Η προοπτική δημιουργικών συναντήσεων ανάμεσα σε λειτουργούς των Τεχνών με ανθρώπους της Επιστήμης και της Εργασίας, αποτέλεσε θέμα προβληματισμού και συζήτησης σε μία ιδιαίτερου περιεχομένου συνεδριακή εκδήλωση στο 26ο Forum Ανάπτυξης.
Η εκδήλωση οργανώθηκε σε συνεργασία με τον ποιητή Διονύση Καρατζά και την Μαρία Αργυροπούλου ΕΔΙΠ, Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού, του Πανεπιστημίου Πατρών,στο πλαίσιο του Ελεύθερου Βήματος του πολυσυνεδρίου.
Προλογικά ο εκδότης του «Σ.Ε» Παναγιώτης Γιαλένιος αναφέρθηκε στο ιστορικό της συγκεκριμμένης συνάντησης, που ζητούμενό της είναι η συνεργασία ανθρώπων από όλες τις Τέχνες (Καλές και Εφαρμοσμένες) με ανθρώπους της Επιστήμης και της Εργασίας, με στόχο την αναζήτηση αρμών και μέσων ευρύτερης επικοινωνίας των καλλιτεχνικών ανησυχιών και προβληματισμών με το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Συνεχίζοντας ο ποιητής Διονύσης Καρατζάς ανέλυσε την ιδέα, θέτοντας το στίγμα τέτοιων συναντήσεων. Συγκεκριμένα, ανέφερε: «Στις σύγχρονες κοινωνίες με την παγκοσμιοποίηση, την υπερπληροφόρηση ή ακόμη και παραπληροφόρηση,τις ανισότητες και την πολλαπλή, σύγχυση και καχυποψία, έχουμε χάσει την κοινή μας γλώσσα, αυτή της κατανόησης και της διάθεσης να επικοινωνούμε με ειλικρίνεια, εμπιστευόμενοι την κοινή μας ιθαγένεια ως ανθρώπων. Και όσο η επικοινωνία γίνεται έκφραση μιας τυπικής άρρυθμης στο βάθος και συμβατικής ζωής, άλλο τόσο συνηθίζουμε να ονομάζουμε γλώσσα την ποσότητα των λέξεων. Παράλληλα, επιδεικνύουμε τις εξειδικευμένες γνώσεις μας χωρίς να τις εντάσσουμε στη γενικότερη κουλτούρα που εξασφαλίζει κοινωνική και πολιτική συνείδηση.
Έτσι; Βιώνουμε την καθημερινότητα μανιχαϊστικά, ταξινομώντας ιδέες, σχέσεις και συναισθήματα, σύμφωνα με την αρχική θεωρία του καλού-κακού, του άσπρου-μαύρου και άλλων ανταγωνιστικών σχημάτων.
Στην αντίληψή μας υπερτερούν οι διαφορές που δημιουργούν αντιθέσεις. Προσπερνάμε, όμως, αφελώς τα κοινά εκείνα στοιχεία που απορροφούν τις εντάσεις, ευνοούν συνθέσεις, γεφυρώνουν αποστάσεις, φωτίζουν συγκλίσεις και διευκολύνουν συνεργασίες και συμπεριφορές.
Με βάση αυτές τις σκέψεις προτείνουμε με τον Παναγιώτη Γιαλένιο και τη Μαρία Αργυροπούλου τη διοργάνωση και άλλων συναντήσεων με ανθρώπους της τέχνης, της επιστήμης και της εργασίας σε ελεύθερο χώρο και χρόνο.
Θα είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε δύο τουλάχιστον συνομιλητές, από διαφορετικό πεδίο δράσης στον καθένα, να ανιχνεύουν συγγένειες και κοινά στοιχεία. Η προσδοκία και ο στόχος τέτοιων διαλόγων είναι να αναδειχθεί η αξία της ολόπλευρης θεώρησης της ζωής μέσα από την εσωτερικευμένη βίωσή του υλικού και πνευματικού πολιτισμού, της ανάπτυξης και της προόδου.
Γιατί μπορεί, για παράδειγμα, να φαίνονται ασύμβατες έννοιες η ποίηση και ο αθλητισμός ή η οικονομία και η ζωγραφική. Συναντώνται όμως στη δυνατότητα σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων τους και στην εναρμόνισή τους με ό,τι αγαπάμε, ό,τι κάνουμε και ότι ονειρευόμαστε. Άλλωστε, ο πολιτισμός και κατά συνέπεια η κουλτούρα δεν είναι σύμβαση και πόζα. Είναι ήθος και πράξη σε κοινωνία με πολίτες ελεύθερους και υπεύθυνους».
Από την πλευρά της η Μαρία Αργυροπούλου σχολίασε το έλλειμμα συνεργασίας και η διάθεση επικοινωνίας που παρατηρείται στην περιοχή και τη συνήθεια ο καθένας να μην αντιλαμβάνεται το συνολικό όφελος. Ενδεικτικά αναφέρθηκε στον τομέα του τουρισμού: «Η Πάτρα είναι μια πόλη με σημαντικές δυνατότητες και δεν έχει τουρισμό. Είναι μόνο πέρασμα για τουριστικούς προορισμούς. Και κάθε φορά που συζητάμε για να κάνουμε κάτι, είτε αυτό αφορά τον πολιτισμό, είτε αφορά πιο εξειδικευμένα κομμάτια του τουρισμού, ο καθένας οχυρώνεται στο δικό του μετερίζι και μένουμε εκεί. Είπαμε λοιπόν, να προσπαθήσουμε να το σπάσουμε όλο αυτό» τόνισε και συνεχίζοντας φέρνοντας ως παράδειγμα την επίσκεψη σε ένα μουσείο, τις εικόνες, τις ιδέες που συνυπάρχουν, τα συναισθήματα που δημιουργούνται, το συνδυασμό τεχνών και εποχών, έθεσε το ερώτημα: «Μπορούμε να κάνουμε μια ουσιαστική σύνδεση ανάμεσα σε αυτά; Μπορεί να υπάρχει και να μην ανακαλύψουμε τίποτα, αλλά μπορεί να διαμορφώσουμε κώδικες επικοινωνίας και αυτό είναι το ζητούμενο».
Μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα της τέχνης, της εξελικτικής πορείας η κ. Αργυροπούλου κατάφερε να αποδείξει τη διασύνδεση και τον συσχετισμό όλων των τομέων που στην ουσία έχουν την ίδια συνισταμένη και αυτή είναι η ανάγκη έκφρασης.
Παρεμβάσεις
Στην συνεδρία έκαναν παρεμβάσεις καταθέτοντας τη θετική διάθεσή τους για συμβολή στην εξέλιξη της πρωτοβουλίας για έναν διαφορετικό διάλογο τεχνών και κοινωνίας οι:
- Αθηνά Καλλιμάνη, μαθηματικός, σκηνοθέτης, διευθύντρια Θεατρικού Εργαστηρίου της Πολυφωνικής Χορωδίας Πατρών, δημοτικός σύμβουλος Πάτρας
- Χρυσή Καραπαναγιώτη, καθηγήτρια, Τμήμα Χημείας Πανεπιστήμιο Πατρών
- Μαρία Κοσσυφίδου, εκπαιδευτικός, συγγραφέας, φωτογράφος
- Γωγώ Νικολοπούλου, συνταξιούχος ΙΚΑ, εθελόντρια στην «Κίνηση – Πρόταση»
- Γιάννης Τσάκωνας, αναπληρωτής Προϊστάμενος της Βιβλιοθήκης & Κέντρου Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Πατρών
- Παναγιώτης Δημόπουλος, χειρούργος ιατρός
- Χρυσάνθη Βανταράκη, καθηγήτρια Καλλιτεχνικών Μαθημάτων. μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος
- Ευαγγελία Κανταρτζή, διευθύντρια Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης
- Ρούλα Μαυριοπούλου, καθηγήτρια Χορού
- Απόστολος Ραφαηλίδης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού του Πανεπιστημίου Πατρών.
