Του Ιάσονα Φωτήλα*
Η παγκόσμια οικονομία – και φυσικά και η ελληνική – βρίσκεται σε μία πολύ κρίσιμη συγκυρία. Η πανδημία του κορωνοϊού έχει προκαλέσει μία πρωτοφανή στα οικονομικά χρονικά ύφεση σε όλες τις χώρες του κόσμου. Και παρά τις ενισχύσεις που δίνονται από τις αναπτυγμένες χώρες σε πολίτες και επιχειρήσεις, με δημοσιονομικά και νομισματικά μέσα, η ανάκαμψη είναι αβέβαιη για την επόμενη χρονιά.
Η κρίση είναι ευκαιρία να αντιμετωπίσει η χώρα μας βασικά ζητήματα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας που διαχρονικά την ταλαιπωρούν. Ένα από αυτά είναι η αναδιάρθρωση των προβληματικών δημόσιων επιχειρήσεων. Η εταιρεία ΛΑΡΚΟ είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δεν θέλω να αναφερθώ αναλυτικά στο παρελθόν της δημόσιας εταιρείας νικελίου. Είναι άλλωστε γνωστά σε αρκετούς – και ειδικά στα στελέχη της οικονομίας – οι διαχρονικές ευθύνες για την κακή διαχείριση της εταιρείας με τις υπερβολικές σπατάλες που έγιναν και οδήγησαν στα εξωφρενικά χρέη.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη δια του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Χατζηδάκη, πιστή στο προεκλογικό της πρόγραμμα, παρουσίασε στον ελληνικό λαό ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα αναδιαρθρώσεων και για τη συγκεκριμένη εταιρεία αλλά και για όλες τις προβληματικές επιχειρήσεις του δημοσίου. Και κυρίως, ένα πρόγραμμα που το υλοποιεί μεθοδικά, όχι όπως η προηγούμενη κυβέρνηση που υποσχόταν δήθεν αλλαγές, αλλά στην πράξη δεν έκανε τίποτα μεγαλώνοντας τα χρέη και υποθηκεύοντας την εταιρεία αλλά και την ελληνική οικονομία.
Θα πρέπει όμως να γίνει κατανοητό από όλους τι πραγματικά χρειαζόμαστε στη δύσκολη οικονομική συγκυρία. Η ενίσχυση της ανάκαμψης και η μετάβαση σε ένα νέο, εξωστρεφές παραγωγικό μοντέλο απαιτεί βαθιές τομές που θα απελευθερώσουν πολύτιμους πόρους της οικονομίας μας που σήμερα δεν αξιοποιούνται επαρκώς. Η Ελλάδα για παράδειγμα έχει ξοδέψει κατά μέσο όρο 2,6 δις ευρώ το χρόνο την επταετία 2012-2018 για να καλύψει τις ζημίες των κρατικών επιχειρήσεων που δεν έχουν ελπίδα επιστροφής στην κερδοφορία με τα σημερινά δεδομένα όπως η ΛΑΡΚΟ.
Η εξάλειψη αυτού του κόστους προϋποθέτει εκ βάθρων αναδιαρθρώσεις. Η προστασία των θέσεων εργασίας πρέπει να σχετίζεται με τη συμβολή στην αύξηση της παραγωγικότητας αλλιώς τα χρέη θα συνεχίσουν να συσσωρεύονται. Έχει παρέλθει η εποχή που μπορούσαμε να δανειζόμαστε ώστε να συντηρούμε ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις αντί για την αναδιάταξη του παραγωγικού τομέα της χώρας. Και οι πόροι που θα εισρεύσουν στην οικονομία από το Ταμείο Ανάκαμψης λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού είναι ανάγκη να προωθηθούν για την ουσιαστική αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της οικονομίας μας. Αυτή η κυβέρνηση έχει σχέδιο και το υλοποιεί ώστε να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη και προοπτική για τη χώρα!
* Ο Ιάσονας Φωτήλας είναι βουλευτής Αχαΐας της Νέας Δημοκρατίας
