Οι «κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των καταγμάτων ευθραυστότητας και η πρόταση του FFN -Eλληνικού Δικτύου Ευθραστότητας» αναδείχτηκαν στη συνεδρία της Τρίτης 12 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του 11ου Forum Υγείας που οργάνωσε ο «Σ.Ε.».
Τον συντονισμό της εκδήλωσης έκανε η Μαρία Κάργα, νοσηλεύτρια MSc, PhD,, Προϊσταμένη Ά Ορθοπεδικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών μαζί με τον Γεώργιο Διαμαντάκη, Επιμελητή Α Ορθοπεδικής Κλινική,Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, Υπεύθυνος Ιατρείου Οστεοπόρωσης.
Το Ελληνικό Δίκτυο Ευθραυστότητας (FFN Gr) ιδρύθηκε το 2018 με τη μορφή της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας (ΑμΚΕ) και λειτουργεί σε συνεργασία με το παγκόσμιο δίκτυο Fragility Fracture Network Global.
Σκοπός του Δικτύου είναι η ανθρωποκεντρική ολιστική φροντίδα των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας μετά από ένα κάταγμα ευθραυστότητας μέσα από μια διεπιστημονική προσέγγιση τόσο στην ενδονοσοκομειακή φάση όσο κατά την κρίσιμη περίοδο επιστροφής στην κοινότητα. Μέλη του είναι ιατροί, νοσηλευτές, εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, νομικοί, γεροντολόγοι, ψυχολόγοι και άλλοι επαγγελματίες υγείας.
Κωνσταντίνος Κοθώνας, Λοχαγός(ΥΝ) Νοσηλευτής Msc, Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Γενικός Γραμματέας Ε.Δι.Κ.Ε.
« Ο εκρηκτικός συνδυασμός που οδηγεί στις πτώσεις»
Αρετή Νικηφόρου, Νοσηλεύτρια MSc, Προϊσταμένη Γραφείου Εκπαίδευσης ΚΑΑ Φιλοκτήτης. Συντονίστρια Ομάδας Ορθογηριατρικής Νοσηλευτικής Ε.Δι.Κ.Ε
Οι τέσσερις δράσεις αντιμετώπισης που θα ανακουφίσουν τους ασθενείς
Αναφέρθηκε στη «Δευτερογενή πρόληψη των καταγμάτων ευθραυστότητας και το παγκόσμιο δίκτυο Fragility Fracture Network (FFN global)», τόνισε ότι το κάταγμα ενός ηλικιωμένου απασχολεί τις δομές υγείας. Σε ένα νοσοκομείο θα μπει ο ηλικιωμένος, θα χειρουργηθεί και κάποια στιγμή θα βρεθεί σε κατάσταση εκτός εαυτού επειδή δεν σιτίστηκε όπως έπρεπε, επειδή πονάει και διψάει. Κανείς δεν έχει τη συμπυκνωμένη γνώση να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ασθενούς και γι’ αυτό θα κάνει διπλάσιες ημέρες αποκατάστασης. Πέρα από την αναπηρία του κατάγματος θα έχει αποκτήσει ουρολοίμωξη και θα βρεθεί σε δυσάρεστη θέση.
«Το κράτος δαπάνησε χρήματα, ο νοσηλευτής ξενύχτησε για να μπορέσει να ηρεμήσει τον συγκεκριμένο άρρωστο και όλα αυτά μπορεί να πάνε στράφι. Αν πάει σπίτι και δεν γίνει καλή αποκατάσταση θα επιστρέψει στο νοσοκομείο με κάταγμα στο ίδιο πόδι ή και σε άλλο. Και αυτό είναι καταστροφικό» ανέφερε η κ. Νικηφόρου. Σε σχέση με τον λόγο συγκρότησης του FFN, η ίδια τόνισε ότι το συγκεκριμένο δίκτυο έχει στόχο να θεραπεύσει σωστά τους ασθενείς, αλλά και την δευτερογενή πρόληψη. Ιδρύθηκε το 2011 και από εκεί και πέρα έχει αποκτήσει ουσιαστικό βάρος στο σύστημα Υγείας αλλά και στις ίδιες τις κοινωνίες. Απαιτείται μεταξύ άλλων σε επίπεδο κοινότητας να παρέχεται στον ασθενή φυσιοθεραπεία και άσκηση που θα τον κάνει να έχει σταθερότητα ώστε να μην ξανασκοντάψει και να περπατάει σωστά. Διαθέτει 9000 μέλη σε περισσότερες από 102 χώρες.
Οι τέσσερις πυλώνες δράσεις είναι η πολυεπιστημονική φροντίδα μετά το κάταγμα , η άριστη αποκατάσταση για την ανάκτηση της λειτουργίας, η αποτελεσματική δευτερογενής πρόληψη όπως επίσης και η σύσταση πολυεπιστημονικών εθνικών συμμαχιών.
Σοφία Παπανικολάου, Νοσηλεύτρια MSc, PhD, Αναισθησιολογικό Τμήμα ΓΝΠ Άγιος Ανδρέας, Επιστημονική συνεργάτης Πανεπιστημίου Πατρών, Τμήμα Νοσηλευτικής
«Να μην χαθεί η ευκαιρία αντιμετώπισης»
Αναφέρθηκε στις «Υπηρεσίες διασύνδεσης FLS και Διεπιστημονικότητα». Η κ. Παπανικολάου τόνισε ποιες είναι οι καλές πρακτικές στην διαχείριση των ασθενών. Ειδικότερα για τους ασθενείς με κατάγματα ευθραστότητας δεν θα πρέπει να χάνεται η ευκαιρία για αντιμετώπιση του κατάγματος, ελέγχου και αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, όπως επίσης ελέγχου των πτώσεων. Ακολούθως παρουσίασε ποιες είναι οι υπηρεσίες διασύνδεσης των καταγμάτων ευθραυστότητας, καθώς πρόκειται για ένα συντονισμένο και πολυεπιστημονικό μοντέλο περίθαλψης. Αποσκοπεί στην ενίσχυση της φροντίδας τέτοιων ασθενών, τη γεφύρωση των κενών στην παρακολούθηση της φροντίδας και στη μείωση του κινδύνου μελλοντικών καταγμάτων.
Επίσης κατά την διασυνδετική υπηρεσία καταγμάτων εκτός από την καταγραφή των ασθενών που έχουν υποστεί κάταγμα, ο στόχος είναι να τους κατευθύνει για έλεγχο και θεραπεία, αλλά και να παρακολουθεί την συνέχισή της. Εξασφαλίζεται έτσι ολιστική διαεπιστημονική φροντίδα, γρηγορότερη έναρξη της θεραπείας για οστεοπόρωση, καλύτερη συμμορφωση στην θεραπεία και μείωση του κινδύνου για δευτερογενές κάταγμα.
