Ο ρόλος του πολιτισμού στις ημέρες που διανύουμε αναλύθηκε στη αντίστοιχη συνεδρία στο πλαίσιο της «Ανασκόπησης 2021», που διοργανώθηκε από το «Σύμβουλο Επιχειρήσεων» την περασμένη Τετάρτη. Μια εκδήλωση που στόχο είχε να ρίξει φως στις πτυχές του Πολιτισμού και τις δυσκολίες που σήμερα αυτός αντιμετωπίζει μέσα από τη συμμετοχή ανθρώπων από ένα ευρύ φάσμα του χώρου. Την εκδήλωση συντόνισε ο Παναγιώτης Γιαλένιος, εκδότης του «Σ.Ε.» ενώ ρόλο σχολιαστή είχε ο Nίκος Κορδόσης, ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του Κοινωφελούς Ιδιωτικού Πολιτιστικού Οργανισμού «Διέξοδος». Οπως τόνισε ο κ. Κορδόσης, ο ίδιος αποφάσισε να ανακατασκευάσει και να αναδείξει το σπίτι του Αθανάσιου Ραζηκότσικα, επικεφαλής της φρουράς των Μεσολογγιτών κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου. Στόχος η ανάδειξη του ενδόξου παρελθόντος του και με τα χρόνια προσφέρθηκε στην κοινωνία του Μεσολογγίου και της Ελλάδος η «Διέξοδος», ένα Κέντρο Πολιτισμού αλλά και ένας χώρος ανάδειξης καλλιτεχνών, που αποτελεί σημείο αναφοράς. «Στοχεύουμε οι συγγραφείς να μας αφήνουν το απόσταγμα των σκέψεών τους και με αυτό το σκεπτικό συνεχίσαμε επί 23 συνεχόμενα χρόνια για να φθάσουμε στην περσινή χρονιά, που μέσω πανδημίας δημιουργήσαμε το πρώτο και μοναδικό θεματικό Μουσείο Άλατος στη χώρα και το προσφέραμε στην κοινωνία της Ελλάδος. Στόχος μας να μπαίνει σε αυτό ο επισκέπτης και να πληροφορείται οτιδήποτε σχετίζεται με το αλάτι, από τη γέννηση του πλανήτη μέχρι και σήμερα» ανέφερε ο κ. Κορδόσης. Συμπλήρωσε επίσης ότι ο επισκέπτης θα μάθει πολλά πράγματα για το αλάτι όπως «το αλάτι στην υγεία, την κτηνοτροφία, στο περιβάλλον αλλά και στη λογοτεχνία και την Τέχνη». Επίσης ο επισκέπτης θα ολοκληρώσει την ξενάγησή του, ανακαλύπτοντας μια συλλογή 1500 αλατιέρων που έχουν συγκεντρωθεί, από το 1800 μέχρι και τις μέρες μας. Τελειώνοντας την περιήγησή του ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να βγει στον εξωτερικό χώρο του μουσείου και να απολαύσει την απίστευτη ομορφιά του, καθώς πρόκειται για σημείο με τεράστιο φυσικό κάλος. «Θα αγναντεύει από τη μια πλευρά τη λιμνοθάλασσα και από την άλλη πλευρά θα βλέπει το απέραντο γαλάζιο του Ιονίου και του Πατραϊκού. Και θα έχει την ευχέρεια να δει πώς παράγεται το αλάτι. Πρόκειται για ένα θέαμα καταπληκτικό το οποίο οφείλει ο κάθε επισκέπτης της περιοχής να το ζήσει και θα τον αποζημιώσει αντίστοιχα» κατέληξε ο κ. Κορδόσης.
Σωτήρης Φέλιος: Ο συλλέκτης με τη βαριά κληρονομιά
Ο Σωτήρης Φέλιος, δικηγόρος και συλλέκτης έχει δημιουργήσει μια ιδιωτική συλλογή που άρχισε να διαμορφώνεται τη δεκαετία του 1980. Η συλλογή αναφέρεται κυρίως στη σύγχρονη ελληνική παραστατική τέχνη και ιδιαίτερα στη ζωγραφική, με κεντρικό θέμα της την ανθρώπινη μορφή. Περιλαμβάνει περισσότερα από χίλια έργα Ελλήνων καλλιτεχνών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα (ζωγραφικά έργα, γλυπτά, ανάγλυφα, κατασκευές, χαρακτικά, φωτογραφίες, σχέδια κ.ά.). Με αφορμή την 200η Επέτειο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας ο συλλέκτης Σωτήρης Φέλιος δώρησε στην Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας τον πίνακα, «Έξοδος» του μεγάλου ζωγράφου Χρήστου Μποκόρου, ο οποίος προηγουμένως αποτελούσε μέρος της Συλλογής Σωτήρη Φέλιου. Η τελετή έγινε με την παρουσία της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κυρίας Κατερίνας Σακελλαρόπουλου, του Χρήστου Μποκόρου, του Σωτήρη Φέλιου και της κόρης του Μυρσίνης Φέλιου. Μιλώντας για το Μεσολόγγι τόνισε ότι: «ο τόπος αυτός μου έδωσε την τύχη να γνωρίζω και να ζω από κοντά τον Χρήστο Μποκόρο αλλά και άλλους ζωγράφους. Το Μεσολόγγι όποιος δεν το έχει μπροστά στα μάτια του, αλλά στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, θα πρέπει να το κρατήσει. Και απ’ οπουδήποτε περάσει στο Μεσολόγγι, να ξέρει ότι κάτι θα αναβλύζει μέσα του». Μιλώντας για τον Αχιλλέα Παπακώστα, ζωγράφο του Μεσολογγίου, τόνισε πόσο σπουδαίο είναι το έργο του και πόσο άρρηκτα συνδεδεμένος είναι με τον τόπο του. Επίσης μιλώντας για την λεγόμενη «παραστατική ζωγραφική» τόνισε ότι «κάποια στιγμή η τέχνη πήγε προς την αφαίρεση ή πήγε κάπου αλλού. Αυτό που ζωογονεί το μέσα μας θα πρέπει να το ανακαλύψουμε και έτσι να επιστρέψουμε σε αυτό που ονομάζουμε τώρα παραστατικότητα». Τόνισε την ανάγκη ο πολιτισμός να αποτελέσει ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και να αποτελέσει ένα ουσιαστικό καταφύγιο για όλους όσοι τον έχουν πραγματικά ανάγκη. Για το συλλεκτικό του έργο ανέφερε ότι ο ίδιος έχει αφήσει σημαντική παρακαταθήκη στην κόρη του για να συνεχίσει το ίδρυμα που έχει δημιουργήσει. «Ως μορφή το ίδρυμα ξεπερνάει και την δικιά μου ζωή αλλά και την ζωή της κόρης μου. Όσο μπορεί η κόρη μου θα το συνεχίσει, εάν δεν το συνεχίσει, τότε έχουμε ήδη δεσμευτεί ότι θα πάει η Συλλογή στο Μουσείο Μπενάκη. Αυτα που έχουμε δεν είναι για πώληση και θα συνεχίσει η κόρη μου όσο μπορεί να το κάνει».
Ανδρέας Φίλιας: «Οι δράσεις για τους εορτασμούς της επετείου του 1821»
Ο Ανδρέας Φίλιας, Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικής Πολιτικής και Δημοσιονομικού Ελέγχου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, ο οποίος είχε αναλάβει το έργο του σχεδιασμού και υλοποίησης των δράσεων για τα 200 χρόνια της Επανάστασης τόνισε ότι: «Ως Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος αποφασίσαμε να κινηθούμε σε δύο άξονες. Επιχειρήσαμε να συνομιλήσουμε με την κοινωνία. Να οργανώσουμε δηλαδή εκδηλώσεις οι οποίες θα απευθύνονται στην κοινωνία και θα τις διοργανώσουμε μαζί με την κοινωνία. Αυτοί δηλαδή που θα ήταν τελικά και οι αποδέκτες. Μπορέσαμε, παρ όλες τις δυσκολίες, και διοργανώσαμε περίπου 130 εκδηλώσεις σε όλη την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Εκδηλώσεις μεγάλου βεληνεκούς, μικρότερου βεληνεκούς. Οι δύο μεγαλύτερες εκδηλώσεις μας ήταν δύο εμβληματικές συναυλίες στα Καλάβρυτα και στο Μεσολόγγι» είπε χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε και στις εκδηλώσεις που έγιναν σε μικρότερα χωριά και κοινότητες και στόχος ήταν οι κάτοικοι των περιοχών αυτών να συμμετάσχουν στην όλη δράση από την δική τους πλευρά. Εξήγησε επίσης ότι ο σχεδιασμός της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος είχε ως στόχο τους νέους και την προσέγγιση ενός ευρύτερου ηλικιακού φάσματος. «Κάναμε εκδηλώσεις με φορείς της Εκπαίδευσης. Δημιουργήθηκαν πέντε εκπαιδευτικά προγράμματα σε συνεργασία με την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Έγιναν συναυλίες και τρεις υπέροχες εκδηλώσεις στην Πάτρα, στο Αγρίνιο και στον Πύργο. Οι φορείς της εκπαίδευσης, μετά από ένα χρόνο δουλειάς, παρουσίασαν τη δουλειά τους. Να αναφέρω επίσης το έργο «Στα Χνάρια του 2021», το έργο που έκανε τον γύρο της Περιφέρειας και πήγε σε πολλές περιοχές. Βεβαίως και άλλοι φορείς ήταν αυτοί που συνέβαλαν στην προσπάθεια» σημείωσε ο κ. Φίλιας. Και τόνισε ότι στόχος του όλου εγχειρήματος ήταν η ανασκόπηση της Ιστορίας ενώ εξήγησε ότι ο εορτασμός των 200 ετών δεν τελείωσε στις 31 Δεκεμβρίου του 2021 καθώς υλοποιήθηκαν και πολλές άλλες δράσεις. Τόνισε ακόμη ότι σημαντική ήταν η συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων αυτών και την ολοκλήρωση των δράσεων. «Τον επόμενο μήνα παραλαμβάνουμε ένα κινητό ψηφιακό πάρκο. Είναι ένα πάρκο αντίστοιχοι με εκείνο που μεταφέρουν τα φορτηγά. Ουσιαστικά δημιουργείται ένα κύκλος. Μπαίνεις από τη μια πλευρά και πλέον από εκεί με τη νέα τεχνολογία μπορούμε να συνομιλούμε με την Ιστορία. Είναι χαρακτηριστικό ότι φορώντας ειδικά γυαλιά μπορεί να δει κάποιος τη Ναυμαχία των Πατρών. Επίσης με ειδικό πρόγραμμα μπορεί κανείς να δει την Ιστορία του τόπου μας, επιλέγοντας την χρονολογία και τον τόπο. Τέλος μια άλλη δράση της Περιφέρειας μας είναι το λεύκωμα μας το οποίο θα είναι διαθέσιμο στο επόμενο διάστημα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Φίλιας. Μιλώντας για την μέχρι σήμερα εμπειρία του και τον τρόπο υλοποίησης του Εορτασμού των 200 ετών από την Επανάσταση ο κ Φίλιας τόνισε ότι: «Στην Ελλάδα έχουμε μια άποψη ότι «δεν γίνεται». Τελικά «γίνεται» και αυτό το είδαμε σήμερα με τον τρόπο με τον οποίο υλοποιήθηκε το πρόγραμμα για τον Εορτασμό των 200 ετών της Επανάστασης. Σε πραγματικές συνθήκες τα δημόσια οικονομικά είναι όπως τα γνωρίζουμε. Δεν παύουμε όμως να προχωρούμε. Το σημαντικό όμως είναι ότι αυτά τα χρηματοδοτικά εργαλεία απαιτούν πολύ κόπο και προετοιμασία για να τα προσεγγίσουμε. Δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις αυτά τα χρηματοδοτικά εργαλεία και να κάνεις αυτά που θέλεις. Δεν μπορεί να παίρνει κανείς χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση εάν δεν έχει τις πιστοποιήσεις και δεν ακολουθεί συγκεκριμένες διαδικασίες για να μπορέσει να τα διεκδικήσει». Μίλησε μάλιστα για την εμπειρία του σε σχέση με την υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος: «Την πρώτη φορά που βρέθηκα στη Διαχειριστική, την υπηρεσία που διαχειρίζεται τα ευρωπαϊκά προγράμματα και τους περιέγραψα τι ήθελα να κάνω, ήταν πολύ επιφυλακτικοί. Τελικά αυτό που θέλαμε να κάνουμε το καταφέραμε. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς, το να τα καταφέρουμε και το ίδιο συμβαίνει και για τους υπολοίπους. Τα πράγματα τα βλέπω αισιόδοξα από τη φύση μου. Θεωρώ ότι οι καλύτερες ημέρες θα έρθουν».
Ολυμπία Βικατου: «Το μουσείο που ξεχωρίζει στο Μεσολόγγι»
Η Ολυμπία Βικάτου, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος, κατάφερε να δημιουργήσει το Μουσείο «Ξενοκράτειον» στο Μεσολόγγι, το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή και τη χώρα. «Το Μουσείο άνοιξε τις πύλες του στις 18 Δεκεμβρίου του 2021 και έγινε ένας τεράστιος αγώνας για την λειτουργία του» τόνισε χαρακτηριστικά και στη συνέχεια παρουσίασε το έργο της Εφορείας μέχρι και σήμερα. Όπως ανέφερε «η Εφορεία έχει επιδείξει ένα τεράστιο ανασκαπτικό έργο και έγιναν από τις μεγαλύτερες ανασκαφές σε όλη την Ελλάδα στο πλαίσιο των μεγάλων οδικών αξόνων. Ερευνήθηκαν πολλές θέσεις και ήρθαν στο φως πάρα πολύ σημαντικά αρχαία αντικείμενα». Ένα σημαντικό πρόγραμμα αφορά στην στερέωση και ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου Στράτου, προϋπολογισμού 1,6 εκατομμυρίων ευρώ. Eξίσου σημαντική η στερέωση, αποκατάσταση και ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου Πλευρώνας, προϋπολογισμού 900.000 ευρώ όπως επίσης και η στερέωση και αποκατάσταση και ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου Οινιάδων , προϋπολογισμού 700.000 ευρώ. Για τις δράσεις που έγιναν στο πλαίσιο του εορτασμού της Επανάστασης του 1821 τόνισε ότι συμμετείχε η Εφορία σε πολλές δράσεις για την ανάδειξη των 200 ετών. Εν συνεχεία απαρίθμησε το πλήθος των εκδηλώσεων που οργανώθηκαν από την συγκεκριμένη υπηρεσία. Μιλώντας για το «Ξενοκράτειον» ανέφερε ότι «το ονειρευτήκαμε μαζί με άλλους συνεργάτες από τις 18 Δεκεμβρίου του 2010. Έγινε ένας τεράστιος αγώνας που ήταν πιο δύσκολος την τελευταία διετία και τον τελευταίο χρόνο». Μάλιστα η ίδια έχει συγγράψει σχετικό λεύκωμα για το Μουσείο, 700 σελίδων, το οποίο κατάφερε να ολοκληρώσει μέσα στην πανδημία και αυτό δίνει επιπρόσθετη αξία στο εγχείρημα. Επίσης δημιουργήθηκε και η ιστοσελίδα της Εφορίας Αρχαιοτήτων όπου αναφέρονται οι δράσεις και οι εκδηλώσεις της.
Eλένη Πριόβολου: «Οι προκλήσεις της Τέχνης»
Από την πλευρά της η συγγραφέας Ελένη Πριοβόλου αυτοσυστηνόμενη αναφέρει: «Θρεμμένη με τους μύθους και τα παραμύθια της γενέθλιας γης, τα πολυφωνικά άσματα της δημοτικής μουσικής, των μοιρολογιών και της Βυζαντινής υμνωδίας. Από σπόντα βρέθηκα να σπουδάζω πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο και τελικά μου άρεσε, αν και τώρα θαρρώ πως καμία επιστήμη δεν ταίριαζε στην ουτοπιστική μου ιδιοσυγκρασία. Βρήκα από πολύ νωρίς καταφύγιο στις λέξεις. Αυτό το εκμαγείο της κρυμμένης αλήθειας του κόσμου, φανερού και αφανούς. Εκεί ξεσπούσα τους φόβους μου, τις αναζητήσεις, τα οράματά μου. Αυτές με προστάτεψαν από την πεζή καθημερινότητα. Οι δικές μου λέξεις, από το πρωτόπλαστο παραμυθηκό μου ιδεώδες, αλλά και οι λέξεις των συνοδοιπόρων δημιουργών, που μου προσέφεραν στιγμές αναγνωστικής απόλαυσης και με σημάδεψαν, αποτελούν συντροφιά και καταφυγή. Έτσι κυλούν τα χρόνια, γράφοντας παραμύθια και όνειρα για μικρούς και μεγάλους. Και αν καμιά φορά τα όνειρα γίνονται σκληρά και αν από τις λέξεις μου κυλάει το αίμα, αυτό γίνεται γιατί έτσι είναι ο κόσμος». Η συγγραφέας αναφέρθηκε στον ρόλο των Μαικήνων αλλά και των συλλεκτών και επεσήμανε ότι «χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε τα μεγάλα έργα». Επίσης σημείωσε ότι «διάβαζα το δοκίμιο του Τζον Λοκ όπου αφιερώνει ολόκληρο τον πρόλογό του στον μαικήνα που χρηματοδοτούσε την έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου. Πραγματικά οι καλλιτέχνες και οι λογοτέχνες εκείνης της εποχής δεν είχαν τα χρήματα να εκτυπώσουν τα πολύ ακριβά βιβλία μαζί με τα τυπογραφικά στοιχεία της εποχής εκείνης. Δεν θα είχαμε τα βιβλία των σπουδαίων ανθρώπων στο διάβα των καιρών, ούτε καν τα μεγάλα αριστουργήματα του Σαίξπηρ». Χρησιμοποιώντας μια ρήση του Παπαδιαμάντη, τόνισε την ανάγκη στήριξης στον καλλιτέχνη. «Είμαι ένας άνθρωπος σκυμμένος ατελείωτες ώρες και έχω και ακτιβιστικούς ρόλους όμως θαυμάζω αυτά που προσφέρονται στον πολιτισμό και την κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα για την Τέχνη. Δεν μπορώ να μιλήσω για λογαριασμό άλλων όμως αυτό που εσείς αποτυπώνετε είναι η εικόνα ενός άλλου κόσμου που είναι ένα μελίσσι καλλιτεχνών που είναι αόρατοι στην πραγματικότητα» κατέληξε η κ. Πριοβόλου. Και τόνισε ότι το βιβλίο κράτησε τις δυνάμεις του στην πανδημία αλλά και τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Διαφάνηκε ότι είναι πολλοί εκείνοι που αγαπούν το βιβλίο. «Αντί να παίρνουν αντικαταθλιπτικά έπαιρναν ένα βιβλίο και αυτός μας κράτησε όρθιους» σημείωσε η συγγραφέας.
#pgnews
#ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ