Για πολλοστή φορά, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, το θέμα της διέλευσης του τρένου μέσα από την πόλη της Πάτρας απασχολεί πολίτες και θεσμούς. Εμείς ως σπιράλ δυο χρόνια πριν, οργανώνοντας διαδικτυακή συζήτηση για το θέμα, θελήσαμε υπεύθυνα να ξεφύγουμε από θέσφατα και φρούδες ελπίδες, αναζητώντας τον ρεαλισμό. Γιατί πάνω από όλα θέλουμε και να έρθει το τρένο στην Πάτρα, αλλά και να φτάσει στην Νότια Πελοπόννησο.
Αναφορικά με το τρένο ας έχουμε κατά νου: α) Ότι είναι το κατ’ εξοχήν λαϊκό μέσο χερσαίας μεταφοράς σε όλη την Ευρώπη και β) ότι οι υποδομές κοστίζουν πολύ. Ακριβώς γι’ αυτό εφαρμόζονται κριτήρια με καθολική ισχύ σε επίπεδο ΕΕ, σε ότι αφορά τις χρηματοδοτήσεις.
Σήμερα, με δεδομένα τα οικονομικά προβλήματα, πρέπει να βαδίσουμε με λογική βέλτιστης αξιοποίησης των λίγων διαθέσιμων πόρων και να μετράμε κάθε φορά πολύ προσεκτικά τα οφέλη που μπορούμε να πετύχουμε σε σχέση με το κόστος.
Για αυτό το λόγο σε σχέση με την «πολύπαθη» και «πολυπόθητη» υπογειοποίηση του Τρένου στην Πάτρα το σπιράλ θυμίζει ότι:
-
‘Εχει υψηλότατο οικονομικό κόστος που θα ξεπεράσει το 900 εκ. ευρώ (συμπεριλαμβάνοντας τα κόστη μετατόπισης αγωγών ομβρίων από την παραλιακή, τον εξοπλισμό και τις υποδομές σταθμών). Το κόστος μίας μη υπογειοποιοποιημένης γραμμή υπολογίζεται στα 190 εκατ. ευρώ
-
Στην φάση της βύθισης (για να κατέβει το τρένο τα 11 μέτρα -δεν κατεβαίνει με ασανσέρ) ή της ανάδυσής του δημιουργεί ορύγματα 700 μέτρων ένθεν και ένθεν, που αποτελούν πραγματικούς ανυπέρβλητους «φράχτες» στον αστικό ιστό.
-
Το έργο της υπογειοποίησης έχει μεγάλη τεχνική δυσκολία (λόγω της ψηλής στάθμης των υπόγειων υδάτων). Αυτό συνεπάγεται -εκτός άλλων- ότι το έργο θα έχει μεγάλες απρόβλεπτες καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμά του. Για πολλά χρόνια -ίσως και δέκα- (αρκεί να θυμηθούμε την διετή κατασκευή του αποχετευτικού της πόλης) θα υπάρχει ένα ανοικτό σκάμμα στο μέτωπο της Πάτρας, με ότι αυτό σημαίνει για τους Πατρινούς, τους τουρίστες, την οικονομία και το περιβάλλον. Τεράστιοι όγκοι εκσκαφών, υπόγειων νερών από άντληση, ανοιχτά ορύγματα μεγάλου μήκους στα δύο άκρα θα είναι τα αξεπέραστα εμπόδια για την ενοποίηση με το θαλάσσιο μέτωπο.
-
Πρόκειται για ένα έργο χαμηλής ανταποδοτικότητας (μικρό μεταφορικό έργο λόγω πληθυσμιακών μεγεθών και οικονομικού προφίλ της Πάτρας).
5. Επιπλέον έως ότου ολοκληρωθούν όλες οι εργασίες δεν θα μπορεί να λειτουργήσει η γραμμή, οπότε θα διακοπεί ο Προαστιακός αλλά και θα καθυστερήσει η σύνδεση με το τμήμα Πάτρα – Πύργος.
6. Με μη υπογειοποιημένη διέλευση του τρένου, η νέα Σιδηροδρομική Γραμμή κανονικού εύρους Αθηνών-Πατρών (και μελλοντικά Πύργου), μπορεί να παίξει τον ρόλο ενός σύγχρονου επίγειου «Αχαϊκού Τραμ». Δηλαδή ένας αναβαθμισμένος, «προαστιακός» με πυκνές στάσεις, που θα εξυπηρετεί τις αστικές και προαστιακές περιοχές, συνδέοντας συνολικά την πόλη. Με την κατασκευή κλάδων προς το Νοσοκομείο/Πανεπιστήμιο και Πρώην ΑΤΕΙ θα εξυπηρετούνται πλήρως οι ανάγκες των Πατρινών
Τέλος απευθύνουμε ένα ερώτημα αποκλειστικά στο Δήμαρχο Πατρέων: Τι θα γίνει με την χάραξη προς τις Νότιες Συνοικίες της Πάτρας; Αν τα επιχειρήματα υπέρ της υπογειοποίησης είναι τόσο σημαντικά, γιατί το τρένο δεν σχεδιάζεται υπόγειο και στις πυκνοκατοικημένες, φτωχές νότιες συνοικίες της πόλης μας; Γιατί τέτοια διάκριση και υποτίμηση;
