Του Παναγιώτη Γιαλένιου Εκδότη του «Συμβούλου Επιχειρήσεων»
Και επισήμως από τις 23 Ιουνίου προκηρύχθηκαν οι Πρυτανικές Εκλογές στο Πανεπιστήμιο Πατρών για τις 21 Ιουλίου, με πέντε υποψήφιους συνδυασμούς να έχουν ήδη ξεκινήσει την εκστρατεία τους και τον «Σ.Ε» να έχει φιλοξενήσει στις σελίδες του απαντήσεις των περισσοτέρων εξ αυτών για καίρια θέματα ενός από τα κορυφαία ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας. Μάλιστα επειδή θεωρούμε το Πανεπιστήμιο Πατρών έναν από τους βασικότερους πυλώνες της γενικότερης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής δομής της Πάτρας και της ευρύτερης περιοχής, φωτίζουμε, μέσω του «Σύμβουλου Επιχειρήσεων»και του symboulos.gr διαρκώς πλευρές της πανεπιστημιακής δράσης.
Αυτονόητο να μας απασχολεί αυτήν την περίοδο ακόμη περισσότερο αφού βρισκόμαστε σε περίοδο ανάδειξης της νέας του διοίκησης για την επόμενη κρίσιμη τετραετία.
Χρειάζεται ευελιξία
Αν και πάντα οι Πρυτανικές εκλογές είχαν το ξεχωριστό τους βάρος για την περιοχή μας, εντούτοις η περίοδος που ζούμε εν μέσω πανδημίας ενίσχυσε την ανάγκη να ξεκαθαριστούν θέσεις και προτάσεις των υποψήφιων συνδυασμών για το μοντέλο του Πανεπιστημίου που θέλουν να υπηρετήσουν.
Προφανώς επ’ αυτού αρμόδια πρωτίστως είναι η εκάστοτε κυβέρνηση, που νομοθετεί και καθορίζει τις κεντρικές πολιτικές για την ανώτατη παιδεία στη χώρα μας. Και έδω θεωρούμε ότι υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη για να γίνει ξεκάθαρη στην πράξη η κατεύθυνση και το μοντέλο που θέλει για τα Πανεπιστήμιά μας και η παρούσα κυβέρνηση.
Σε κάθε όμως περίπτωση το περίφημο αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων, θέμα διαρκών εξαγγελιών των εκάστοτε υπουργών Παιδείας, θα πρέπει να αποτελεί «όπλο» για κάθε νέα διοίκηση, που υπόσχεται ριζικές αλλαγές στον Πανεπιστημιακό χώρο και υπόσχεται εκσυγχρονισμό λειτουργιών και πρόοδο, στην εκπαίδευση των φοιτητών, στην αξιοκρατία στην πανεπιστημιακή κοινότητα, στην εφαρμοσμένη κυρίως έρευνα, στην εξωστρέφεια, στην αναζήτηση υγιών οικονομικών και ανθρώπινων πόρων.
Όλα αυτά βεβαίως απαιτούν όραμα και ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Χρειάζονται ευρύτερες συμμαχίες μεταξύ όλων των υγιών δυνάμεων που δρουν στο χώρο. Χρειάζονται σύγχρονους αισθητήρες που θα «ακούν» τα μηνύματα των καιρών σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Που θα αφουγκράζονται ταυτόχρονα τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, όχι βεβαίως με τα τοπικιστικά κριτήρια της εποχής της ίδρυσης των περιφερειακών πανεπιστημίων στη χώρα μας αλλά με αυτά που οδηγούν σε ακαδημαϊκούς χώρους ποιότητας στην εκπαίδευση, στην έρευνα και στην πρόοδο.
Αυτά τα νέα κριτήρια που απαιτούν θαρραλέες αποφάσεις επιβάλλεται να γίνουν ξεκάθαρα και σε αυτές τις πρυτανικές εκλογές εκ μέρους των υποψηφίων.
Σε ένα εξ αυτών δίνουμε αυτήν την περίοδο της πανδημίας ξεχωριστή έμφαση και αφορά την φαινομενικά «αθώα» και εμφανιζόμενη ως συγκυριακή λύση «εξ αποστάσεως διδασκαλία» και συνακόλουθα τις «εξ αποστάσεως εξετάσεις».
Επί του θέματος σε κεντρικό μας άρθρο σχολιάζαμε πρόσφατα:
Η τεχνολογία κάνει θαύματα προφανώς και ανάλογα την εποχή και τις εξελίξεις της η ανθρωπότητα γεύεται τους καλούς καρπούς της. Κάθε φορά όμως κάπου ανάμεσα στα τεχνολογικά επιτεύγματα κρέμεται και από ένας «απαγορευμένος καρπός». Αφορά τη χρήση της εκάστοτε ανακάλυψης για λόγους αλλότριους και ενάντια στο κοινό συμφέρον.
Η πρόσφατη απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Πατρών για μόνο για εξ αποστάσεως εξετάσεις τους εαρινού εξαμήνου, έδωσε την αφορμή να προβληθεί η «μεγάλη εικόνα» των επιπτώσεων της εξ αποστάσεως λειτουργίας στο Πανεπιστήμιο.
Σε αυτήν την εικόνα δίνουν έντονο χρωματισμό οι ελλοχεύοντες κίνδυνοι της κατάρριψης του αδιάβλητου των εξετάσεων από εκπαιδευτικής πλευράς με ολέθριες περαιτέρω εξελίξεις. Επιπλέον γίνονται φανεροί (;) και οι κίνδυνοι για την ευρύτερη κοινωνία, πέραν της πανεπιστημιακής, από την μονιμοποίηση εξ αποστάσεως λειτουργιών και εκεί που δεν χρειάζονται και είναι αντιεκπαιδευτικοί. Πλην όμως εξυπηρετούν πολυποίκιλα συμφέροντα.
Τους κινδύνους που είναι παρόντες δεν τους έχει ακόμη αντιληφθεί η τοπική κοινωνία. Θα είχε ήδη «επαναστατήσει».
Για να είμαστε δίκαιοι, επειδή επί τους θέματος αυτού έχουμε ήδη αντλήσει τις πρώτες απαντήσεις των υποψηφίων πρυτάνεων, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι με λεπτές διαφορές βέβαια μεταξύ τους, έχουν οι ίδιοι αντιληφθεί αυτούς τους κινδύνούς. Το θέμα είναι στην πράξη πως αντιμετωπίζονται.
Επιπλέον, έστω και δειλά ακόμη, κάτι φαίνεται να κινείται στον σχετικό προβληματισμό των τοπικών φορέων.
Όμως το πρόβλημα είναι εδώ και καιροφυλακτεί, περιμένοντας να αξιοποιήσει τις όποιες ευκαιρίες του δώσει στο εγγύς μέλλον ο κορωνοϊός, που και αυτός βεβαίως παραμονεύει και δεν επιτρέπεται εφυσηχασμός.
Στην ενίσχυση μάλιστα των ανησυχιών μας για την κρισιμότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται στο Πανεπιστήμιο υπό το φόβο του κορωνοϊού, αξίζει να καταγράψουμε ορισμένες πρώτες διαπιστώσεις, από την πρόσφατη οριζόντια απόφαση για χωρίς ευελιξία εξ αποστάσεως εξετάσεις.
Μιλώντας με αρκετούς ενδιαφερόμενους -και πέραν από διθυραμβικές ορισμένες φορές αναφορές ορισμένων πηγών για μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή στη διαδικασία- διαπιστώνουμε ότι αυτή η οριζόντια και χωρίς ευελιξία απόφαση έχει δημιουργήσει τρεις κυρίως τάσεις στη σχετική διαδικασία.
- Σε αυτούς από τα μέλη ΔΕΠ που παρά τις αντιξοότητες αναζητούν με σοβαρές προσπάθειες και κόπο τρόπους να κάνουν όσο μπορούν πιο αξιόπιστη τη διαδικασία λαμβάνοντας υπόψη και τις μεγάλες αδυναμίες της,
- σε αυτούς που δεν τους ενδιαφέρει και προτιμούν μάλιστα να διευκολύνουν τους εξεταζόμενους για να μην έχουν μπελάδες και τέλος
- σε αυτούς που για να μην δώσουν πάτημα σε όσους εξεταζόμενους επιχειρήσουν με λαθροχειρίες να περάσουν τα μαθήματα, τους «τιμωρούν» όλους με ανυπέρβλητης δυσκολίας εξεταζόμενη ύλη. Και σε όλα αυτά βέβαια να προσθέσουμε και το πρόβλημα των άνισων τεχνολογικών δυνατοτήτων μεταξύ κυρίως των φοιτητών.
Ας μην υποτιμήσουμε τα παραπάνω μηνύματα ως συγκυριακά και δευτερεύοντα.
Το ποια από τις παραπάνω τάσεις,συνολικά στην εκπαιδευτική και βέβαια στην ερευνητική διαδικασία, επιβληθεί στο προσεχές μέλλον έχει τεράστια σημασία όχι μόνο για το Πανεπιστήμιο αλλά και για την περιοχή ολόκληρη.
