Του Γ. Η. Ορφανού
Από το παράθυρο του δωματίου μου κοιτώ έξω. Και κοντά και μακριά μου. Βλέπω και προβληματίζομαι.
- Οι πολίτες ως μέλη της σύγχρονής μας κοινωνίας είναι ικανοποιημένοι από τη λειτουργία των δημόσιων θεσμών τη δεδομένη χρονική στιγμή;
- Οι πολίτες που θέλουν την εκάστοτε κυβέρνηση να είναι στο πλευρό τους κάθε στιγμή εντός συνόρων και στο εξωτερικό να έχει υπεύθυνη και στιβαρή θέση για το πραγματικό όφελος της πατρίδας μας πώς βλέπουν τη λειτουργία των κυβερνητικών οργάνων την τρέχουσα περίοδο;
- Οι πολίτες ως καταναλωτές τι γνώμη έχουν για την ακρίβεια στις τιμές των προς το ζην αγαθών;
- Οι πολίτες που έχουν πάνω απ’ όλα την υγεία και την παιδεία τους πώς αισθάνονται οσάκις οδεύουν ανεπιστρεπτί ως τον όλεθρο η κοινωνική περίθαλψη και η δημόσια εκπαίδευση;
- Οι πολίτες που για την αρμονική συνύπαρξή τους σε μια κοινωνία ή παγκοσμίως λογαριάζουν ως πρωτεύουσες αξίες την ευνομία και το σεβασμό της ζωής και της αξιοπρέπειας του συνανθρώπου πώς αντιμετωπίζουν τους αιμοσταγείς πολέμους και την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα σε όλες τις ηλικίες να φτάνει διά του ρατσισμού και κάθε μορφής βίας στα όρια της ασέβειας των γραπτών και άγραφων νόμων και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
- Οι πολίτες που αναζητούν πρότυπα και στηρίγματα στους πνευματικούς ανθρώπους της εποχής μας πώς αισθάνονται που τους βλέπουν σιωπηλούς και αδρανείς;
- Οι πολίτες, τέλος, που αγαπούν την πολιτιστική κληρονομιά των περασμένων γενιών και την ευγενή διά του αθλητισμού άμιλλα πώς νιώθουν απέναντι στους σχεδόν ανενόχλητους να δρουν πατριδοκάπηλους και τους χούλιγκαν;
