Τα παιδιά μιας γενιάς που περνούσαν τα απογεύματα τους με μια μπάλα και που τριγυρνούσαμε με μελανιασμένα και ξεφλουδισμένα γόνατα.
Πάντα υπήρχε ο καλύτερος φίλος που μας έδενε όλους… η μπάλα!
Για να πούμε την αλήθεια, όταν δεν μας έκανε τα κέφια, μπορεί και να την στέλναμε επίτηδες στις τριανταφυλλιές.
Υπάρχουν γέλια και ατελείωτες ώρες παιχνιδιού.
Και όταν στο σχολείο, δεν σε άφηνε ο διευθυντής να πάρεις την μπάλα απο το γραφείο, έπαιρναν φωτιά τα μπουκάλια, τα τενεκεδάκια και τα κουκουνάρια, τα οποία γινόταν μπαλάρες.
Ηταν οι ”μπάλες” που κανένας δάσκαλος δεν θα σου άρπαζε ποτέ…
Όπου υπάρχει μια μπάλα, κάπου κοντά θα υπάρχουν και παιδιά διψασμένα για παιχνίδι.
Αδύνατον μια μπάλα να μείνει ακίνητη στο δρόμο.
Αδύνατo να αντισταθεί στον πειρασμό κάποιος.
Όλοι, έστω και δειλά, την αγγίζουν, την κοιτούν…
Η μπάλα, γίνεται ο φίλος που μας συντροφεύει στα πιο μεγάλα όνειρα μας.
ΠΗΓΗ:dieci10.gr
#pgnews
#ΑΘΛΗΤΙΚΑ
