Του Παναγιώτη Γιαλένιου, εκδότη του «Συμβούλου Επιχειρήσεων»
Διάβασα το βιβλίο της «Κυριακάτικης Καθημερινής» (18/2) για την Πάτρα από τη σειρά «Οι τόποι μας». Μια αξιόλογη δουλειά 300 σελίδων για την οποία η ίδια η έκδοση μας πληροφορεί:
«Δώδεκα δημοσιογράφοι, οκτώ φωτογράφοι 45 ημέρες δημοσιογραφικών αποστολών, περισσότερες από 200 συνεντεύξεις, σπάνια αρχεία και πηγές, εκατοντάδες ώρες απομαγνητοφωνήσεων, 40.000 λέξεις στο χαρτί, μια πλούσια συγκομιδή από 3.200 φωτογραφικά στιγμιότυπα, μια τελική επιλογή από 226 εικόνες.
Οι Τόποι μας» ταξιδεύουν στην Πάτρα, συναντούν τους ανθρώπους της. Φωτίζουν γνώριμες και αθέατες πτυχές της ζωής και της δημιουργικότητας στην πρωτεύουσα της Δυτικής Ελλάδας, καταγράφουν τις ευκαιρίες που ανοίγονται για ένα φωτεινό μέλλον.
Από το Καρναβάλι, τη μουσική και την πλούσια θεατρική κίνηση της πόλης, στον Καραγκιόζη, τον Άγιο Ανδρέα και τη σπουδαία κληρονομιά της πατρινής τυπογραφίας. Κι από τη φοιτητική ζωντάνια που της δίνει παλμό, στις αναπτυξιακές προοπτικές και σε ένα δυναμικό οικοσύστημα καινοτομίας και έρευνας, το οποίο έχει να επιδείξει πολλές και εντυπωσιακές ιστορίες.»
Ο αριθμός των συνεντευξιαζόμενων (200) που αναφέρει η εφημερίδα είναι όντως μεγάλος και καλύπτει ένα εύρος θεματικών για την πόλη.
Όπως ήδη την χαρακτηρίσαμε πρόκειται για μια αξιόλογη έκδοση που επιχειρεί να αναδείξει με μια διαφορετική προσέγγιση από τα συνηθισμένα πλευρές της τρίτης πόλης της χώρας, που δυστυχώς δεν έχει καταφέρει ακόμη να αποτελεί μόνιμο προορισμό.
Στα θετικά της έκδοσης είναι ότι δεν περιορίζεται στις συνεντεύξεις θεσμικών παραγόντων αλλά απευθύνθηκε σε πρόσωπα με ενεργό ρόλο σε διάφορα πεδία δράσης. Εδώ είναι φανερό ότι λειτούργησε η οριζόντια επικοινωνία των ερευνητών της έκδοσης με τοπικά γνωστά τους πρόσωπα, που βοήθησαν να φωτιστούν πλευρές της πόλης που συνήθως παρέμεναν στο σκοτάδι τέτοιων αφιερωμάτων.
Προσωπικά έχοντας την εμπειρία προώθησης για δεκαετίες δράσεων που στοχεύουν και στην ανάδειξη δυνάμεων και δυνατοτήτων της περιοχής που βρίσκονται «out of the box», θα περίμενα στις 300 σελίδες ενός τέτοιου εγχειρήματος περισσότερη παρουσία τέτοιων προσώπων και δυνάμεων της πόλης. Για να γίνει βέβαια αυτό χρειάζεται μια νοοτροπία «out of the box» και όσων ενημερώνουν για τις «κρυμμένες» δυνατότητες της πόλης, μακριά από τον πειρασμό της «παρέας» και της χειραγώγησης των εξελίξεων.
Και εδώ ίσως είναι μια από τις πληγές της Πάτρας. Που «αδυνατίζει» την αποτελεσματικότητα δράσεων εξωστρέφειας της, που έχουνστην αφετηρία τους καλές προθέσεις.
Η θεραπεία αυτής της αδυναμίας δεν μπορεί να γίνει με εξωτερικές «δάνειες» πρωτοβουλίες . Η εξωστρέφεια της Πάτρας και της περιοχής θα γίνει πράξη όταν δεν στηρίζεται σε «φωτοβολίδες» επικοινωνίας, όσο και αν είναι δυνατή η στιγμιαία λάμψη τους, αλλά σε μόνιμες δομές της πόλης και της περιφέρειάς της, που την προωθούν.
Ιδέες και προτάσεις σε μια τέτοια κατεύθυνση έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς. Μια τέτοια φιλοξενούμε είναι και αυτή για το «Μουσείο της πόλης των Πατρών» του ενεργού σημαντικού ερευνητή της ιστορίας των υποδομών της πόλης Νίκου Σαραφόπουλου
Η μαγική λέξη για να δημιουργηθούν στέρεες τέτοιες δομές που να κεφαλαιοποιούν τα κατά καιρούς «αφιερώματα» είναι η συνεργασία όλων. Με βασικό πρόθεμα της το “ΕΜΕΙΣ” που θεωρητικά υποστηρίζεται από τους περισσότερους στην πράξη όμως υποσκελίζεται από το “ΕΓΩ”.
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ
Στην αξιόλογη έκδοση για την Πάτρα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ υπάρχουν πολλές παρουσίες αξιόλογων ενεργών πολίτων από πολλούς χώρους, όλοι γνωστοί και πολλοί φίλοι μας. Σύσταση όσοι δεν γνωρίζατε για το βιβλίο να το αναζητήσετε, μάθαμε θα κυκλοφορήσει και ανεξάρτητα. Εδώ να μας επιτραπεί αποσπασματικά η αναφορά σε τρεις καταγραφές του αφιερώματος.
- Στην Πάτρα που καινοτομεί και ειδικότερα στους πρωτοπόρους του οικοσυστήματος καινοτομίας της περιοχής μας, που ξεκίνησαν από τη μήτρα τα ΑΤΜΕΛ και σήμερα στελεχώνουν την εταιρεία RENESAS ( Γιάννης Κικκίδης, Γιάννης Παπανίκος, Μάριος Ηλιόπουλος και Παναγιώτης Ρέζος). Έλειπε την περίοδο της φωτογράφισης αλλιώς κάπου στην παρέα θα είχε θέση και ο Στέλιος Κουτρουμπίνας ( της ΜΕΑΖΟΝ σήμερα) ενώ σίγουρα στο μυαλό όλων θα πέρναγε η φιγούρα του καθ. Βασίλη Μακιού.
- Στην μαγεία του χαρτιού που αναφέρεται στο σήμερα και το χθές της πατρινής τυπογραφίας. Εδώ θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στην αναφορά στο τυπογραφείο Future Format που αποτελεί τη συνέχεια του τυπογραφείου του Διονύση Παναγιωτόπουλου και που πλέον συνεχίζουν τα παιδιά του Παναγιώτης, Αριστοτέλης και Νίκος. Η πορεία του «Σύμβουλου Επιχειρήσεων» έχει ταυτιστεί επί δεκαετίες με την εξέλιξη του τυπογραφείου και η τιμητική αναφορά των παιδιών του Σάκη Παναγιωτόπουλου στο πως μεγάλωσαν κυριολεκτικά μέσα στο τυπογραφείο μας συγκινεί. Η σημερινή πορεία της επιχείρησης που με την εξωστρέφειά της «έχει καταφέρει να βάλει την Πάτρα στον παγκόσμιο χάρτη της τυπογραφίας» όπως αναφέρεται στο αφιέρωμα, μας κάνει υπερήφανους. Για την εξέλιξη της τυπογραφίας είναι σημαντικό ότι το αφιέρωμα στηρίχθηκε και στην εξαιρετική αρχειακή δουλειά του Αντώνη Παπαντωνόπουλου. Μια προσφορά που δυστυχώς αναγνωρίζεται περισσότερο εκτός Πατρών και είναι χαρακτηριστικό ότι ο κύριος όγκος της στεγάζεται στο Μουσείο Τυπογραφίας «Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη» στα Χανιά.
- Τέλος να αναφέρουμε στην εξαιρετική επιλογή των συντελεστών του αφιερώματος να βάλουν ως επίλογο της έκδοσης ένα εξαιρετικό ποίημα του δικού μας Διονύση Καρατζά. Είναι «Η Πάτρα των Αγγέλων» από τη συλλογή «Απ’ το μισό παράθυρο» εκδόσεις Μεταίχμιο 2006 και από το οποίο θυμίζουμε λίγους στίχους:
- «Αλίμονό σου αν νυχτώσει, τι θα ‘χεις να πεις;
Ότι ξέχασες την καρδιά σου ανοιχτή και μπήκε το σκοτάδι;
Ή θα κάνεις πως χειμώνιασε και μίκρυνε η ψυχή μου;
Τέτοια φυσικότητα μού θυμίζει αδοκίμαστη αγάπη».
Αυτά μου είπε στ’ όνειρό μου μια όμορφη,
με θάλασσες στα μάτια και βαθιά βουνά στα λόγια της,
με το όνομα Πάτρα Πόλη μου…
