Όταν λέμε ότι συνεργαζόμαστε, εννοούμε ότι δουλεύουμε όλοι μαζί, ότι αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό, προχωράμε μαζί, συμμετέχουμε μαζί με άλλους για να πετύχουμε έναν κοινό στόχο.
Τι σημαίνει συνεργασία και πως «χτίζονται» οι κατάλληλες συνθήκες για την επίτευξή της σε ένα οργανωμένο σχολείο!!!
Η Συνεργασία Είναι Εύκολη Και Δύσκολη Συγχρόνως…
Από πολύ μικρά, τα παιδιά μας αρχίζουν να συνεργάζονται στο σπίτι, στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο, απ’ τη στιγμή που αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να μοιραστούν πράγματα για να περάσουν απ’ το στάδιο του «παίζω πλάι στον άλλο» στο στάδιο «παίζω με τον άλλο».
Όταν λέμε ότι συνεργαζόμαστε, εννοούμε ότι δουλεύουμε όλοι μαζί, ότι αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό, προχωράμε μαζί, συμμετέχουμε μαζί με άλλους για να πετύχουμε έναν κοινό στόχο.
Προϋπόθεση γι’ αυτή την αξία είναι να συμπαθούμε τον άλλο, να υπάρχει μια καλή σχέση με όσους συνεργαζόμαστε, αλλιώς μιλάμε για απλή βοήθεια. Η βοήθεια είναι μονόδρομος: κάποιος βοηθάει και κάποιος βοηθιέται. Η συνεργασία είναι πάντα αμφίδρομη: εγώ βοηθώ τους άλλους και οι άλλοι βοηθούν εμένα.
Οι προσπάθειες, ωστόσο, των γονιών και των εκπαιδευτικών είναι πολύ βασικές για να αναπτυχθεί σωστά αυτή η συνήθεια, γιατί η διαδικασία για την εκμάθηση της συνεργασίας είναι μεγάλη και επίπονη: απ ’τη μια ο άνθρωπος έχει την έμφυτη τάση να κοινωνικοποιείται, αλλά απ’ την άλλη τείνει να βγάζει συχνά προς τα έξω έναν μοναχικό και εγωκεντρικό εαυτό, αφού ο εγωισμός είναι μια πτυχή της ανθρώπινης φύσης.
Η εισαγωγή ήταν απαραίτητη για να καταλάβουμε πως τα στοιχεία που παίρνουμε από μικρή ηλικία συντελούν στο να διαμορφώσουμε το μετέπειτα συνεργατικό μας πνεύμα.
Στο δύσκολο και απαιτητικό επιχειρηματικό κόσμο έχουμε δει μεγάλες επιχειρηματικές συνεργασίες που δημιούργησαν πετυχημένα μοντέλα με διπλό όφελος.
Στον δικό μας μικρόκοσμο η λέξη συνεργασία-συνεταιρισμός δεν ταιριάζει απόλυτα στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, απόρροια αυτού κάποιες αποτυχημένες κινήσεις που δεν είναι του παρόντος να τις αναλύσουμε.
Στην δύσκολη από κάθε άποψη περίοδο που ζούμε είναι μονόδρομος.
Βλέπουμε τρανταχτά παραδείγματα: επιχειρήσεις να μην εκμεταλλεύονται την πλούσια γνώση που τους παρέχει το καταξιωμένο διεθνώς Πανεπιστήμιό μας και να τραβούν μοναχικές πορείες. Βλέπουμε συνδικαλιστές που δεν μπορούν να ομονοήσουν για τα κοινά τους προβλήματα, Α΄ βαθμού αυτοδιοικητικές υπηρεσίες με Β΄ βαθμού, επιχειρηματίες που δεν μπορούν να συνεργαστούν με σκοπό το αμοιβαίο όφελος για προμήθεια ομοειδών ειδών και πολλά άλλα!
Η Ευρωπαϊκή ένωση μια “συνεργασία” λαών, αρχών, πολιτισμών, οικονομίας, συνόρων από διαφορετικές αφετηρίες και τρόπων σκέψης. Ας δούμε λοιπόν τα καλά παραδείγματα σαν πυξίδα που θα μας οδηγήσει σε συνεργασίες σε όλους τους τομείς.
Συνεργασίες μεταξύ πανεπιστημίων, περιφερειών άλλα και επιχειρηματιών, ιατρών με σκόπο την ανακάλυψη φαρμάκων, επιχειρήσεις που αλληλοσυμπληρώνονται αλλά και οι start-up επιχειρήσεις είναι μερικά συνεργατικά παραδείγματα.
Στον συνεχώς μεταβαλλόμενο κλάδο του εμπορίου οι συνεργασίες είναι απαραίτητες χωρίς να μπαίνει απαραίτητα και ο όρος συνεταιρισμός.
Για όλα αυτά χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας προς τις συνεργασίες, αρκεί να δείξεις εμπιστοσύνη στον συνεργάτη σου, αλλά και ξεκάθαρους και αδιάβλητους ορούς για όλη την συνεργασία.
Άλλωστε όλη η ζωή είναι μια συνεργασία “με βοηθάς σε βοηθάω” ας το προσπαθήσουμε και στο επιχειρείν αν θέλουμε την πολυπόθητη ανάπτυξη.
* Άρθρο του Κώστα Ζαφειρόπουλου, Προέδρου Εμπορικού και Εισαγωγικού Συλλόγου Πατρών
