Της Βαρβάρας Ασημακοπούλου Coach / Συγγραφέας / Ομιλήτρια/Ιδρύτρια HRE
Πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου γένους αντιμετωπίζουμε παγκοσμίως έναν κοινό εχθρό. Τον κορωνοϊό. Συγκεκριμένα, πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία έχουμε μια παγκόσμια κοινή απειλή που είναι γνωστή σαν παγκόσμια απειλή από άκρη σε άκρη.
Τι μας λέει αυτό; Τι σας κάνει να σκέφτεστε;
Για μένα πρώτα πρώτα είναι σαν να μοιραζόμαστε ένα κοινό τρομακτικό μυστικό. Κι αυτό με κάνει να νοιώθω ένα είδος ενότητας με όλο τον κόσμο.
Αλλά ας το πιάσω από την αρχή.
-Η πρώτη ανθρώπινη αντίδραση σε κάθε απειλή είναι ο φόβος.
-Η πρώτη ανθρώπινη αντίδραση σε μια παγκόσμια απειλή είναι πάλι ο φόβος.
Υπάρχει κάποια διαφορά; Ότι δεν απειλούμε μόνο εγώ αλλά όλος ο πλανήτης; Διαπιστώνω ότι ΟΧΙ. Η αίσθηση είναι η ίδια. Και θα σας θυμίσω την οικονομική κρίση, όταν βλέπαμε μόνο την κρίση στην Ελλάδα και ότι ακόμη και αν ο έξω κόσμος πήγαινε καλύτερα γύρω μας, εμείς νοιώθαμε την ίδια απειλή, τον ίδιο φόβο.
Άρα ακόμη και αν αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για παγκόσμια απειλή, το γεγονός αυτό δεν ενισχύει περισσότερο τον υπάρχοντα φόβο μας.
Ενισχύει όμως την αίσθηση ότι έχω κάτι κοινό με όλο τον άλλο κόσμο που με τοποθετεί στην ίδια πλευρά και αυτό με κάνει να αντιλαμβάνομαι λογικά ότι όχι μόνο στην εξάπλωση αλλά και στην αντιμετώπιση της απειλής δεν είμαστε μόνοι μας.
Κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο που χαρακτηρίζει μια ομάδα. Και όσο πιο μεγάλη είναι η ομάδα τόσο πιο δυνατή.
Καταλήγω ότι η εξόντωση της απειλής αυτής είμαι σίγουρη ότι θα έρθει σύντομα διότι εξαρτάται από μια μεγάλη παγκόσμια κοινότητα ειδικών και επιστημόνων.
Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να συμμορφωθούμε σε αυτά που μας λέει η παγκόσμια κοινότητα των ειδικών και φυσικά να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε, να σχεδιάζουμε να βάζουμε στόχους και να μαθαίνουμε για τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας.
Προτείνω να:
-Μαθαίνουμε τη νέα τεχνολογία ώστε να επικοινωνούνε με λίγους και πολλούς ανθρώπους για να έχουμε πνευματική και ψυχική υγεία και ευεξία απο την αλληλεπίδραση και ανθρώπινη διασύνδεση.
-Αθλούμαστε- κάνουμε γυμναστική στο σπίτι, στη βεράντα ή να περπατάμε στη φύση αν μπορούμε.
-Δουλεύουμε από το σπίτι όσο είναι εφικτό, θα δείτε ότι σε παρα πολλές περιπτώσεις είναι !!! Οταν όλο αυτό θα έχει περάσει το συμβατικό μοντέλο εργασίας μας θα εμπλουτισθεί και θα γίνει καλύτερο.
-Τρώμε υγιεινά, προσέχουμε το βάρος μας.
-Οργανώνουμε ή παρακολουθούμε διαδικτυακά σεμινάρια, ομιλίες κλπ και τέλος.
Να έχουμε πίστη στη δύναμη της ομάδας.
Όσο πιο μεγάλη ομάδα τόσο πιο δυνατή.
Κι αυτό θα περάσει!
