* Άρθρο του Δημήτρη Καλλέ, καθηγητής τεχνητής νοημοσύνης στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και μέλος του #σπιράλ.
Τον Οκτώβρη ψηφίζεις για την πόλη σου. Δεν το έχεις ξανακάνει και αναρωτιέσαι τι να διαλέξεις.
Μια εύκολη λύση είναι να ψηφίσεις ό, τι και οι γονείς σου, οι φίλοι τους, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σου. Κάτι θα έχει πάρει το αυτί σου από τις συζητήσεις, στο κάτω-κάτω στην ίδια πόλη ζείτε, παρόμοια πράγματα θα βλέπετε, κάτι παραπάνω θα ξέρουν.
Από την άλλη μεριά, όμως, αναρωτιέσαι τι σου αρέσει εσένα και τι όχι στην πόλη σου. Θυμάσαι τα παράπονα που έκανες, όταν ήσουν στο σχολείο, για την καθαριότητα; Σε πειράζει να μη μπορείς να χρησιμοποιήσεις το ποδήλατο σου με ασφάλεια; Σε ενοχλεί να βλέπεις τα σκουπίδια να ξεχειλίζουν ή συμπολίτες σου να ψάχνουν μέσα σ’ αυτά; Σε προβληματίζει να ακούς για τη λειψυδρία και για την κλιματική αλλαγή και να μην ξέρεις τι κάνει η πόλη σου για αυτά;
Αν σε έχουν προβληματίσει αυτά, θα πρέπει να σκεφτείς και να συγκρίνεις, πριν αποφασίσεις. Όταν αρχίσεις να συγκρίνεις ιδέες και πολιτικές, θα αρχίσεις και να καταλαβαίνεις ποιοι ενδιαφέρονται για την πόλη, ποιοι για την καρέκλα, ποιοι για την τσέπη, ποιοι για τα κόμματα και ποιοι για τίποτα.
Να η ευκαιρία, λοιπόν. Να σκεφτείς για να διαλέξεις τη δημοτική αρχή που θα διοικήσει την πόλη, να πεις τη γνώμη σου ξέροντας ότι θα σου δώσουν προσοχή, ή να ανέβεις στο βήμα και να πεις ότι «για μένα -και τη γενιά μου- αυτά είναι τα προβλήματα που θέλω να λύσουμε, αυτές είναι οι ευκαιρίες που πρέπει να αδράξουμε, αυτή είναι η πόλη που θέλω να ζούμε, μπορώ να είμαι και εγώ εκπρόσωπος, ψηφίστε με». Ευκαιρία να έρθεις στο σπιράλ και να μας γνωρίσεις.
Καλή αρχή, λοιπόν.
