υπηρετούμε την δημοκρατία και την ελπίδα.
Τώρα είναι η ΩΡΑ των μεγάλων αποφάσεων !
