Άρθρο του κ. Θεόδωρου Μπαρή, Δημάρχου Ερυμάνθου, στο αφιέρωμα του «Συμβούλου Επιχειρήσεων» με αφορμή το 24ο Forum Ανάπτυξης που διοργανώνει η εφημερίδα και έχει κεντρική θεματική ενότητα «Χτίζοντας το Αύριο».
Η ασφαλής νησίδα, το θεμέλιο της ζωής, αλλά και η βάση κάθε προόδου ενός έθνους, αλλά και της ίδιας της ανθρωπότητας ήταν πάντα η παιδεία. Το κλειδί για την ψυχή και τη μόρφωση του ανθρώπου, του δημιουργού του χθες, του σήμερα και του αύριο. Υπεράνω αξιωμάτων, δόξας, χρημάτων, ομορφιάς κι άλλων πρόσκαιρων προτύπων που η κοινωνία μας πολλές φορές… προτάσσει!
Σήμερα, δέκα και πλέον χρόνια μετά τη δημοσιονομική κρίση, αλλά και εν μέσω των ιδιαίτερων συνθηκών που έχει προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού, η χώρα μας βρίσκεται για ακόμη μία φορά αντιμέτωπη με το κρίσιμο ερώτημα τι παιδεία θέλουμε και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της εκπαίδευσης στο νέο αυτό ευμετάβλητο παγκόσμιο περιβάλλον.
Οι προκλήσεις είναι σοβαρές και μεγάλες για την εκπαίδευση, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια ανταγωνιστική οικονομία και πολίτες που να αντιλαμβάνονται δυναμικά τον ρόλο τους. Αυτές οι προκλήσεις απαιτούν ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Να δημιουργηθεί ένα νέο είδος σχολείου, με ένα νέο είδος εκπαιδευτικού που καλλιεργεί ένα νέο είδος μαθητή.
Τίποτα όμως δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε αν δεν αλλάξουμε τις μεθόδους της διδασκαλίας και της μάθησης με ένα θεμελιώδη τρόπο.
Στα σχολεία έρχονται πια μαθητές που χαρακτηρίζονται από διαφορετικά είδη ευαισθησίας και ευφυίας από τους μαθητές του πρόσφατου παρελθόντος.
Ο κόσμος έχει σίγουρα αλλάξει και θα συνεχίσει βεβαίως να το κάνει. Αυτή η γενιά απογοητεύεται και συνθλίβεται από ένα παλιομοδίτικο πρόγραμμα σπουδών, το οποίο αναμένει παθητικούς αποδέκτες της επίσημης γνώσης και του γενικού περιεχομένου ενός βιβλίου. Δεν είναι σίγουρα και αυτό που θα θέλαμε και για τον χώρο εργασίας. Οι καλύτεροι εργαζόμενοι στις μέρες μας, αλλά και στο εγγύς μέλλον δεν θα είναι εκείνοι που παίρνουν χωρίς να δυσανασχετούν εντολές από το αφεντικό. Θα είναι αυτοί που συμμετέχουν, που λύνουν προβλήματα, που καινοτομούν, που εκτιμούν και αναλαμβάνουν το ρίσκο, που είναι βεβαίως δημιουργικοί, εν ολίγοις, εκείνοι, οι οποίοι δίνουν το καλύτερο δυνατόν για τον οργανισμό στον οποίο εργάζονται.
Ένα νέο πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να αποσκοπεί στη δημιουργία ενός σχολικού περιβάλλοντος που θα ενθαρρύνει τους μαθητές να ασχολούνται με ενεργό τρόπο με τη μάθησή τους. Κατά αυτόν τον τρόπο ο μαθητής θα γίνει παραγωγός της γνώσης αφού θα μπορεί να αντλεί από ένα ευρύ φάσμα διαθέσιμων πόρων γνώσης, αντί καταναλωτής της γνώσης που τροφοδοτείται από μία μόνο πηγή, το παλιό βιβλίο.
Για να συμβούν όλα αυτά είναι απαραίτητο να μετασχηματιστεί το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Εκπαιδευτικούς που θα σχεδιάζουν την εμπειρία της μάθησης και θα την αξιολογούν συνεχώς για να βελτιώσουν την επίδοση όλων των μαθητών, έχοντας στη διάθεσή τους ηλεκτρονικά εργαλεία για τη δημιουργία πιο διαδραστικών μαθησιακών περιβαλλόντων και θεμάτων, κατάλληλων για τη γενιά στην οποία απευθύνονται.
Για να επιτευχθούν τέτοιες αλλαγές θα πρέπει να υποστηριχθούν από όλους όσοι μετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αντιληφθούν τις νέες εκπαιδευτικές ανάγκες και να αναδυθούν σε ένα νέο είδος επαγγελματία. Οι μαθητές θα πρέπει να μάθουν πώς να μαθαίνουν με νέους τρόπους. Οι γονείς θα πρέπει να συμμετάσχουν και να παρέχουν στήριξη για μάθηση με νέους τρόπους και νέα μέσα, όπως το διαδίκτυο, κι αυτό είναι πάρα πολύ διαφορετικό από τη σχολική εκπαίδευση που οι ίδιοι θυμούνται από την παιδική τους ηλικία.
Αυτές οι φιλοδοξίες και όλες αυτές οι αλλαγές πιστεύω ότι μπορούν να επιτευχθούν μέσα σε λίγα χρόνια, αρκεί να δούμε την πραγματικότητα, να αισθανθούμε τις ανάγκες των μαθητών μας, να αντιμετωπίσουμε τις ιδεοληψίες μας και να αξιοποιήσουμε το αξιόλογο εκπαιδευτικό προσωπικό που διαθέτουμε. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από την εκπαίδευση για το μέλλον μιας χώρας.
Μια ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι μια αναγκαιότητα, εάν πράγματι θέλουμε να βελτιώσουμε τα εκπαιδευτικά μας αποτελέσματα και μέσα από αυτά τη συνολική μας απόδοση ως οικονομία και κοινωνία.
Ας μην ξεχνάμε λοιπόν πως η τύχη κάθε οργανωμένης κοινωνίας εξαρτάται από την παιδεία, γι’ αυτό κι έφθασε η στιγμή να ανοίξουμε σοβαρά τη συζήτηση για τη μορφή του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αυτού που αξίζει στα παιδιά μας και στο έθνος μας.
#pgnews
#ΔΥΤΙΚΗΕΛΛΑΔΑ
#ΑΠΟΨΕΙΣ
