Mε παρέμβασή του ο Σύνδεσμος Προστασίας και Ορθολογικής Ανάπτυξης του Κορινθιακού Κόλπου Σ.Π.Ο.Α.Κ. το οποίο ήδη αναρτήθηκε στην Διαβούλευση, αναφέρεται στην Εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης (ΕΠΜ) για την Προστατευόμενη Περιοχή του Δικτύου Natura 2000 του Κορινθιακού Κόλπου. Το ίδιο κείμενο απεστάλη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας / Γενική Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, προκειμένου οι εν λόγω παρατηρήσεις να ληφθούν σοβαρά υπόψη στην τελική έγκριση της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης για την περιοχή:
«Τα υποθαλάσσια λιβάδια του Αγγειόσπερμου φυτού Posidonia oceanica αποτελούν κύριο βενθικό οικοσύστημα του μαλακού υποστρώματος της υποπαραλιακής ζώνης της Μεσογείου και τύπο οικοτόπου προτεραιότητας σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Οι οικολογικές παράμετροι από τις οποίες εξαρτάται το βάθος του ανώτερου και κατώτερου ορίου ανάπτυξης του λιβαδιού, καθώς και η πυκνότητα του λιβαδιού είναι το φως και ο υδροδυναμισμός. Τα περισσότερα λιβάδια απαντούν μεταξύ των ισοβαθών των 5 και 35 μέτρων. Όπως είναι φυσικό η μορφή της βλάστησης διαφοροποιείται λόγω αλλαγής των συνθηκών φωτισμού, υδροδυναμισμού και τύπου υποστρώματος (βράχος, άμμος, λάσπη). Τα λιβάδια του P. oceanica μειώνουν την κινητική ενέργεια του νερού, σαν φυσικό φράγμα, και προστατεύουν άμεσα την ακτογραμμή. Παράλληλα προσφέρουν ενδιαίτημα σε πλήθος οργανισμών και συμβάλλουν σημαντικά στην διατήρηση της βιοποικιλότητας. Ειδικότερα ως προς την βιώσιμη διαχείριση της αλιείας τα λιβάδια διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην αναπαραγωγή των ψαριών. Τα νεογέννητα ψάρια (δηλαδή ο «γόνος») βρίσκουν καταφύγιο στα λιβάδια και η προστασία τους αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την ανανέωση των ιχθυο-αποθεμάτων.
Πιο συγκεκριμένα, τα υποθαλάσσια λιβάδια αποτελούν σημαντικό καταφύγιο του γόνου στις βόρειες ακτές του Κορινθιακού. Τα λιβάδια αυτά δεν είναι εκτεταμένα, συγκρινόμενα με εκείνα των ακτών του βόρειου Ιόνιου, ωστόσο για μια ημίκλειστη θαλάσσια περιοχή όπως ο Κορινθιακός η παρουσία τους θεωρείται κρίσιμη για τη βιώσιμη διαχείριση της αλιείας στην περιοχή. Επιπλέον τα λιβάδια ποσειδωνίας κατακρατούν το διοξείδιο του άνθρακα, συμβάλλοντας έτσι στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ομοίως, τα λιβάδια ποσειδωνίας έχουν σημαντικό ρόλο στην ποιότητα των παράκτιων υδάτων χάρις στη μεγάλη παραγωγή οξυγόνου, καθώς ένα τμ ποσειδωνίας παράγει 14 λίτρα οξυγόνου την ημέρα.
Τα υποθαλάσσια λιβάδια απαντούν συνήθως σε παράκτιες περιοχές, όπου αναπτύσσονται και οι περισσότερες ανθρώπινες οικονομικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τον θαλάσσιο χώρο, όπως π.χ. οι λιμενικές εγκαταστάσεις, η αστική-βιομηχανική ανάπτυξη, η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια. Όλες αυτές οι δραστηριότητες έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στη διατήρηση των υποθαλάσσιων λιβαδιών. Το 10% της έκτασης των λιβαδιών ποσειδωνίας στη Μεσόγειο έχει απωλεστεί τα τελευταία 100 χρόνια.
Η Ποσειδωνία είναι ένα θαλάσσιο Αγγειόσπερμο φυτό με πολύ βραδείς ρυθμούς ανάπτυξης. Ένα διάκενο μέσα στο υποθαλάσσιο λιβάδι που θα δημιουργηθεί από την αλυσίδα μιας άγκυρας θα χρειαστεί πολλές δεκαετίες για να επουλωθεί. Το ίδιο ισχύει και για τα διάκενα που δημιουργούν τα συρόμενα αλιευτικά εργαλεία, ενώ η μείωση της διαύγειας των θαλασσών που οφείλεται στην αστική-βιομηχανική ρύπανση ή στην υδατοκαλλιέργεια αναγκάζει τα υποθαλάσσια λιβάδια να εγκαταλείπουν τα βαθύτερα όρια ανάπτυξής τους λόγω έλλειψης ποσότητας φωτός ικανής να εξασφαλίσει τη φωτοσύνθεση.
Συχνά η υποχώρηση του υποθαλάσσιου λιβαδιού είναι μη αναστρέψιμη. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των διάκενων στα υποθαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας που παρατηρούνται σήμερα σε περιοχές, όπου κατά τον 19ο αιώνα αγκυροβολούσαν τα μεγάλα ιστιοφόρα της εποχής εκείνης. Προκύπτει λοιπόν πρόβλημα διαχείρισης των υποθαλάσσιων λιβαδιών Ποσειδωνίας, ώστε να υπάρχει μεν προστασία, αλλά να εξασφαλίζεται και η οικονομική δραστηριότητα. Προς την κατεύθυνση αυτή κινήθηκε:
1) Η Οδηγία για τους Οικότοπους (92/43/ΕΟΚ) που χαρακτήρισε τα υποθαλάσσια λιβάδια ως «τύπο οικοτόπου προτεραιότητας» και όρισε ως στόχο προστασίας να συμπεριληφθεί το 60% της έκτασής τους στις περιοχές Natura.
2) Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός Μεσογειακής Αλιείας (1967/2006) κατά τον οποίο τα Κράτη Μέλη οφείλουν να χαρτογραφήσουν τα υποθαλάσσια λιβάδια και να ορίσουν σε ποιες περιοχές μπορεί να επιτρέπεται η χρήση συρόμενων εργαλείων. Οι περιοχές αυτές δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 10% της συνολικής έκτασης των υποθαλάσσιων λιβαδιών της επικράτειάς τους.
Σύμφωνα με τα ως άνω αναφερόμενα επιβάλλεται να προβλεφθούν στόχοι διατήρησης σε επίπεδο μιας περιοχής του δικτύου Natura 2000. Οι στόχοι διατήρησης είναι μία δέσμη συγκεκριμένων στόχων που πρέπει να επιτευχθούν στη περιοχή προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η περιοχή θα συμβάλλει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην διατήρηση ή επίτευξη της Ικανοποιητικής Κατάστασης Διατήρησης σε εθνικό, βιογεωγραφικό ή ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι ως άνω στόχοι καθορίζονται ως προς συγκεκριμένες παραμέτρους λαμβάνοντας υπόψη τις οικολογικές απαιτήσεις τους, την κατάσταση διατήρησής τους σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, τις απειλές και τους κινδύνους υποβάθμισης, καταστροφής ή όχλησης τους, την εθνική και ευρωπαϊκή σημασία τους για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη συνολική συνοχή του δικτύου Natura 2000.
Για κάθε παράμετρο ορίζονται η ποσοτική τιμή στόχος με την αντίστοιχη μονάδα μέτρησης και ο εξειδικευμένος στόχος ο οποίος υποδηλώνει την «επίτευξη» ή τη «διατήρηση» της τιμής στόχου. Όταν, η μία από τις υπό αξιολόγηση παραμέτρους έχει τιμή στόχο που κρίνεται ικανοποιητική για τη διατήρηση ενός είδους σε μια περιοχή του εθνικού οικολογικού δικτύου Natura 2000, τότε προτείνεται η «διατήρηση» της τιμής στόχου. Όταν, η τιμή στόχος της παραμέτρου κρίνεται ως μη ικανοποι– ητική για τις προοπτικές διατήρησης ενός είδους σε μια περιοχή του εθνικού οικολογικού δικτύου Natura 2000, τότε προτείνεται η «επίτευξη» της τιμής στόχου. Η τιμή στόχος που καθορίζεται για έναν φυσικό τύπο οικοτόπου ή ένα είδος σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εθνικού οικολογικού δικτύου Natura 2000, θεωρείται ως η ελάχιστη επιθυμητή τιμή.
Στο πλαίσιο του καθορισμού των στόχων διατήρησης φυσικών τύπων οικοτόπων του Παραρτήματος Ι και ειδών του Παραρτήματος ΙΙ της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ σε Ειδικές Ζώνες Διατήρησης και Τόπους Κοινοτικής Σημασίας του δικτύου NATURA 2000, εξεδόθη η υπ’ αριθμ. οικ. ΥΑ/24776/985 (ΦΕΚ Β΄ 1807/22-03-2023). Σύμφωνα με την ως άνω υπουργική απόφαση, όσον αφορά την περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου (GR2530007) τίθενται ειδικοί στόχοι διατήρησης για τον τύπο οικοτόπου “Εκτάσεις θαλάσσιας βλάστησης με Posidonia (Posidonion oceanicae)”. Συγκεκριμένα όσον αφορά την παράμετρο της Κάλυψης Λιβαδιού (στα 15 μέτρα βάθος) η τιμή στόχου τίθενται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70%. Να σημειωθεί ότι η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη σφάλλει κατά το μέρος που υποστηρίζει ότι δεν έχουν τεθεί ειδικοί στόχοι διατήρησης για την Ποσειδωνία που αφορά την περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου (GR2530007).
Επομένως, η ως άνω παράλειψη καθιστά ανέφικτο το στόχο του ορθού προσδιορισμού των χρήσεων γης, θαλάσσιων ζωνών και δραστηριοτήτων, τόσο εκείνων που είναι εντός των παράκτιων υδάτων (πχ. υδατοκαλλιέργειες) όσο και εκείνων που είναι στην ξηρά. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα παραπάνω η ΕΠΜ αντιβαίνει στις απαιτήσεις της οδηγίας 92/43 και δεν μπορεί να εκπληρώσει τον σκοπό της, όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 47 του ν. 4685/2020».
