Του Παναγιώτη Γιαλένιου, εκδότη του «Συμβούλου Επιχειρήσεων» και του symboulos.gr
Το debate των έξι υποψηφίων για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στη δημόσια τηλεόραση , που έλαβε χώρα την το βράδι της Τρίτης 24.9, λίγο πριν τις εσωκομματικές εκλογές του Οκτωβρίου, αποτέλεσε ευκαιρία για την παρουσίαση των προτάσεών τους και τη διαμόρφωση της εικόνας που θέλουν να δώσουν για το μέλλον του κόμματος. Ωστόσο, αν εξετάσουμε τα κρίσιμα θέματα που τέθηκαν και το επίπεδο της συζήτησης, γίνεται φανερό ότι οι υποψήφιοι απέφυγαν να αγγίξουν τις βαθύτερες και πιο ουσιαστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ και γενικότερα η ελληνική κοινωνία.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που φαίνεται να παραμένει αναπάντητο είναι η ανάγκη για την επιβίωση των απλών πολιτών μέσα από τις τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις. Οι πολίτες ζητούν άμεσες λύσεις για την καθημερινότητά τους, όπως η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, η ασφάλεια στην εργασία, και η αντιμετώπιση της οικονομικής ανασφάλειας, όπως και πολιτικές που θα τους κάνουν να αισθανθούν ποιο έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα όσα προμηνύουν οι παγκόσμιές συγκρούσεις και γενικότερες ανακατατάξεις. Καμία από τις τοποθετήσεις των υποψηφίων δεν έδωσε επαρκή έμφαση σε αυτά τα ζητήματα, που αφορούν την πραγματική καθημερινότητα των πολιτών.
Επίσης, δεν υπήρξε καμία αναφορά στην υπέρβαση με όρους ρήξης, δηλαδή στην ανάγκη για ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες που θα ταρακουνήσουν το πολιτικό σύστημα και θα δώσουν νέες προοπτικές. Το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα με ιστορία στην κεντροαριστερά, έχει ευθύνη να σταθεί απέναντι σε μια πολιτική πραγματικότητα που φαίνεται να αφήνει ανικανοποίητους τους πολίτες. Οι υποψήφιοι, ωστόσο, φάνηκαν να περιορίζονται σε γενικές τοποθετήσεις χωρίς να προτείνουν κάτι που να φέρει την αναγκαία ρήξη με το υπάρχον σύστημα και να αναζωογονήσει την πολιτική ζωή.
Ένα ακόμα κρίσιμο στοιχείο που δεν θίχτηκε στο debate είναι η αυτοκριτική για τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν. Το κόμμα έχει βρεθεί στο στόχαστρο για πολιτικές αποφάσεις και πρακτικές που συνέβαλαν στη δυσπιστία των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα. Αντί όμως οι υποψήφιοι να αναγνωρίσουν αυτά τα λάθη και να δεσμευτούν σε έναν νέο, πιο υπεύθυνο πολιτικό προσανατολισμό, οι συζητήσεις φάνηκαν να επικεντρώνονται περισσότερο στη διαχείριση της τρέχουσας κατάστασης χωρίς πραγματική αυτοκριτική.
Επιπλέον, δεν υπήρξε καμία αναφορά σε μια στροφή προς τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας, αυτές που βρίσκονται εκτός του πολιτικού ραντάρ των υποψηφίων. Οι προεκλογικές τους καμπάνιες δείχνουν να περιορίζονται σε συγκεντρώσεις φίλων και γνωστών, ενώ αγνοούνται ομάδες και άνθρωποι που θα μπορούσαν να φέρουν νέες ιδέες και ενέργεια στον πολιτικό χώρο. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να ανοίξει τις πόρτες του σε αυτές τις δυνάμεις για να αναζωογονηθεί και να συνδεθεί με τη βάση της κοινωνίας, αλλά τίποτα από αυτά δεν ακούστηκε στο debate.
Τέλος, απουσίασε από τη συζήτηση η ανάγκη για κάποια ριζοσπαστική πρωτοβουλία που θα ενεργοποιήσει την κοινωνία και θα ταρακουνήσει το σύστημα. Σε μια εποχή όπου η κοινωνία ζητά από τους πολιτικούς να προσφέρουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, όπως η κλιματική αλλαγή, η ενεργειακή μετάβαση, και η κοινωνική δικαιοσύνη, οι υποψήφιοι περιορίστηκαν σε γενικές διατυπώσεις χωρίς να προτείνουν κάτι που να αποτελεί πραγματική καινοτομία.
Συνολικά, το debate των έξι υποψηφίων έδειξε ότι το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να κινείται σε ένα πλαίσιο πολιτικής συνέχειας χωρίς να αναλαμβάνει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για να επαναπροσδιορίσει τη θέση του ως ένας αξιόπιστος πολιτικός χώρος στην κεντροαριστερά. Οι πολίτες, ιδιαίτερα αυτοί που έχουν απογοητευτεί από το υπάρχον πολιτικό σύστημα, περιμένουν από το ΠΑΣΟΚ να επανεφεύρει τον εαυτό του και να ασχοληθεί με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Χωρίς ουσιαστική αυτοκριτική, ριζοσπαστικές προτάσεις, και μια στροφή προς τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας, το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να μείνει πίσω στις εξελίξεις, αδυνατώντας να πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική λύση που αναζητούν
Συμπερασματικά και με αναφορά και στην διαδικασάι του debate να πούμε ότι, παρά τις κόντρες και την πολιτισμένη ατμόσφαιρα, δεν προσέφερε ουσιαστικές λύσεις για τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Αν και η συζήτηση κύλησε χωρίς εντάσεις, υπήρξε έλλειψη τολμηρών και ριζοσπαστικών προτάσεων που θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν την κεντροαριστερά και να εμπνεύσουν την απογοητευμένη κοινωνία. Παρότι οι χρήστες των social media έδειξαν ενδιαφέρον και θετικά σχόλια, το περιεχόμενο του debate δεν απάντησε στις ανάγκες των πολιτών, δημιουργώντας αμφιβολίες για το κατά πόσο η συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές θα είναι πραγματικά αυξημένη.
