Το πιο αντιδραστικό νομοσχέδιο για την δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση ψηφίστηκε χθες από την ενιαία δεξιά παράταξη μέσα στην πανδημία, χωρίς καμία κοινωνική διαβούλευση και με την σπουδάζουσα νεολαία στους δρόμους.
20.000 χιλ. φοιτητές θα αποκλεισθούν από τα δημόσια πανεπιστήμια
20.000 χιλ. φοιτητές στο δρόμο για τα ιδιωτικά κολέγια και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Αντικοινωνικός και ταξικός αποκλεισμός των μαθητών που φοιτούν σε νυχτερινά λύκεια.
Τα περιφερειακά τμήματα αντί να ενισχυθούν οδηγούνται σταδιακά σε μαρασμό και μετά σε κλείσιμο. Χωρίς κανέναν ουσιαστικό σχεδιασμό για τον Ακαδημαϊκό Χάρτη αλλά και για την τεχνική και τεχνολογική εκπαίδευση που πρέπει να αναπτυχθεί στη χώρα.
Κανένα κριτήριο, καμία ουσιαστική αξιολόγηση και καμία βάση εισαγωγής στα ιδιωτικά κολέγια. Εδώ όλα ρυθμίζονται ως εμπόρευμα: Ζήτηση και Προσφορά.
Μόνο που η κυβέρνηση φαίνεται να διασφαλίζει τη ζήτηση. Πως;
Πρώτα νομοθετεί, νύχτα, την ισοτιμία των πτυχίων των κολεγίων με τα αντίστοιχα των Πανεπιστημίων, και μετά τον αποκλεισμό μιας μεγάλης μερίδας της νεολαίας από τη δημόσια εκπαίδευση.
Ωθεί, δηλαδή, τους πιο αδύναμους βαθμολογικά και κοινωνικά μαθητές στην ιδιωτική εκπαίδευση με βαρύ οικονομικό τίμημα για τις οικογένειές τους και διευρύνοντας τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες.
Η αστυνομία μέσα στο πανεπιστήμια και το αυτοδιοίκητο στον πάγο και για να δικαιολογηθεί αυτή η πολιτική επιστρατεύεται μια πρωτοφανής απαξίωση των Ελληνικών Πανεπιστημίων από την ίδια την Κυβέρνηση, όταν οι διεθνείς κατατάξεις υποδεικνύουν το αντίθετο και μάλιστα με συνθήκες δυσανάλογης χρηματοδότησης της Εκπαίδευσης, της Έρευνας και της Καινοτομίας σε σύγκριση με άλλα Ευρωπαϊκά κράτη.
1000 αστυνομικοί χωρίς κριτήρια ΑΣΕΠ οι νέες ρουσφετολογικές προσλήψεις για τα ημέτερά παιδιά.
Με έναν προϋπολογισμό που αν δινόταν στην Παιδεία θα την αναβάθμιζε ουσιαστικά.
Από το «εσείς είστε το κράτος» του 1990-93 στο «αέρας δημοκρατίας στα πανεπιστήμια» μέσω της αστυνομοκρατίας το 2021. Σταθερή και επίμονη η αντίληψη της συντηρητικής παράταξης για την αντιμετώπιση της κοινωνίας. Δεν εργαλειοποιεί απλά τη θεωρία των δύο άκρων. Την τροφοδοτεί θεωρητικά και πρακτικά για να μπορέσει να εφαρμόσει την πιο ακραία ταξική πολιτική που εφαρμόστηκε ποτέ στην εκπαίδευση υπονομεύοντας παράλληλα τα θεμέλια της δημοκρατίας μέσω του «νόμος και τάξη».
Σήμερα, η πιο ακραία νεοφιλελεύθερη και συνάμα συντηρητική δεξιά πανηγυρίζει για την ύστερη ιδεολογική της επικράτηση.
Από σήμερα και μπρος, οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις που υπερασπίστηκαν την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση ιστορικά και με αγώνες και τη εφάρμοσαν μετά το 1964 καθολικά καλούνται να ανασυνταχθούν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το αύριο της ελληνικής νεολαίας και την δημοκρατία στην χώρα μας.
Άλλωστε, όπως είχε πει και ο Πρόεδρος, «Η δημοκρατία , η ελευθερία , η εθνική υπερηφάνεια δεν είναι ποτέ δώρο. Είναι απόκτημα και αποκτάται με αγώνα κάθε μέρα. Είναι θέμα Μόνιμου Αγώνα «.
Μπροστά μας είναι ο δρόμος του αγώνα.
