Τα Λουσικά Δυτικής Αχαΐας καλωσορίζουν τους νέους καλοκαιρινούς επισκέπτες, τους μελισσοφάγους (Merops apiaster). Τα αποδημητικά πουλιά κάθε χρόνο αυτή τη χρονική περίοδο βρίσκουν καταφύγιο στο οινοποιείο Παπασταματόπουλου. Ξεκινώντας από την Αφρική (νότια της ερήμου Σαχάρα) το μεγάλο και δύσκολο μεταναστευτικό τους ταξίδι καταφτάνουν στην περιοχή των Λουσικών με τις ανοιχτές αγροκαλλιέργειες των αμπελώνων.
Ένα μεγάλο κοπάδι έχει δημιουργήσει τις φωλιές του σε πρανές του οινοποιείου. Εκεί οι μελισσοφάγοι σκάβουν με το ράμφος τους στο μαλακό χώμα για να φωλιάσουν μια πολύ βαθιά τρύπα-λαγούμι βάθους 70 εκ. με 1,5 μέτρου. Γεννούν μέχρι και 3 αυγά που επωάζουν και τα δυο φύλα. Είναι κοινωνικά πουλιά και συνήθως ζουν ομαδικά βοηθώντας το ένα το άλλο για να μεγαλώσουν τους νεοσσούς, τα μικρά τους. Πολλές φορές σε παλιές τρύπες (φωλιές) μελισσοφάγων φωλιάζουν και άλλα είδη πουλιών.
Οι μελισσοφάγοι διακρίνονται για τα εξωτικά τους όμορφα και έντονα χρώματα. Συχνά τους παρατηρούμε να κάθονται σε ηλεκτρικά καλώδια, σύρματα της ΔΕΗ αλλά και απομονωμένα κλαδία και δέντρα όπου αναζητούν την λεία τους. Τρέφονται κυρίως με μέλισσες και σφήκες, σκαθάρια, λιβελούλες, ακρίδες, τζιτζίκια και άλλα έντομα.
Ζουν περίπου 6 χρόνια. Οι μελισσοφάγοι αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες κατά τη διάρκεια του μεταναστευτικού τους ταξιδιού. Ένας στους τρείς μελισσοφάγους που φεύγουν το φθινόπωρο από την Ευρώπη καταφέρνουν και επιστρέφουν πίσω την επόμενη άνοιξη.
Το οινοποιείο Παπασταματόπουλου είναι ανοιχτό προς παρατηρητές ορνιθοπανίδας, ερευνητές, ιστορικούς με αντικείμενο ενδιαφέροντος την Τοπική Ιστορία, φυσιολάτρες, μαθητές και εκπαιδευτικούς για να παρατηρήσουν με σεβασμό προς την φύση το όμορφο λεπτοκαμωμένο πουλί με το μυτερό ράμφος.
