Του Παναγιώτη Γιαλένιου,εκδότη του «Συμβούλου Επιχειρήσεων»
Παρακολουθούσα από το μπαλκόνι της εφημερίδας τα παρακάτω συμβάντα και ομολογώ σκέφτηκα πολύ για να καταλήξω στον σχολιασμό που συνοδεύει την παράθεσή τους:
Το γεγονός
Περίπου 1μμ και σε κεντρικό δρόμο της Πάτρας μόλις έχει σταματήσει σε διπλή σειρά επαγγελματικό βαν γνωστού πρατηρίου φούρνου της πόλης με τον οδηγό παρόντα να ξεφορτώνει καλάθια με πρόσθετα προϊόντα του πρατηρίου, που χρειάζονται για τη λειτουργία του, ειδικότερα αυτές της ημέρες που ξεκίνησε και η Χριστουγεννιάτικη κίνηση. Ελάχιστα δευτερόλεπτα από τη στάση του βαν πλησιάζει συμβατικό όχημα με φάρο της τροχαίας και πίσω του δικυκλιστής της. Από το βαν κατεβαίνει ο οδηγός του, υψηλόβαθμος ένστολος, όπως πληροφορήθηκα αργότερα αυτοπροσώπως ο διοικητής της τροχαίας,και χωρίς να πει κουβέντα αρχίζει να βγάζει τις πινακίδες του επαγγελματικού βαν. Ταυτόχρονα ο ένστολος δικυκλιστής γράφει τη σχετική κλήση. Ο οδηγός τους βαν και μαζί και ο ιδιοκτήτης του πρατηρίου, γνωστός και καταξιωμένος αρτοποιός της πόλης, αναρωτιώνται με ευγένεια , όπως από ψηλά διαπίστωσα, γιατί τόση αυστηρότητα.
Η απάντηση ,όπως έμαθα εκ των υστέρων, ήταν ότι «κάνω τη δουλειά μου».
Λίγα μέτρα πιο κάτω επανελήφθη το ίδιο γεγονός σε ένα βαν που σταμάτησε ελάχιστα για να αφήσει ένα δέμα και ο οδηγός του ετοιμαζόταν να φύγει.
Αυτά είδα και φαντάζομαι το γεγονός αυτό με τον διοικητή μπροστά και τον δικυκλιστή πίσω, θα πρέπει να απέφερε πολλές κατασχεμένες πινακίδες στα γραφεία της τροχαίας.
Το σχόλιό μας
Προφανώς το πρόβλημα του διπλοπαρκαρίσματος όπως και γενικότερα του παράνομου παρκαρίσματος στην Πάτρα είναι πληγή χαίνουσα που χρονίζει. Επανειλημμένα μάλιστα προς την Τροχαία Πατρών έχει διατυπωθεί και από φορείς και από τον Τύπο οξεία κριτική για την χαλαρή στάση της.
Είναι επίσης πολύ σημαντικό που στους δρόμους της Πάτρας ο ίδιος ο διοικητής με ένα κατσαβίδι στα χέρια ξηλώνει πινακίδες οδηγώντας ό ίδιος το υπηρεσιακό αυτοκίνητο. Ο ηγέτης ενός χώρου πρέπει να πηγαίνει μπροστά και να δίνει το παράδειγμα.
Από την γενικότερη όμως εικόνα της πόλης και του κυκλοφοριακού της και από την περιγραφή του γεγονότος παραπάνω οφείλουμε να επισημάνουμε και τα παρακάτω:
Οφείλει το όργανο της τάξης, πόσο μάλλον ο διοικητής του, να εξαντλεί ως παραδειγματισμό την αυστηρότητα με ακραίο τρόπο; Για αποφυγή παρεξήγησης, ακραίο τρόπο θεωρώ το χωρίς δεύτερη κουβέντα ξήλωμα πινακίδων και το σχετικό συνοδευτικό πρόστιμο σε ένα επαγγελματικό βαν φούρνου, που τις ημέρες των Χριστουγέννων κλήθηκε να μεταφέρει στο πρατήριο του συμπληρωματικές προμήθειες με στιγμιαία στάση σε ώρα που δεν επιτρέπεται η στάθμευση. Το ίδιο ισχύει και για την μονόλεπτη στάθμευση για να δοθεί σε ισόγειο κατάστημα ένα επείγον δέμα. Για να κατανοηθεί η ερμηνεία του ακραίου χαρακτηρισμού: είναι ακραίο για εμάς και το ενδεχόμενο, η ολιγόλεπτη διπλοπαρκαρισμένη στάθμευση του υπηρεσιακού αυτοκινήτου, που οδηγούσε ο διοικητής της τροχαίας, για να κάνει όπως είπε τη δουλειά του, να αποτελούσε για επερχόμενο συνάδελφό του παράνομη στάθμευση και ο διαπιστώνων την παράβαση ένστολος χωρίς δεύτερη κουβέντα να ξήλωνε τις πινακίδες από το υπηρεσιακό όχημα του διοικητή. Στην υποτιθέμενη αυτή ακραία περίπτωση τι μπορεί να απαντήσει ο διοικητής; Για να κάνει τη δουλειά τους παρανόμησε ολιγόλεπτα και αυτός ή ότι έχει εκ του νόμου την εξουσία να παρανομήσει επιβάλλοντας τους δικούς του όρους στάθμευσης. Και στην περίπτωση αυτή γιατί η δική του συγκεκριμένη δουλειά υπερέχει της ανάγκης άμεσης ολιγόλεπτης τροφοδοσίας ενός πρατηρίου φούρνου που εξάντλησε τις προμήθειές του;
Καταληκτικά
Εύγε στον διοικητή της Τροχαίας Πατρών για το ότι μπαίνει μπροστάρης σε μια προσπάθεια κυκλοφοριακής νομιμότητας στην πόλη. Μάλιστα για να φτάσει στο σημείο μόνος του ως οδηγός να ξηλώνει ό ίδιος πινακίδες, αντιλαμβάνομαι τα προβλήματα και τις πιέσεις που αντιμετωπίζει.
Όμως καμία τάξη δεν επιβάλλεται όταν κινείται με ακρότητες από κάθε πλευρά και ιδίως από τους διαχειριστές της εξουσίας. Η τακτική μαζική αφαίρεση πινακίδων από διπλοπαρκαρισμένα ΙΧ στο κέντρο της Πάτρας χωρίς προειδοποίηση, με οργανωμένη παρέμβαση των εντεταλμένων οργάνων και όχι «δον κιχωτικές» πρωτοβουλίες, με μόνη κατανόηση από τα όργανα της τάξης του πραγματικού λόγου της στιγμιαίας στάθμευσης, ιδίως σε παραδείγματα όπως αυτά που σχολιάζουμε σήμερα, μπορεί να συνεισφέρει στη λύση του κυκλοφοριακού. Οι ακραίες οριζόντιες συμπεριφορές που δεν λαμβάνουν υπόψη καμία λογική εξήγηση και κυρίως οδηγούν σε απόγνωση όποιον, κυρίως μικρό επαγγελματία που αγωνίζεται να επιβιώσει, τις υφίσταται, δημιουργούν αθροιζόμενες κοινωνικές αντιδράσεις που είναι βέβαιο τελικά ότι θα ανακόψουν τη δυναμική των καλών προθέσεων, που πιστεύουμε ότι έχει ο κ. διοικητής της Τροχαίας Πατρών.
Και στην περίπτωσή μας τελικά θα πρέπει να έχει ισχύ η ρήση «Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης».
